Słowacka Unia Chrześcijańska i Demokratyczna – Partia Demokratyczna
| ||
Państwo | Słowacja | |
---|---|---|
Skrót | SDKÚ-DS | |
Data założenia | 2000/2006 | |
Ideologia polityczna | konserwatywny liberalizm, chrześcijańska demokracja | |
Barwy | niebieska, biała |
Słowacka Unia Chrześcijańska i Demokratyczna – Partia Demokratyczna (Slovenská demokratická a kresťanská únia – Demokratická strana, SDKÚ-DS) – słowacka centroprawicowa partia polityczna o profilu konserwatywno-liberalnym i chrześcjiańsko-demokratycznym. Należała do Europejskiej Partii Ludowej.
Historia
Partia powstała 14 lutego 2000 jako Słowacka Unia Chrześcijańska i Demokratyczna (Slovenská demokratická a kresťanská únia) z inicjatywy premiera Mikuláša Dzurindy w ramach Słowackiej Koalicji Demokratycznej. Spośród pięciu ugrupowań tworzących SDK jedynie Unia Demokratyczna zdecydowała się w całości na akces do nowej formacji[1].
W wyborach parlamentarnych w 2002 partia zdobyła 15,1%, głosów zajmując drugie miejsce i 28 mandatów (na 150) była za Ruchem dla Demokratycznej Słowacji Vladimíra Mečiara[2]. Utworzyła koalicję rządową z Partią Węgierskiej Koalicji, Chrześcijańskim Ruchem Demokratycznym i Sojuszem Nowych Obywateli. Przewodniczący SDKÚ Mikuláš Dzurinda pozostał premierem na kolejną kadencję. W okresie jego rządów doszło do szeregu zmian, głównie gospodarczych. W tym czasie na Słowacji zaszły ogromne zmiany, przede wszystkim gospodarcze. Wprowadzono m.in. podatek liniowy, podjęto działania prowadzące do obniżenia kosztów zatrudnienia pracowników, prywatyzacji większości państwowych przedsiębiorstw oraz komercjalizacji służby zdrowia i państwowego szkolnictwa.
W wyborach prezydenckich w 2004 kandydat partii na to stanowisko Eduard Kukan w pierwszej turze zajął trzecie miejsce z poparciem 22,1% (o 0,2% za mało, aby znaleźć się w drugiej turze). W 2009 partię reprezentowała Iveta Radičová, która przegrała ostatecznie z ubiegającym się o reelekcję urzędującym prezydentem. W wyborach do Parlamentu Europejskiego SDKÚ osiągnęła 17,1% głosów i zajęła pierwsze miejsce, co dało jej 3 mandaty. Pięć lat później uzyskała 2 mandaty w Strasburgu[3].
W 2006 do ugrupowania przyłączyła się ostatecznie Partia Demokratyczna (Demokratická strana) Ľudovíta Kaníka, co doprowadziło do przyjęcia nowej nazwy SDKÚ-DS. W wyborach w 2006 partia była druga za lewicowo-populistycznym SMER-em, zdobywając 18,35% i 31 mandatów[2]. Nie udało się jej jednak stworzyć koalicji mającej większość parlamentarną. W wyborach w 2010 uzyskała 15% głosów poparcia i 28 miejsc w Radzie Narodowej[2]. Przystąpiła do rozmów koalicyjnych z ugrupowaniami centroprawicy, współtworzyła rząd Ivety Radičovej. W 2012 utraciła znaczną część poparcia i znalazła się w opozycji. Nowym przewodniczącym partii został Pavol Frešo. W 2014 formacja utrzymała dwuosobową reprezentację w Europarlamencie[4]. Partia przechodziła kolejne rozłamy, utraciła klub poselski, w 2014 z członkostwa w SDKÚ-DS zrezygnował Mikuláš Dzurinda[5].
W 2016 partia otrzymała niespełna 0,3% głosów i znalazła się poza parlamentem[6].
Poparcie
Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty (Rada Narodowa) | Zmiana |
---|---|---|---|---|
2002 | 15,1% | – | 28 | – |
2006 | 18,4% | +3,3 | 31 | +3 |
2010 | 15,4% | –3,0 | 28 | –3 |
2012 | 6,1% | –9,3 | 11 | –17 |
2016 | 0,3% | –5,8 | 0 | –11 |
Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty | Zmiana | L. miejsc dla Słowacji |
---|---|---|---|---|---|
2004 | 17,1% | – | 3 | – | 14 |
2009 | 17,0% | –0,1 | 2 | –1 | 13 |
2014 | 7,8% | –9,2 | 2 | – | 13 |
Wybory | Kandydat | Głosowanie | Poparcie | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Eduard Kukan | I tura | 22,1% | Kandydat nie przeszedł do II tury | |
Iveta Radičová[7] | I tura | 38,1% | Przejście do II tury | |
II tura | 44,5% | Przegrana |
Zobacz też
- Politycy SDKÚ-DS
Przypisy
- ↑ Leaders of Slovakia (ang.). terra.es. [dostęp 2014-05-26].
- ↑ a b c Parties and Elections in Europe: Slovakia (ang.). parties-and-elections.eu. [dostęp 2014-05-26].
- ↑ Poslanci w EP (słow.). sdku-ds.sk. [dostęp 2014-05-26].
- ↑ Zvolení poslanci Európskeho parlamentu (słow.). volbysr.sk. [dostęp 2014-05-26].
- ↑ Dzurinda a Mikloš s úsmevom opustili SDKÚ, o klube sa ešte rozhodne (słow.). sme.sk, 4 czerwca 2014. [dostęp 2015-11-14].
- ↑ Parlamentné voľby 2016 online – kompletné výsledky volieb (słow.). webnoviny.sk, 6 marca 2016. [dostęp 2016-03-06].
- ↑ Popierana przez SDKÚ-DS, KDH, SMK i OKS.
Media użyte na tej stronie
Coat of arms of Slovakia
Coat of arms of Slovakia