Sękowa
wieś | |
Kościół filialny św. Filipa i św. Jakuba (XVI w.) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | Sękowa |
Strefa numeracyjna | 18 |
Kod pocztowy | 38-307[1] |
Tablice rejestracyjne | KGR |
SIMC | 0465029 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
49°36′43″N 21°12′27″E/49,611944 21,207500 |
Sękowa – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa, nad rzeką Sękówką, dopływem Ropy. Miejscowość jest siedzibą tejże gminy i parafii św. Józefa Oblubieńca NMP, należącej do dekanatu Gorlice, diecezji rzeszowskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Integralne części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0465035 | Ćwiercie | część wsi |
0465041 | Górki | część wsi |
0465058 | Kawiory | część wsi |
0465064 | Koźlenice | część wsi |
0465070 | Męcianki | część wsi |
0465087 | Podole | część wsi |
0465093 | Postronie | część wsi |
0465101 | Puste Pole | część wsi |
0465118 | Za Kościołem | część wsi |
Historia
Aktem wydanym 22 lutego 1363 Kazimierz Wielki zezwolił Niemcowi imieniem Nikiel założyć wieś na surowym korzeniu w tzw. Sękowym Lesie. Jednocześnie uposażył parafię katolicką jednym łanem ziemi.
Wieś królewska starostwa bieckiego w powiecie bieckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku[4].
Wieś była jednym z najstarszych ośrodków wydobycia ropy naftowej. W 1790 na pograniczu Sękowej i Siar istniały studnie ropne, dzierżawione i eksploatowane przez chłopów pańszczyźnianych od właściciela pól, Jana Wybranowskiego. W 1854 udział w kopalniach miał Ignacy Łukasiewicz. W 1873 miejscowe wyroby ropopochodne prezentowane były na Wystawie Powszechnej w Wiedniu. W 1875 eksploatację prowadziło tu już 9 firm zatrudniających łącznie 250 pracowników, roczne wydobycie wynosiło jedynie ok. 350 ton. Kopalnie te z różną wydajnością działały do II wojny światowej.
W XIX w. wieś znana też była jako ośrodek tkactwa. W 1889 liczyła 165 gospodarstw i 1051 mieszkańców.
W 1874 została założona przez ks. Pawła Kretowicza, tutejszego rodaka a proboszcza w Bączalu Dolnym koło Jasła – pierwsza szkoła powszechna, której kierownikiem i jednocześnie nauczycielem został mianowany Stanisław Dobrowolski.
Wieś znacznie ucierpiała w czasie I wojny światowej. Od stycznia do początku maja 1915 znajdowała się na linii frontu (jako tzw. ziemia niczyja). Rosjanie zajmowali wzgórza po wschodniej stronie doliny Sękówki: Zagórz (507 m) i Wierszek (582 m). Oddziały austro-niemieckie miały pozycje na stokach pasma Oboczy (627 m). Rano 2 maja 1915 – pierwszego dnia „bitwy gorlickiej” – oddziały 11 Bawarskiej Dywizji Piechoty zaatakowały Rosjan (3 Armia gen. Radko Dimitriewa). Zaciekłe walki, w wyniku których Niemcy zajęli pierwszą linię Rosjan, trwały do wieczora, przy ogromnych stratach obu stron. Pozostały po nich w Sękowej 2 cmentarze wojenne (w całej dolinie Sękówki – 7 cmentarzy).
Do II wojny światowej Sękowa była najdalej na południe wysuniętą wsią polską w dorzeczu Sękówki.
Sękowa została w 2003 wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, jako Drewniane kościoły południowej Małopolski – Binarowa, Blizne, Dębno, Haczów, Lipnica Murowana, Sękowa[5]. Podstawą wpisu były kryteria III (nieść unikalne lub co najmniej wyjątkowe świadectwo tradycji kulturowej lub cywilizacji wciąż żywej bądź już nieistniejącej) i IV (być wybitnym przykładem typu budowli, zespołu architektonicznego, zespołu obiektów techniki lub krajobrazu, który ilustruje znaczący(e) etap(y) w historii ludzkości). Miejscowość zrzeszona jest w Lidze Polskich Miast i Miejsc UNESCO.
