Sławomir Karpowicz

Sławomir Karpowicz
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1952
Kraków

Data śmierci

4 listopada 2001

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Strona internetowa

Sławomir Karpowicz (ur. 17 marca 1952 w Szczebrzeszynie – zm. 4 listopada 2001 w Krakowie) – polski malarz, profesor malarstwa na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Życiorys

Studiował (1973-1978) na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pieknych w Krakowie. Uzyskał dyplom w pracowni Jana Szancenbacha w 1978, a od 1979 prowadził pracownię rysunku w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Później prowadził pracownię malarstwa[1][2][3] [4][5]. W czerwcu 1993 Włodzimierz Kunz powierzył Sławomirowi Karpowiczowi pełnienie funkcji prodziekana Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie, w kadencji trwającej od 1 września 1993 – do 31 sierpnia 1996. Od 1 stycznia 1996 był profesorem nadzwyczajnym na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa[6]. Mieszkał z żoną i córkami w pracowni przy ulicy Piłsudskiego, która uprzednio była pracownią Olgi Boznańskiej[7][8]. Głównym tematem jego obrazów była martwa natura[9]. Prezentował swój dorobek artystyczny na kilkunastu wystawach indywidualnych oraz kilkudziesięciu zbiorowych[10]. Jego żoną była malarka Anna Karpowicz-Westner (z domu Wiejak). Miał dwie córki Joannę oraz Katarzynę[7][8], które również poszły w ślady rodziców.

Wybrane wystawy indywidualne

  • 1980 · „Malarstwo”, Hedstorm Galerie, Stocholm, Szwecja
  • 1983 · „Malartswo”, Galeria ASP, Kraków
  • 1985 · „Malarstwo”, Galeria Sztuki Współczesnej, Kraków
  • 1990 · „Malarstwo”, Instytut Polski, Lipsk, Niemcy
  • 1991 · „Malarstwo”, Stawski Gallery, Kraków
  • 1992 · Klose-Zineman Studio, Darmstadt, Niemcy
  • 1992 · Ludva Gallery, Carmel, USA
  • 1993 · Ludvig Museum, Saar Louis, Niemcy
  • 1994 · Kapller Gallery, Niemcy
  • 1995 · Dominik Roztworowski Gallery, Kraków
  • 1995 · Landesvertretung Brandenburg, Bonn, Niemcy
  • 1996 · Ypsylon Buchladen Gallery, Frankfurt nad Menem, Niemcy
  • 1996 · ART-POL & Stawski Gallery, Kraków
  • 1996 · Europaischer Kulturpark Bliesbruck, Reinheim, Niemcy
  • 1998 · Dominik Roztworowski Gallery, Kraków
  • 1998 · „Wystawa malarstwa”,Galeria Sukiennice, Kraków
  • 1998 · „Wystawa malarstwa”, Galeria Sztuki Współczesnej, Zamość

Przypisy

  1. ↑ Jan Szancenbach, "Recenzja dotycząca działalności artystycznej i pedagogicznej Adiunkta Sławomira Karpowicza w związku z przewodem kwalifikacyjnym II stopnia, 7.12.1993 r w Krakowie. Fragment tego tekstu został opublikowany w katalogu wystawy "Sławomir Karpowicz – Malarstwo", poświęconej twórczości zmarłego artysty w Galerii Malarstwa ASP w Krakowie, w październiku 2004. Druk: Drukarnia Leyko, Copyright by GRUPA TOAMI, Kraków 2004, ISBN 83-920942-2-0, wystawa z cyklu: Akademie Artyści Arcydzieła.
  2. ↑ Barbara Ziębicka, Cień może mieć siłę ułudy. Wywiad z książki “Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami”, Wydawnictwo Znak, 1998.
  3. ↑ Adam Brinckner, Słowo wstępne do katalogu wystawy “Sławomir Karpowicz”, Galeria Malarstwa ASP w Krakowie, 2004.
  4. ↑ Stanisław Tabisz, Żegnamy Sławomira Karpowicza, Dziennik Polski, 8 listopada 2001.
  5. ↑ „W smudze cienia” Sławomir Karpowicz. Malarz, artysta, profesor krakowskiej ASP. Ojciec, przyjaciel, pedagog. Autokomentarz do wybranych prac malarskich pochodzących z trzech cyklów tematycznych „Wigilia 82” , „Nocne czuwanie” oraz „Próby autoportretu”.
  6. ↑ Stanisław Tabisz, W osłonach mroku, Obrazy Sławomira Karpowicza, listopad 1995. Zamieszczony w katalogu wystawy Malarstwa Sławomira Karpowicza, która odbyła się w listopadzie 1995 r, w Galerii Dominika Rostworowskiego w Krakowie. Katalog zawiera dedykację:: "Wystawę dedykuję pamięci mojej Matki". Tekst Stanisława Tabisza w katalogu również podpisany jest datą: "listopad 1995". Katalog: projekt i druk: Dom Wydawnictw Naukowych s.c. ISBN 83-86813-11-3
  7. ↑ a b „4 razy Karpowicz” – czyli malarski klan z Krakowa w galerii Raven. „Dziennik Polski”, 19 maja, 2014. 
  8. ↑ a b Jolanta Antecka. Narracja obrazu i okolice życia. Historia dynastii Karpowiczów. „DziennikPolski24”, 15 sierpnia, 2014. Cytat: Dla Karpowiczów pracownia w kamieniczce przy ulicy kiedyś Wolskiej, później Piłsudskiego, potem (na dłużej) Manifestu Lipcowego, a obecnie znów Piłsudskiego, była domem. Dla przyjaciół, którzy odwiedzali ich skwapliwie [..] było to jedno z ulubionych miejsc życia towarzysko-intelektualno-artystycznego.. 
  9. ↑ Stanisław Tabisz, W metafizycznej smudze cienia. Martwe natury Sławomira Karpowicza. Wiadomości ASP, 68-71.
  10. ↑ Autokomentarz, to część obszernej rozmowy (wywiadu) Pawła Taranczewskiego ze Sławomirem Karpowiczem. Rozmowa nagrana we wrześniu 1993 r, następnie spisana posłużyła Pawłowi Taranczewskiemu do napisania "Recenzji dotyczącej twórczości Sławomira Karpowicza do przewodu kwalifikacyjnego II stopnia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie". Fragment tego tekstu Pawła Taranczewskiego, został opublikowany w katalogu wystawy "Sławomir Karpowicz – Malarstwo", poświęconej twórczości zmarłego artysty w Galerii Malarstwa ASP w Krakowie, w październiku 2004.

Linki zewnętrzne