Sławkowska Kopa

Sławkowska Kopa

Slavkovská kopa

Sławkowska Kopa wśród podpisanych obiektów
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2346 m n.p.m.
Pierwsze wejście	1 czerwca 1905 Alfred Martin
Położenie na mapie Tatr Sławkowska Kopa
Położenie na mapie Karpat Sławkowska Kopa
49°10′04″N 20°10′43″E/49,167778 20,178611

Sławkowska Kopa (słow. Slavkovská kopa) – masyw mający cztery wierzchołki, z których najwyższy osiąga wysokość 2346 m n.p.m. Znajduje się on w Sławkowskiej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Skrajnej Sławkowskiej Czuby oddzielony jest Skrajną Sławkowską Ławką, a od bloku szczytowego Sławkowskiego Szczytu oddziela go szeroka Jamińska Przełęcz. Na żaden z wierzchołków Sławkowskiej Kopy nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne.

Wierzchołkami masywu są:

• Wielka Sławkowska Kopa (2346 m, wierzchołek główny),
• Mała Sławkowska Kopa (drugi co do wysokości),
• Skrajna Sławkowska Kopa (powyżej Jamińskiej Przełęczy),
• Zadnia Sławkowska Kopa (powyżej Skrajnej Sławkowskiej Ławki).

Te cztery wierzchołki oddzielone są trzema przełęczami: Wyżnią, Skrajną i Zadnią Sławkowską Szczerbiną. Ponadto w masywie tym znajduje się Jamińska Turniczka, która oddzielona jest od Małej Sławkowskiej Kopy Jamińską Szczerbiną.

Od Wielkiej Sławkowskiej Kopy w kierunku północnym odgałęzia się boczna grań – Warzęchowy Filar, oddzielający Nowoleśną Kotlinę od Jaminy. Najbliżej masywu Sławkowskiej Kopy znajduje się w nim Wielka Warzęchowa Strażnica, oddzielona Warzęchowym Przechodem^[1].

Historia

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Alfred Martin, 1 czerwca 1905 r. – letnie,
• Władysław Krygowski, 13 marca 1928 r. – zimowe^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.