Sławomir Ratajski

Sławomir Ratajski

Sławomir Ratajski (2019)
Data i miejsce urodzenia	1955 Warszawa
Sekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki
Okres	od 1997 do 2001
Ambasador RP w Argentynie
Okres	od 2001 do 2005
Poprzednik	Eugeniusz Noworyta
Następca	Stanisław Stefan Paszczyk
Sekretarz Generalny Polskiego Komitetu ds. UNESCO
Okres	od 2007 do 2021
Poprzednik	Lidia Milka-Wieczorkiewicz
Następca	Alicja Jagielska-Burduk
Odznaczenia

Sławomir Ratajski (ur. 1955 w Warszawie) – polski artysta, dyplomata, profesor, wykładowca ASP w Warszawie, syn kartografa prof. Lecha Ratajskiego.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Haliny Chrostowskiej i prof. Jerzego Tchórzewskiego (1979). W stanie wojennym działał w ruchu kultury niezależnej. W 1986 był laureatem Brązowego Medalu na I Międzynarodowym Biennale Sztuki Azja-Europa w Ankarze^[1].

Od 1987 podjął pracę dydaktyczną na tej uczelni, prowadząc początkowo pracownię malarstwa i rysunku na Wydziale Grafiki, obecnie prowadzi pracownię Kreacji Artystycznej na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie^[2]. Po uzyskaniu stopnia doktora i habilitacji w 1996 został mianowany profesorem w 2011^[3].

Po ukończeniu studiów tworzył dynamiczne i symboliczne malarstwo utrzymane w duchu Nowej Ekspresji, jednocześnie włączył się w ruch niezależnego życia artystycznego okresu stanu wojennego – unikając jednak tematów doraźnie publicystycznych. Z czasem stopniowo ograniczał narrację i symbolikę swych obrazów na rzecz form abstrakcyjnych, nie rezygnując z ekspresjonistycznych efektów fakturowych.

W latach 1990–1994 organizował międzynarodowe sympozja artystyczne z udziałem artystów z Polski, Hiszpanii, Grecji i Niemiec. Od 1987 był członkiem Zarządu NSZZ Solidarność ASP w Warszawie, od 1990 jej przewodniczącym.

W 1997 został mianowany sekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki w rządzie premiera Jerzego Buzka. Odpowiedzialny za relacje międzynarodowe, realizował prezentacje polskiej kultury m.in. na Międzynarodowych Targach Książki we Frankfurcie w 2000 i Expo 2000 w Hanowerze, pracował przy powstaniu Muzeum Juliusza Słowackiego w Krzemieńcu. Współautor „Polityki kulturalnej Rządu RP 1999–2001”.

W 2001–2005 sprawował funkcję ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Argentyny i w Paragwaju oraz w 2006 ambasadora a.i. na Kubie realizując wiele przedsięwzięć na rzecz promocji Polski poprzez kulturę w Ameryce Łacińskiej, w tym m.in. wystawy, koncerty, festiwale chopinowskie i program Roku Gombrowicza. Po powrocie do Polski kontynuuje działalność artystyczną oraz pracę w ASP w Warszawie. W latach 2007–2021 pełnił funkcję sekretarza generalnego Polskiego Komitetu ds. UNESCO^[4].

Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych i muzealnych w Polsce, Niemczech, Hiszpanii, USA, Kanadzie, Belgii, Argentynie.

Życie prywatne

Żonaty z Zofią Jabłonowską-Ratajską, historyczką i krytyk sztuki. Mają troje dzieci.

Ważniejsze wystawy

Prezentował swoje prace malarskie i instalacje na 22 wystawach indywidualnych w Polsce, Niemczech i Hiszpanii oraz kilkudziesięciu pokazach sztuki polskiej m.in. na takich wystawach jak:

