Słowo (dziennik warszawski)
_(22425220)_(cropped).jpg) Winieta numeru 1/1882 | |
| Częstotliwość | Dziennik |
|---|---|
| Państwo |  Królestwo Polskie, II Rzeczpospolita |
| Adres | Warszawa |
| Język | polski |
| Pierwszy numer | 2 stycznia 1882[1] |
| Ostatni numer | 25 kwietnia 1919[1] |
| Średni nakład | do 12 tys.[2] egz. |
| OCLC | 899881293 |
Słowo – konserwatywny dziennik informacyjno-polityczny wydawany w latach 1882-1919 w Warszawie[1].
Historia
Pierwszym redaktorem naczelnym gazety i jednocześnie jej wydawcą był Juliusz Niemirycz[1], który dzięki swoim znajomościom w Petersburgu uzyskał koncesję na wydawanie dziennika. Faktycznie Juliusz Niemirycz nigdy nie rozpoczął działalności wydawniczej. Po śmierci córki Wandy w marcu 1881 roku przekazał koncesję grupie Antoniego Wrotnowskiego[3].
Od numeru 21 z 1882 wydawcą został literat Antoni Zaleski[1], a redaktorem naczelnym Henryk Sienkiewicz[1], który opublikował w tym dzienniku między innymi swoją Trylogię[2] (Ogniem i mieczem w latach 1883-1884 i Pana Wołodyjowskiego w latach 1887-1888 jako pierwodruki oraz Potop w latach 1884-1886 prawie równocześnie z pierwodrukiem wydanym w Krakowie). Ponadto dzięki Sienkiewiczowi do współpracy z gazetą przystąpiło wielu znanych literatów, publicystów, naukowców (m.in. Władysław Bełza, Zygmunt Chełmicki, Józef Rostafiński)[2].
Kolejnymi redaktorami naczelnymi gazety byli: Mścisław Godlewski (od numeru 261 z 1887)[1], Władysław Olędzki, Lucjan Wrotnowski, Antoni Donimirski[2]. Jednym z korespondentów był działacz pracy organicznej Michał Mosiołek. Po 1905 r. dziennik był organem Stronnictwa Polityki Realnej[4]. Zawieszony w marcu 1914, podczas pierwszej wojny światowej wznowił działalność jako tygodnik, zmieniając jednocześnie tytuł na Kraj[5].
W 1905 jako zeszytowy dodatek do "Słowa" opublikowano I tom czterotomowej Encyklopedii podręcznej ilustrowanej[6].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Słowo / [red. odp. J. Niemirycz.] (pol.). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2019-11-15].
- ↑ a b c d Władysław Marek Kolasa, Jerzy Jarowiecki: Najważniejsze polskie gazety do wybuchu pierwszej wojny światowej w kontekście zabezpieczenia ich dla potomnych (charakterystyka, badania, zasoby). W: red. nauk. Artur Jazdon, Aldona Chachlikowska: Gazety : zasoby, opracowanie, ochrona, digitalizacja, promocja/informacja : materiały z międzynarodowej konferencji naukowej, Poznań, 19-21 października 2006. Poznań: 2006, s. 14. (pol.)
- ↑ Edward Muszalski: Niemirycz Juliusz (Julian). W: Polski Słownik Biograficzny. T. 22: Morsztyn Zbigniew – Niemirycz Teodor. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1977, s. 816–817.
- ↑ Tadeusz Łepkowski (red.): Słownik historii Polski. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 468. (pol.)
- ↑ Regina Godlewska. Prasa warszawska w pierwszym roku I wojny światowej. „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego”. 1, s. 256, 1962 (pol.). [dostęp 2019-11-15].
- ↑ Praca zbiorowa, t. I 1905 ↓.
Bibliografia
- Praca zbiorowa: Encyklopedya podręczna ilustrowana według 2-go najnowszego wydania "Macierzy Polskiej" we Lwowie, uzupełniona i opracowana do użytku naszych czytelników,t. I. Warszawa: Macierz Polska, Polska Akademia Umiejętności, nakładem „Słowa”, 1905.
Linki zewnętrzne
- Słowo w zbiorach Biblioteki Narodowej na portalu Polona.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Autor: Malarz pl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flaga Króla Polski (jednocześnie Cara Rosji) w latach 1815-1830
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Tytuł: Słowo 1882, nr 1 (2 stycznia)
Adres wydawniczy: Warszawa : J. Niemirycz, 1882-1919
Gatunek: gazety polskie
Forma i typ: czasopisma
Opis fizyczny: 59 cm
Współtwórcy: Niemirycz, Juliusz (1822-1909) Red
Od 1887, nr 261 redaktor Mścisław Godlewski. Tyt. wg nagł. Nie ukazywało się w okresie: 1914: 16 III-1919: 18 IV. Od 1882, nr 21 redaktor Henryk Sienkiewicz. Na czasopismie również daty według kalendarza juliańskiego. Od 1882, nr 21 wydawca: Antoni Zaleski.