Sławomir Skrzypek

Sławomir Skrzypek

Sławomir Skrzypek podczas Światowego Forum Ekonomicznego 2008 w Turcji
Pełne imię i nazwisko	Sławomir Stanisław Skrzypek
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1963 Katowice
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 2010 Smoleńsk
Prezes Narodowego Banku Polskiego
Okres	od 11 stycznia 2007 do 10 kwietnia 2010
Poprzednik	Leszek Balcerowicz
Następca	Piotr Wiesiołek (p.o.)
Odznaczenia

Sławomir Stanisław Skrzypek (ur. 10 maja 1963 w Katowicach, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski inżynier, ekonomista, w latach 2002–2005 zastępca prezydenta m.st. Warszawy, w latach 2007–2010 prezes Narodowego Banku Polskiego.

Życiorys

Okres PRL

W czasach licealnych i studenckich był związany z Konfederacją Polski Niepodległej^[1]. Po 13 grudnia 1981 nawiązał współpracę z Adamem Słomką, m.in. wspólnie z nim drukował wydawnictwa podziemne KPN. W 1982 za prowadzoną działalność został na pół roku tymczasowo aresztowany^[2]. W marcu 1985 został powołany na przewodniczącego V Obszaru KPN (śląsko-dąbrowskiego) w związku z aresztowaniem Adama Słomki, po zwolnieniu tegoż pozostał koordynatorem struktur ugrupowania.

W trakcie studiów zaangażował się także w działalność opozycyjnego Niezależnego Zrzeszenia Studentów^[3].

Wykształcenie

Ukończył VIII Liceum Ogólnokształcące im. Wilhelma Piecka w Katowicach^[4]. Był absolwentem studiów w zakresie inżynierii lądowej na Wydziale Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach (obronił pracę magisterską zatytułowaną Budowa mostów kolejowych z betonu sprężonego^[5]).

W 1997 uzyskał dyplom MBA na University of Wisconsin-La Crosse w La Crosse z rozszerzonym programem w zakresie finansów oraz dyplom Business Management na Uniwersytecie Georgetown. Do Stanów Zjednoczonych wysłał go w 1995 odchodzący z urzędu prezes NIK, Lech Kaczyński. Swój dyplom nostryfikował jako równoważny z magisterskim w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W trakcie pobytu w USA odbył również praktyki w biurze kongresmena w Kongresie Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie (praca legislacyjna w zakresie bankowości i finansów) oraz w Misji Polskiej przy ONZ w Nowym Jorku.

Ponadto ukończył studia podyplomowe na Akademii Ekonomicznej w Krakowie w zakresie zarządzania aktywami i pasywami w polskim systemie bankowym oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Advanced Management Program w IESE Business School, a także kurs doradców inwestycyjnych^[6][7].

Praca zawodowa

W latach 1993–1997 pracował w Najwyższej Izbie Kontroli, w której zajmował się kontrolą finansową struktur administracji rządowej i samorządowej oraz sektora bankowego. Następnie do 2000 pełnił funkcję zastępcy prezesa zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie. Od maja 2001 do stycznia 2002 był członkiem zarządu PKP S.A., odpowiedzialnym za restrukturyzację i nadzór właścicielski. Od listopada 2002 przez trzy lata pełnił funkcję zastępcy Lecha Kaczyńskiego, gdy ten sprawował urząd Prezydenta m.st. Warszawy. Jako wiceprezydent Warszawy odpowiadał m.in. za politykę finansową, inwestycje i nadzór właścicielski^[8].

Pełnił także funkcje: wiceprzewodniczącego rady nadzorczej Banku Ochrony Środowiska, przewodniczącego rad nadzorczych Mielec-Diesel-Gaz Sp. z o.o., PTE EPOKA S.A., Telekomunikacji Kolejowej S.A., sekretarza rady nadzorczej IX NFI im. E. Kwiatkowskiego, zasiadał w radzie nadzorczej spółki akcyjnej Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska. Był także przewodniczącym rad nadzorczych: Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Banku Pocztowego, a od maja 2006 – Telewizji Polskiej (do 2007).

20 grudnia 2005 został powołany na stanowisko wiceprezesa zarządu PKO BP, a od 29 września 2006 do 9 stycznia 2007 pełnił obowiązki prezesa zarządu PKO BP.