• 1982 – 33 Salon Jeune Expression, Grand Palais, Paryż
• 1985 – Młoda Ekspresja Polska, Akademia Sztuki, Budapeszt
• 1985 – Pieta Polska, Muzeum Archidiecezjalne w Poznaniu, Kościół oo. Dominikanów, Kraków
• 1986 – I Międzynarodowe Biennale Sztuki Azja-Europa, Ankara
• 1987 – Młoda Sztuka polska, Instytut Polski, Budapeszt
• 1987 – Współczesna Sztuka Polska, Maneż, Moskwa
• 1987 – Międzynarodowy Festiwal Sztuki, Stambuł
• 1987 – Współczesny rysunek polski, Instytut Polski, Paryż
• 1987 – Polska sztuka Młodych, Lwów, Moskwa
• 1987 – Międzynarodowy Festiwal Malarstwa, Cagnes-sur-Mer
• 1987 – W kręgu Akademii, dawna Fabryka Norblina, Warszawa
• 1988 – Świeżo malowane, Zachęta, Warszawa
• 1990 – Cóż po artyście w czasie marnym?, Zachęta, Warszawa, Muzeum Narodowe w Krakowie
• 1990 – Współczesna sztuka z Polski, Wiedeń
• 1990 – Elektryczny Wachlarz, dawna Fabryka Norblina, Warszawa
• 1991 – Współczesna sztuka z Polski, Opera w Lipsku
• 2002 – Artes Graficas y Afiches Polacos, Centro Cultural Recoleta, Buenos Aires
• 2003 – Wizjonerzy i Buntownicy, Galeria Zachęta, Warszawa
• 2010 – Lata 80. Transformacja, Gaga Galeria, Warszawa^[5]
• 2010 – Apogeum – Nowa ekspresja 1987, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń^[6]
• 2014 – Ars principia, UMK Toruń, BWA Kielce, Droga do wolności – Płocka Galeria Sztuki, Płock, Galeria Sztuki Współczesnej Włocławek
• 2019 – 9x10, Galeria Salon Akademii, Warszawa
• 2019 – „MALARSTWO x 3” w obiektywie, Galeria Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie^[7].

Nagrody i wyróżnienia

• 2014 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[8].

Przypisy

Bibliografia

• „Czas smutku, czas nadziei”, Aleksander Wojciechowski, str. 71, 112, 167, 176, 177, wyd. W A i F, 1992,
• „Comunicacione e Cultura della Vita”, Libreria Vaticana, S.Ratajski, «Verso la bellezza della vita...», 1999,
• „Słownik malarzy polskich”, t. 2, str. 289–290, tekst Maryla Sitkowska, 2001, „Czas dla geologów. Na marginesie twórczości Sławomira Ratajskiego”, J.S.Wojciechowski, Przegląd Powszechny, nr. 3/811, 1989,
• Katalog z wystawy „Arte y Cultura Polaca en la Argentina”, projekt i tekst S.Ratajski, Museo Nacional de Arte Decorativo, Buenos Aires, 2005,
• „Kultura a zrównoważony rozwój. Środowisko, ład przestrzenny, dziedzictwo”, przedmowa S. Ratajski, wyd. PK UNESCO, 2009,
• Katalog wystawy „Lata 80-te, transformacje”, tekst Krystyna Czartoryska, Piotr Rogacz, Galeria GaGa Warszawa, 2010,
• Katalog wystawy „Apogeum Nowa Ekspresja 1987”, CSW Toruń, 2010,
• “Edukacja poprzez kulturę. Kreatywność i innowacyjność”, pod red. D.Ilczuk, S.Ratajski, wyd. PK ds.UNESCO, 2011,
• „Wielka encyklopedia malarstwa polskiego”, wstęp Jan K. Ostrowski, hasło „Sławomir Ratajski”, reprodukcja obrazu, wyd. Kluszczyński, 2011
• Katalog wystawy „Język malarstwa”, Bocheńska Gallery, Warszawa 2012
• Katalog wystawy „Ars Principia, UMK Toruń, 2014
• „Krajobraz kulturowo-przyrodniczy, red. Sławomir Ratajski, Marek Ziółkowski, wyd. PK ds. UNESCO, 2015
• „O potrzebie edukacji medialnej”, red. Michał Federowicz, Sławomir Ratajski, wyd. PK ds. UNESCO, 2015
• „Pejzaż w malarstwie polskim”, Elżbieta Leszczyńska, wyd. Arkady, Warszawa, 2017
• Katalog wystawy „Sławomir Ratajski malarstwo x 3”, wyd. ASP w Warszawie, 2019

Linki zewnętrzne

• Działalność artystyczna