Od 2010 roku pod koniec kwietnia w Sękowej odbywa się rekonstrukcja bitwy pod Gorlicami. W 2015 roku w setną rocznicę Bitwy pod Gorlicami w inscenizacji uczestniczyło 500 rekonstruktorów z Polski, Rosji, Austrii, Niemiec, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi i Litwy[6].
Zabytki
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[7]:
Kościół św. Filipa i św. Jakuba
Kościół pw. św. Filipa i św. Jakuba – drewniana świątynia wzniesiona na początku XVI wieku (~1520 r.), wpisana na Listę UNESCO. Znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego. Kościół jednonawowy z trójbocznie zamkniętym prezbiterium, konstrukcji zrębowej. Ściany z ręcznie ciosanych, modrzewiowych bali pokryte są w całości gontem. Węższe prezbiterium i szerszą nawę nakrywa wspólny stromy dach jednokalenicowy o więźbie storczykowej. Wieża niska, nakryta kopulastym hełmem[8] z latarnią oraz wieżyczkę na sygnaturkę dobudowano w XVIII w. Wyposażenie wnętrza dosyć ubogie, ponieważ kościół został poważnie zdewastowany podczas działań wojennych I wojny światowej, kiedy żołnierze austriaccy urządzili we wnętrzu stajnię dla koni, a pokrycie rozbierali na opał. W następnych latach był kilkakrotnie remontowany i restaurowany, a w latach 1981–1983 przeprowadzono jego kompleksową konserwację. We wnętrzu na uwagę zasługują:
- późnorenesansowy, polichromowany ołtarz główny z XVII wieku,
- niewielkie fragmenty polichromii z XIX wieku,
- ołtarze boczne wzorowane na renesansowych (współczesne, II połowa XX wieku).
Kościół św. Józefa
Neogotycki, murowany kościół parafii pw. św. Józefa Oblubieńca NMP ufundowany i całkowicie wyposażony przez Józefę Szymonowiczową ówczesną właścicielkę wsi w 1885, konsekrowany 12 października 1886 przez biskupa przemyskiego Łukasza Sołeckiego.
Nad ostrym łukiem zakończonym portalem napis: Z Daru Twego Panie Składa Ofiarę Józefa Szymonowicowa. Ponad nim kolista tarcza zegara. Dach przyozdobiony sterczynami w formie pinakli. Okna przyozdobione maswerkiem. Wewnątrz ładne wyposażenie. Uwagę zwraca obraz na ścianie prezbiterium autorstwa Wygrzewalskiego, przedstawiający Matkę Bożą wśród miejscowego ludu. Kościół był remontowany po zniszczeniach, jakich doznał w czasie I i II wojny światowej. Prace renowacyjne ołtarza i polichromii trwały 4 lata, zostały ukończone w 2008. 6 września 2008. ks. bp. Edward Białogłowski poświęcił polichromie i obraz Jezusa Miłosiernego (w ołtarzu bocznym).
Cmentarze wojenne
Cmentarze wojskowe z okresu I wojny światowej:
Inne zabytki
- kapliczka z połowy XIX
Stowarzyszenie Gminne Koło Gospodyń Wiejskich
Od 15 października 2005 działa Stowarzyszenie Gminne Koło Gospodyń Wiejskich w Sękowej. W pierwszym zebraniu założycielskim uczestniczyło 40 pań z Sękowej, Ropicy Górnej i Siar. Stowarzyszenie gościło na wielu imprezach, największą z nich była AGROpromocja w Nawojowej w 2006. Sękowskie Panie nawiązały kontakty z KGW z całego województwa. KGW jest honorowane wyjazdami np. do Brukseli (wyjazd studyjny). Stowarzyszenie promuje lokalne tradycje Pogórzan, jak i Łemków. Przewodniczącą i główną założycielką tej organizacji jest Grażyna Janik.
