Sławomir Lewiński

Fragment wystawy "Niesamowita Słowiańszczyzna" poświęconej Sławomirowi Lewińskiemu w Muzeum Narodowym w Szczecinie

Sławomir Lewiński (ur. 23 kwietnia 1919 w Kijowie^[1], zm. 14 września 1999 w Szczecinie)^[2] – polski rzeźbiarz współczesny związany od 1945 ze Szczecinem.

Życiorys

W czasie II wojny światowej, w Warszawie, uczył się rzeźbiarstwa terminując w pracowniach Stanisława Komaszewskiego i Jana Dymica^[1]^[2]. W 1945 został członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków^[2]. W Związku tym pełnił szereg funkcji: dwukrotnie był prezesem okręgu szczecińskiego, był również przewodniczącym sekcji rzeźby i członkiem komisji rewizyjnej Zarządu Głównego^[2]. W latach 1948-50 wykładał rzeźbę w Ognisku Młodzieży Liceum Plastycznego w Szczecinie^[1].

Jego prace były eksponowane na wystawach indywidualnych w Szczecinie, Warszawie i Szwecji (1978) oraz na wystawach i prezentacjach zbiorowych m.in. w Danii (1960), NRD (1963), ZSRR (1965), Włoszech (1968, 1973, 1975), Hiszpanii (1973, 1974), Czechosłowacji (1974), Norwegii (1974, 1976), RFN (1976)^[1].

Brał udział w wielu konkursach rzeźbiarskich m.in. na Pomnik Wdzięczności dla Armii Radzieckiej w Szczecinie (II nagroda)^[1]. Pochowany został na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 37a)^[3] blisko pomnika Braterstwa Broni.

W 2019 Muzeum Narodowe w Szczecinie zorganizowało wystawę czasową "Niesamowita Słowiańszczyzna" poświęconą Sławomirowi Lewińskiemu.

Jego syn, Jakub, również jest rzeźbiarzem^[4].

Realizacje^[1]^[5]^[6]

Popiersie hutnika Władysława Janickiego - obecnie w ogrodach Akademii Morskiej w Szczecinie (ok.1949)
Pomnik Juliusza Słowackiego w Stargardzie (1955)
Pomnik Mieszka I w Mieszkowicach (1957)^[7]
Pomnik Marynarzy Radzieckich w Międzyzdrojach (1957)
Statua Madonny z Dzieciątkiem w Stargardzie (1958)
Pomnik Adama Mickiewicza w Szczecinie (1960)
Rzeźbiarskie akcenty plastyczne na ścianach Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie
Popiersia twórców szczecińskiej kultury na fasadzie Pałacu pod Głowami
Mozaika na kinie "Kosmos" w Szczecinie - we współpracy Emanuelem Messerem (1960)
Pomnik na cmentarzu wojennym w Siekierkach (1961)
Pomnik Żołnierza Polskiego w Węgorzynie (1961) - według pierwotnej koncepcji rzeźba miała być fragmentem pomnika w Siekierkach
Pomnik Braterstwa Broni na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (1967)
Morska Kronika Szczecina na Bulwarze Piastowskim w Szczecinie (1968)
Rzeźba "Wyszak" i "Jan z Kolna" na Wałach Chrobrego w Szczecinie (1970)
Pomnik na cmentarzu wojennym w Stargardzie
Pomnik na cmentarzu wojennym w Gryfinie (1972)
Pomnik na cmentarzu wojennym w Myśliborzu (1972)
Pomnik "Działaczom Ruchu Robotniczego" na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (współautor) (1978)
tzw. "witacze" przy wjeździe m.in. do Chojny, Gryfina, Międzyzdrojów, Myśliborza, Stargardu, Szczecina, Trzebiatowa
Akcenty rzeźbiarskie w Szczecinie: "Fontanna" (1975-77), "Stefan Żeromski" (1978), "Kwatera Zasłużonych" (lata 70. XX w.), "Muszle" (1981).