Sławomir Arabski

Sławomir Arabski
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1933
Łódź

Data i miejsce śmierci

2 lutego 2022
Łódź

Miejsce spoczynku

Cmentarz św. Rocha na Radogoszczu w Łodzi

Zawód, zajęcie

architekt, wykładowca, karykaturzysta

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Sławomir Krzysztof Arabski (ur. 21 czerwca 1933 w Łodzi[1], zm. 2 lutego 2022 tamże) – architekt, rysownik, wykładowca akademicki, członek łódzkiego oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich oraz Stowarzyszenia Artystów Karykatury w Warszawie (od 2000)[2].

Życiorys

Sławomir Arabski wychowywał się przy ul. Tuszyńskiej w Łodzi[3]. W 1950 ukończył IX Liceum Ogólnokształcące w Łodzi. Następnie studiował na Budownictwie Ogólnym na Politechnice Łódzkiej, lecz studiów nie ukończył. Następnie w 1955 podjął się studiów na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1960. W latach 1960–1975 pracował na budowach jako technik, a także jako projektant w biurach architektonicznych oraz plastyk miasta Łodzi, uzyskując w międzyczasie uprawnienia budowlane. Pracował w tym okresie również za granicą, w: USA, Niemczech, Rosji i Szwecji[1].

Od 1975 był starszym wykładowcą w Instytucie Architektury i Urbanistyki Politechniki Łódzkiej, tam też kierował zespołem Rysunku i Malarstwa w Instytucie Architektury i Urbanistyki w latach 1975–2003. Ponadto był wykładowcą na Politechnice w Moguncji[2]. W latach 1965–1990 pracował jako rysownik karykaturzysta dla Dziennika Łódzkiego, Ekspresu Ilustrowanego, Karuzeli, Szpilek, Odgłosów, Kalejdoskopu Kulturalnego i Wydawnictwa Łódzkiego oraz prasy zagranicznej. Wystawy jego karykatur odbywały się m.in. Niemczech, USA, Szwecji, na Ukrainie[1], a także w Polsce[4][5][6]. Na swoim koncie ma liczne karykatury sportowców i polityków[7]. W okresie pracy jako urzędnik miejski[8] zajmował się m.in. projektowaniem neonów dla łódzkich kin i lokali gastronomicznych[9] – zaprojektował ich kilkadziesiąt[8]. Był nagradzany w wielu konkursach architektonicznych i urbanistycznych. Zdobył m.in. II nagrodę w konkursie na projekt koncepcyjny Domu Kultury Zakładów im. Marchlewskiego przy Starym Rynku w Łodzi w 1968 (wraz z Bolesławem Kardaszewskim)[2].

Życie prywatne

Syn Stanisława, inżyniera budowlanego, i Lucyny, nauczycielki. Miał żonę i syna – architekta[1].

Sławomir Arabski został pochowany na cmentarzu św. Rocha w Łodzi[10].

Realizacje

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d Sławomir Arabski, slawomirarabski.pl [dostęp 2022-02-03].
  2. ↑ a b c d e Sławomir Arabski, Izba Architektów RP [dostęp 2022-02-03].
  3. ↑ Sławomir Arabski – Osiedle ZUS, osiedlezus.pl, 4 marca 2018 [dostęp 2022-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-04].
  4. ↑ Allmendinger – Art and Design Society – LISTA WYDARZEŃ, allmendinger.pl [dostęp 2022-02-03].
  5. ↑ Portret w karykaturze | Życie Pabianic, Życie Pabianic – portal informacyjny, 12 stycznia 2017 [dostęp 2022-02-03] (pol.).
  6. ↑ Wernisaż wystawy “Nostalgicznej” – Gminny Dom Kultury z Biblioteką w Ksawerowie [dostęp 2022-02-03] (pol.).
  7. ↑ GALERIA, galeriamok.website2.me [dostęp 2022-02-03] (ang.).
  8. ↑ a b c Suplement do życiorysu, slawomirarabski.pl [dostęp 2022-02-03].
  9. ↑ Bartosz Ste̦pień, Łódzkie neony. Zapomniane perły wzornictwa PRL-u, wyd. Wydanie 1, Łódź 2014, ISBN 978-83-7729-195-5, OCLC 922799403 [dostęp 2022-02-03].
  10. ↑ Z żałobnej karty – pogrzeb śp. architekta Sławomira Arabskiego, Łódzka Okręgowa Izba Architektów RP [dostęp 2022-02-06] (pol.).

Linki zewnętrzne