Sławomira Walczewska

Ten artykuł od 2009-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sławomira Walczewska (ur. 25 czerwca 1960 w Częstochowie) – polska działaczka feministyczna i społeczna, filozofka, publicystka, eseistka, tłumaczka, redaktorka.

Życiorys

Edukacja

Absolwentka filozofii (1985) Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 1986–1990 była doktorantką w Instytucie Filozofii UJ. W latach 1992–1997 odbyła studia doktorskie w Szkole Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie, gdzie obroniła pracę Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce.

Była stypendystką na Uniwersytecie we Fryburgu (1985), Uniwersytecie w Bonn (1993) oraz w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu (1995).

Praca naukowa

Prowadziła zajęcia w ramach gender studies na Uniwersytecie Warszawskim (1997), Uniwersytecie Jagiellońskim (2001) oraz w Akademii Feministycznej eFKi (2002–2004).

Praca publicystyczna

Była redaktorką pisma feministycznego "Pełnym Głosem" (1993–1997). Jest członkinią redakcji pisma feministycznego Zadra (od 1999). Publikowała w czasopismach: "Brulion", "Pełnym Głosem", "Zadra", "Nowe Książki", "Pogranicza", "Lamus", "Nowa Europa Wschodnia", "Dialog", "Tygodnik Powszechny" oraz w pracach zbiorowych.

Działalność społeczna

Uczestniczka ruchu feministycznego od połowy lat 80. XX w. Organizatorka corocznych Feministycznych Sesji Marcowych w Krakowie (od 1987 do 1995). Współzałożycielka Fundacji Kobiecej eFKa (w 1991 r.) i jej współprzewodnicząca. W ramach eFKi koordynowała m.in. projekt Akademia Feministyczna, Wybory Kobiet, Polki w Sejmie. Członkini założycielka Sieci Kobiet Wschód-Zachód (NEWW, 1991) i Polskiego Stowarzyszenia Feministycznego (1991–1994). Członkini rad kilku organizacji, w tym: Centrum Praw Kobiet, Pracowni na rzecz Wszystkich Istot, Fundacji LGBT, Fundacji Kultura dla Tolerancji.

Publikacje

Książki

• Feministki. Własnym głosem o sobie, redaktorka i autorka wstępu, eFKa, Kraków 2005, ​ISBN 83-915460-5-5​
• Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce, eFKa, Kraków 1999, ​ISBN 83-915460-1-2​ (nominowana do Nagrody Literackiej Nike w 2000^[1], fragmenty opublikowane w tłumaczeniach: słowackim w Aspekcie, ukraińskim w Ji oraz włoskim w pl.it)
• Frauen haben das Wort, redaktorka (wraz z B. Kozak) oraz współautorka, FrauenAnstiftung, Kraków / Hamburg 1994
• Głos mają kobiety, redaktorka, współautorka, Convivium, Kraków 1992

Artykuły wybrane

• "Nie warto umierać za gender" w: "Tygodnik Powszechny" nr 51-2, Kraków, 21.12.2014
• "Can Women in Poland Speak? Diskursive Strategien polnischer Feministinnen gegen Ausgrenzung und Marginalisierung" w: "Gender. Zeitschrift fuer Geschlechtforschung", Dortmund 3/2012
• Ritter und Damen. Fuer einen neuen Geschlechtervertrag w: Jahrbuch Polen 2006. Frauen, Deutsches Polen-Institut, Darmstadt 2006
• Feminizm i polityka w: Zadra, 2/2000
• Matka gastronomiczna w: Pełnym Głosem 3/1995
• O potrzebie historii kobiecej w: Głos mają kobiety, Kraków 1992
• Feminizm w: bruLion, nr 19B, Kraków 1992

Tłumaczenia

• Edmund Husserl, Kryzys nauk europejskich i fenomenologia transcendentalna (PAT 1987), Wyd. Rolewski, Toruń 1999
• "Wybór pism" w: Krystyna Święcicka, "Husserl", Wiedza Powszechna 1993 i 2005, seria "Myśli i Ludzie"

Przypisy