Uczniowski Klub Sportowy „Maraton”
9 listopada 1998, w 40 rocznicę działalności Szkolnego Klubu Sportowego z inicjatywy nauczyciela i trenera lekkiej atletyki Aleksandra Gucwy, przy Szkole Podstawowej w Sękowej założono UKS „MARATON”, który został wpisany do rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej i ich związków Wydziału Turystyki i Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Nowym Sączu w dniu 07.12.1998 pod numerem 422 i jest pierwszym UKS utworzonym na terenie gminy Sękowa. UKS bierze udział w realizacji ogólnokrajowego programu „Sport Wszystkich Dzieci”. Przedstawiciel UKS Wojciech Stankowski zdobył medale w sprincie na Mistrzostwach Polskich Młodzików. W nowej sali gimnastycznej odbywają się powiatowe i międzynarodowe zawody w halowym konkursie skoku wzwyż. Na pierwszym zebraniu założycielskim wybrano zarząd i komisje rewizyjną, prezesem klubu został wybrany nauczyciel wychowania fizycznego Aleksander Gucwa a jego zastępcą Władysław Tokarz – dyrektor Szkoły Podstawowej w Sękowej[9].
Szlaki turystyczne
Szlaki cmentarne
- od szosy Gorlice – Wapienne do cmentarza nr 78
- od szosy Gorlice – Wapienne do cmentarza nr 79
- od szosy Gorlice – Konieczna do cmentarza nr 80
Karpacko-galicyjski Szlak Naftowy
Przez wieś biegnie Karpacko-Galicyjski Szlak Naftowy. Szlak jest jedną z głównych atrakcji turystycznych regionu, a jego celem jest ukazanie reliktów przemysłu naftowego[10].
Urodzeni w Sękowej
- Kazimierz Szternal – podpułkownik Wojska Polskiego, szef sztabu pułku „Baszta”, powstaniec warszawski.
- Czesław Władysław Krulisch – polski szachista, sędzia i działacz szachowy, powstaniec warszawski.
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1137 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, s. 94.
- ↑ Polski Komitet ds Unesco: Polska, www.unesco.pl [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ 100-lecie Bitwy Gorlickiej. Wielka rekonstrukcja w Sękowej. www.dziennikpolski24.pl. [dostęp 2019-01-19].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021 .
- ↑ Gorlickie – Sądeckie – obierz kierunek, obierzkierunek.pl [dostęp 2018-01-11] (pol.).
- ↑ UKS Maraton Sękowa – Historia klubu, www.sekowa.info [dostęp 2019-09-19] .
- ↑ » Karpacko-Galicyjski Szlak Naftowy Szlaki Małopolski, szlakimalopolski.mik.krakow.pl [dostęp 2017-01-12] .
Bibliografia
- Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9.
Linki zewnętrzne
- Sękowa 3, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 468 .
- Urząd Gminy Sękowa
- Strona Gminnej Biblioteki Publicznej w Sękowej. gbpsekowa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-09)].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 50.59 N
- S: 49.07 N
- W: 18.92 E
- E: 21.55 E
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Sękowa, Kościół św. Filipa i św. Jakuba w Sękowej
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
wieś Sękowa
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Sękowa, Kościół św. Józefa w Sękowej
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
wieś Sękowa
Ikona kwadratowego znaku szlaku lub ścieżki dydaktycznej – czarnej. Ikony innych znakowanych szlaków i ścieżek znajdziesz w: Wikipedia:Ikony szlaków.
Autor: Mimi-chan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rekonstrukcja bitwy pod Gorlicami - przesłuchanie rosyjskiego jeńca