Służby społeczne

Służby społeczne – pojęcie z zakresu polityki społecznej, oznaczające:

• według definicji autorstwa Barbary Szatur-Jaworskiej (2001): instytucje, grupy zorganizowane i osoby realizujące szeroko pojętą pracę socjalną oraz inne związane z nią formy wspierania ludzi,
• według definicji autorstwa Michała Porowskiego (1998): zespół zróżnicowanych działań, czy też usług, prowadzonych profesjonalnie lub wolontaryjnie, w ramach instytucji publicznych, pozarządowych lub nieformalnych, polegających na świadczeniu pomocy rodzinom, jednostkom i społecznościom, doświadczającym różnorakich trudności życiowych w celu odzyskania przez nie zdolności społecznych, funkcjonalnych i ich rehabilitacji, jak również stwarzania warunków do osiągania tych celów^[1].

Według Szatur-Jaworskiej służby społeczne wyróżnia spośród innych podmiotów polityki społecznej bezpośredni kontakt z osobami potrzebującymi wsparcia, indywidualizacja celów i metodyki działania, poprzedzanie interwencji diagnostyką danych środowisk, reagowanie w sytuacjach, w których zawiodły inne mechanizmy wsparcia społecznego i rozwiązywania problemów oraz skoncentrowanie się na potrzebach istotnych dla społecznego funkcjonowania beneficjentów^[1].

Służby społeczne mogą mieć postać zinstytucjonalizowaną (np. ośrodek pomocy społecznej, stowarzyszenie), albo niezinstytucjonalizowaną (np. grupa samopomocowa, pomoc sąsiedzka). Służby takie finansowane są z funduszy państwowych (służby publiczne) lub prywatnych (służby niepubliczne)^[2].

Przypisy