Słownik pracowników książki polskiej

Słownik pracowników książki polskiej
Autorzespół autorów
Irena Treichel (red.)
Tematykasłownik biograficzny bibliotekarzy, bibliofilów, wydawców, księgarzy, drukarzy, ilustratorów, introligatorów, kolporterów, właścicieli kolekcji, bibliologów, bibliotekoznawców.
Wydanie oryginalne
Miejsce wydaniaWarszawa–Łódź
Językpolski
Data wydania1972
WydawcaPaństwowe Wydawnictwo Naukowe; Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich

Słownik pracowników książki polskiej (Spkp) – polski specjalistyczny słownik biograficzny.

Charakterystyka

Wydany w 1972 w Łodzi przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe; zawiera biogramy bibliotekarzy, bibliofilów, wydawców, księgarzy, drukarzy, ilustratorów, introligatorów, kolporterów, właścicieli kolekcji, bibliologów oraz bibliotekoznawców; suplementy do słownika wydano w 1986, 2000, 2010 i 2016.

Prace nad Słownikiem zainicjował Adam Łysakowski, będący dyrektorem Państwowego Instytutu Książki w Łodzi w latach 40. XX wieku. W 1958 roku wyszedł zeszyt próbny Słownika. W 1962 roku powstał Komitet Redakcyjny, którego siedzibą była Biblioteka Uniwersytecka w Łodzi, który wysłał do prawie 500 osób wraz z zaproszeniem do współpracy Wykaz haseł proponowanych do opracowania. Redaktorem naczelnym została Irena Treichel[1].

Słownik ukazał się nakładem Państwowego Wydawnictwa Naukowego w 1972, w opracowaniu biogramów wzięło udział ponad 550 autorów. Zawierał ok. 3 tys. biogramów oraz wstęp autorstwa I. Treichel. Po opublikowaniu Słownika rozpoczęły się prace nad suplementem, o którym była już mowa we wstępie do głównego wydawnictwa. Redaktorem pozostała Irena Treichel. Suplement ukazał się w 1986, dzięki uzyskanej pomocy finansowej Instytutu Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Uniwersytetu Wrocławskiego, Biblioteki Uniwersyteckiej w Łodzi oraz fundacji Heleny Więckowskiej (zawierał ok. 550 życiorysów)[2].

W 1987 – po śmierci I. Treichel redakcję drugiego Suplementu objął Jerzy Tynecki, a po jego śmierci w 1992 Hanna Tadeusiewicz, która doprowadziła do wydania suplementów: drugiego i trzeciego[3][2]

Suplement II ukazał się w 2000 i zawiera 392 biogramy, głównie osób zmarłych po 1980.

Suplement III, opublikowany w 2010, pomieścił 404 biogramy osób przede wszystkim zmarłych po roku 2000.

Suplement IV, opublikowany w 2016.

Od 1992 redakcja Słownika działa w Katedrze Informatologii i Bibliologii Uniwersytetu Łódzkiego (Pracownia Słownika pracowników książki polskiej – kierownikiem Pracowni jest (2019) Agata Walczak-Niewiadomska).

Chronologia

Dotychczas (2019) ukazały się drukiem:

  • Słownik biograficzny pracowników książki polskiej: zeszyt próbny, pod red. Ksawerego Świerkowskiego. Warszawa: Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego, 1958; 135 s.
  • Słownik biograficzny pracowników książki polskiej: wykaz haseł. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1962. 194 s.;
  • Słownik pracowników książki polskiej; pod red. I. Treichel. Warszawa – Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972; 1042 s.;
  • Słownik pracowników książki polskiej. Suplement; pod red. I. Treichel. Warszawa – Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986; 414 s. ISBN 83-01-02731-2.
  • Słownik pracowników książki polskiej. Suplement 2; pod red. H. Tadeusiewicz. Warszawa: Wydawnictwo Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, 2000; 204 s. (Seria: Nauka, Dydaktyka, Praktyka; 39) ISBN 83-87629-45-6; dostęp on line: http://www.sbp.pl/wydawnictwa/archiwum_cyfrowe/przedmiot/?book_id=377
  • Słownik pracowników książki polskiej. Suplement 3; pod red. H. Tadeusiewicz. Warszawa: Wydawnictwo Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, 2010; 351 s. (Seria: Nauka, Dydaktyka, Praktyka; 121) ISBN 978-83-61464-48-8; dostęp on line: http://bbc.uw.edu.pl/dlibra/doccontent?id=784
  • Słownik pracowników książki polskiej. Suplement 4; pod red. M. Rzadkowolskiej. Warszawa: Wydawnictwo Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, 2016; 364 s. + dysk CD-ROM (Seria: Nauka, Dydaktyka, Praktyka; 171) ISBN 978-83-64203-74-9[4].

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Starnawski, „Słownik pracowników książki polskiej”, pod redakcją Ireny Treichel, Warszawa-Łódź 1972, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, ss. XX, 1044 : [recenzja], „Pamiętnik Literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej” (66/1), 1975, s. 382–388.
  2. ↑ a b Maria Kocójowa, SŁOWNIK PRACOWNIKÓW KSIĄŻKI POLSKIEJ (przy okazji wydania Suplementu III), „PRZEGLĄD BIBLIOTECZNY” (3), 2011.
  3. ↑ Hanna Tadeusiewicz (red.), Słownik pracowników książki polskiej. Suplement 3 / pod red. Hanny Tadeusiewicz, Warszawa: Wydawnictwo Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, 2010 [dostęp 2021-01-15].
  4. ↑ Słownik pracowników książki polskiej. Suplement 4, EKSLIBRIS POLSKI, 18 marca 2016 [dostęp 2021-01-15] (pol.).

Bibliografia

  • Treichel I. Wstęp, [w:] Słownik pracowników książki polskiej. Warszawa-Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s. 6–10.
  • Treichel I. Wstęp, [w:] Słownik pracowników książki polskiej. Suplement. Warszawa-Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 7–8.
  • Tadeusiewicz H. Wstęp, [w:] Słownik pracowników książki polskiej. Suplement 2. Warszawa: Wydawnictwo SPB, 2000, s. 7.
  • Mariola Dębiec Słownik pracowników książki polskiej