Prezes Narodowego Banku Polskiego

3 stycznia 2007 Sławomir Skrzypek został ogłoszony kandydatem prezydenta Lecha Kaczyńskiego na stanowisko prezesa Narodowego Banku Polskiego. 10 stycznia został wybrany przez Sejm (głosami posłów Prawa i Sprawiedliwości, Samoobrony i LPR) stosunkiem głosów 239:202 przy 1 głosie wstrzymującym się. Następnego dnia złożył przysięgę przed Sejmem, obejmując ten urząd. Wybór Sławomira Skrzypka wywołał krytyczne głosy opozycji, części mediów i ekonomistów, wskazujących na brak dorobku naukowego, wykształcenia ekonomicznego i niewielkie doświadczenie bankowe^[9].

Magazyn „Global Finance” wyróżnił go w 2009 za trafną prognozę dotyczącą inflacji^[10][11]. W tym samym roku przyznano mu Specjalną Perłę Honorową^[12].

W sierpniu 2009 Sąd Rejonowy w Poznaniu skazał Jana Winieckiego na karę grzywny w procesie karnym wytoczonym z oskarżenia prywatnego przez Sławomira Skrzypka w związku z felietonem, w którym oskarżony kwestionował jego wykształcenie i kompetencje do zajmowania stanowiska prezesa NBP^[13]. Przedmiotowy wyrok został uchylony do ponownego rozpoznania w styczniu 2010 decyzją Sądu Okręgowego w Poznaniu^[14]. W lipcu 2012 w pierwszej instancji wobec Jana Winieckiego ponownie zapadł nieprawomocny wyrok skazujący^[15]. W wyniku postępowania odwoławczego w lutym 2013 wyrok ten został uchylony, a postępowanie karne prawomocnie umorzone z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu^[16].

W listopadzie 2009 z jego inicjatywy Narodowy Bank Polski pozwał Stefana Niesiołowskiego za wypowiedź, w której ten nazwał Sławomira Skrzypka karnym funkcjonariuszem PiS, który dostał zadanie od Jarosława Kaczyńskiego, dlatego szkodzi rządowi i ministerstwu finansów^[17].

Na początku 2010 doszło do sporu pomiędzy NBP i rządem. Sławomir Skrzypek stał na stanowisku, iż należy zrezygnować z odnowienia elastycznej linii kredytowej z Międzynarodowego Funduszu Walutowego, odmienne stanowisko prezentował premier Donald Tusk^[18][19]. Kolejny prezes NBP, Marek Belka, wkrótce po zaprzysiężeniu złożył wniosek o przedłużenie tego dostępu^[20].

Grób Sławomira Skrzypka na Powązkach (luty 2011)

Życie prywatne

Był żonaty z Dorotą Skrzypek^[21]. Miał troje dzieci – dwóch synów i córkę^[22].

Śmierć i pogrzeb

Zginął w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej^[23]. Jego pogrzeb odbył się 19 kwietnia tego samego roku w kościele św. Krzyża w Warszawie z udziałem przedstawicieli najwyższych władz państwowych. Sławomir Skrzypek został pochowany z honorami wojskowymi w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[24].

Odznaczenia i upamiętnienie

16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski^[25], a 9 września 2010 pośmiertnie wyróżniony tytułem „Zasłużony dla Miasta Warszawy”^[26]. W tym samym miesiącu otrzymał również odznakę honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”^[27]. W 2019 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Wolności i Solidarności^[28].

4 kwietnia 2011 Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monetę o nominale 10 zł z wizerunkiem Sławomira Skrzypka (srebro próby 925/1000, masa 14,14 g, średnica 32 mm, nakład 30 000 egz.)^[29]. Sławomirowi Skrzypkowi zostały poświęcone tablice pamiątkowe odsłonięte: 8 maja 2012 na ścianie siedziby NBP w Warszawie^[30] oraz 24 lutego 2014 na fasadzie budynku VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Katowicach, którego był absolwentem^[31]. 20 kwietnia 2016 miało miejsce uroczyste otwarcie Centrum Pieniądza NBP im. Sławomira S. Skrzypka – placówki ekspozycyjno-edukacyjnej Narodowego Banku Polskiego.

Jego osobie został poświęcony film dokumentalny Przerwana kadencja (2012)^[32][33].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona poświęcona Sławomirowi Skrzypkowi. [dostęp 2018-04-08].