Słoków

Słoków

wieś
Słoków (lipiec 2020)
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	prudnicki
Gmina	Lubrza
Liczba ludności (2011)	89[1]
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	48-231[2]
Tablice rejestracyjne	OPR
SIMC	0498431
Położenie na mapie gminy Lubrza Słoków
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Słoków
Położenie na mapie województwa opolskiego Słoków
Położenie na mapie powiatu prudnickiego Słoków
50°21′08″N 17°41′55″E/50,352222 17,698611

Słoków (niem. Schlogwitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Lubrza^[3]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Wysoczyzny Bialskiej, będącej częścią Niziny Śląskiej.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.

Według danych na 31 grudnia 2013 r. wieś była zamieszkana przez 91 osób^[4].

Geografia

Położenie

Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 3 km od granicy z Czechami, na Wysoczyźnie Bialskiej, tuż przy granicy gminy Lubrza z gminą Biała. Należy do Euroregionu Pradziad^[5]. Ogólna powierzchnia wsi to 248 ha, w tym użytków rolnych 225 ha^[6].

Środowisko naturalne

W Słokowie panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +8,1 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Słokowa wynoszą 624 mm. Dominują wiatry zachodnie^[7].

Nazwa

Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje wieś pod obecnie stosowaną, polską nazwą Sloków, a także niemiecką Schlogwitz we fragmencie: „Schlogwitz (1379 Slohowicz, polnisch Sloków)”^[8]. To najmniejsza wieś gminy wzmiankowana pierwszy raz w 1379 roku pod nazwą Slokowicz (Sławkowice), pochodzącej od nazwy osobowej „Sławek” (z 1224 roku). W młodszych dokumentach historycznych występuje pod nazwą Slawkowicz (1416), Sloków (1485), Schlogwitz i Schlagenhof^[6].

Historia

Pałac w Słokowie

(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0

Pomnik upamiętniający I i II wojnę światową (wrzesień 2011)

Układ i funkcja dzisiejszej zabudowy wskazuje na to, że genetycznym układem przestrzennym wsi był folwark, który w dokumentach historycznych wzmiankowany jest późno, bo około XVI wieku (prawdopodobnie istniał znacznie wcześniej). Dopiero w późniejszych czasach zabudowa pałacowo folwarczna, lokowana obecnie w północnej części siedliska wiejskiego „obrosła” od południa zabudową rolną chłopów pańszczyźnianych, stąd generalnie brak jest na siedliskach zagrodowych obszernych zabudowań gospodarczych. Wieś kmiecia licząca pierwotnie mniej niż 20 rodzin chłopskich, powstała samorzutnie. Na dalsze zmiany zasadniczy wpływ miała powolna utrata przez wieś funkcji rolniczej. Mniejsze zmiany zaobserwować można w układzie zabudowy folwarcznej^[6].

Według spisu ludności z 1 grudnia 1910, na 238 mieszkańców Słokowa 190 posługiwało się językiem niemieckim, 43 językiem polskim, a 5 było dwujęzycznych^[9]. W wyniku działań wojennych w 1945 roku zastał zniszczony barokowy pałac (dwór), a zachowały się oficyna mieszkalna, kaplica dworska, część budynków gospodarczych oraz park krajobrazowy^[6].

Dziś Słoków liczy 93 mieszkańców i znajduje się tu 27 budynków mieszkalnych.

Liczba mieszkańców wsi

• 1910 – 105^[10]
• 1998 – 98^[11]
• 2002 – 97^[11]
• 2009 – 87^[11]
• 2011 – 89^[11]
• 2012 – 90^[4]
• 2013 – 91^[4]

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[12]:

• zespół pałacowy, z XVIII-XIX w.:
  • ruina pałacu, nie istnieje
  • spichlerz
  • kapliczka-dzwonnica, przy folwarku
  • park.

• 

  Ruina pałacu – piwnica (lipiec 2020)

• 

  Spichrz z XVIII/XIX w. (lipiec 2020)

• 

  Kapliczka-dzwonnica przy folwarku z XVIII w. (lipiec 2020)

• 

  Park l. 80. XIX, pocz. XX w. (lipiec 2020)

Ludzie urodzeni w Słokowie

• Gustav von Wittenburg (1882–1961), szlachcic
• Rudolf von Wittenburg (1913–1945), wojskowy w stopniu rotmistrza

Przypisy

Bibliografia

• Felix Triest: Topographisches handbuch von Oberschliesen. Breslau: Verlag von Wilh. Gottl. Korn, 1865.