Sąd Kasacyjny (Francja)

Sąd Kasacyjny

Sąd Kasacyjny (fr. Cour de cassation) – we francuskim porządku prawnym sąd pełniący funkcje sądu najwyższego.

Został ustanowiony w czasie rewolucji francuskiej w 1790 roku jako Trybunał Kasacyjny (fr. Tribunal de cassation), który nadzorował sądy niższej instancji. Obecnie w skład Sądu Kasacyjnego wchodzi około 125 sędziów (czego ponad 80 to sędziowie procesowi conseillers, reszta ma status conseillers référendaires).

Struktura organizacyjna Sądu Kasacyjnego

Izby

Sąd dzieli się na sześć izb (fr. chambre) o ściśle określonych kompetencjach:

Biuro Prokuratora

Kierowane jest przez prokuratora generalnego (procureur général), posiadający dwóch zastępców (premier avocat général). Ponadto wspierany jest przez grupę około 22 adwokatów generalnych (avocats généraux), 2 asystentów oraz 12 tzw. słuchaczy (auditeurs). Ich zadaniem jako urzędników sądowych jest zaprezentowanie sprawy przed sądem oraz pomoc w postępowaniu (np. poprzez odpowiadania na pytania sądu, wydawanie opinii itp.).

Osobnym organem jest Zgromadzenie Sędziów Sądu Kasacyjnego.

Zakres działalność Sądu Kasacyjnego

Sąd Kasacyjny będący sądem ostatniej instancji w Republice Francuskiej dla spraw cywilnych i karnych rzadko zajmuje się sprawami obejmującymi powództwa względem państwa francuskiego, sprawy te rozstrzygają zwykle sądy administracyjne, od których rozstrzygnięć można się odwołać do francuskiej Rady Stanu.

Sąd Najwyższy może podtrzymać lub odrzucić rozstrzygniecie sądu niższej instancji na podstawie obowiązującego prawa.

Do zadań sądu należy ponadto publikowanie corocznego raportu o stanie systemu sądowniczego Francji z uwzględnieniem sugestii na temat zmian w prawie.

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Courdecassation-quai-horloge.jpg
Autor: myself, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Le fronton de la Cour de cassation