Sław Krzemień-Ojak

Grób Sława Krzemienia-Ojaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Sław Krzemień-Ojak (ur. 3 lutego 1931, zm. 3 listopada 2012) – polski filozof, tłumacz i znawca filozofii włoskiej.

Ukończył studia w 1954 na UW, doktorat uzyskał w 1961, habilitował się w 1975 PAN, profesorem nadzwyczajnym został w 1983. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera D24-1-2)^[1].

Wybrane publikacje

• Problem wartości sztuki w estetyce H. Taine’a (1961)
• Realizm: narodziny pojęcia i krystalizacja doktryny (1962)
• Zagadnienia współczesnej kultury (1965, 1969)
• Taine (1966)
• Vico (1971)
• Kultura, polityka, wychowanie (1972)
• Labriola (1975)
• Benedetto Croce i marksizm (1975)
• Studia z dziejów estetyki polskiej 1918-1939 (redakcja; 1975)
• Studia o współczesnej estetyce polskiej (redakcja; 1977)
• Antonio Gramsci. Filozofia. Teoria kultury. Estetyka (1983)
• Kultura i sztuka u progu XXI wieku (redakcja; 1997)
• Przyszłość języka (redakcja; 2001)
• Wiedza o kulturze: kultura i przyszłość. Zakres podstawowy i rozszerzony: podręcznik dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum (praca zbiorowa; 2005)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona domowa Sława Krzemień-Ojaka na serwerach Uniwersytetu w Białymstoku. hum.uwb.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)].