Sędzia ziemski

Sędzia ziemski (łac. iudex terrestris) – przewodniczący sądu ziemskiego dla ziemi lub powiatu I Rzeczypospolitej.

Sąd ten rozpatrywał wszystkie sprawy szlachty osiadłej wyłączywszy przestępstwa ścigane przez sąd grodzki z tzw. czterech artykułów grodzkich. Sędzia ziemski musiał być szlachcicem posesjonatem, osiadłym w ziemi, której sprawy sądził. Pobierał wynagrodzenie od stron procesowych. Nie mógł przy tym piastować żadnych urzędów grodzkich. Obok sędziego ziemskiego w sądzie tym zasiadał też podsędek i pisarz ziemski.