Słup ogłoszeniowy
Słup ogłoszeniowy – rodzaj ulicznej reklamy zewnętrznej, wprowadzony do użytku przez niemieckiego drukarza Ernsta Litfaßa (od jego nazwiska pochodzi niemiecka nazwa słupa ogłoszeniowego „Litfaßsäule”) w 1854 roku.
W pierwotnym zamierzeniu był przewidziany do przyklejania plakatów ulicznych. W latach późniejszych wykorzystywano go również do upubliczniania ważnych urzędowych komunikatów, zarządzeń administracyjnych, a podczas wojny – relacji z frontów.
Na przełomie XIX i XX wieku został "odkryty" przez świat reklamy. Umiejscawiano go głównie w centralnym punkcie miasta, wsi, osiedla bądź dzielnicy – również w pobliżu węzłów komunikacyjnych (dworce kolejowe i zajazdy dyliżansu).
Galeria
Słup ogłoszeniowy umieszczony na znaczku pocztowym Deutsche Post
Słup ogłoszeniowy w Paryżu na początku XX wieku
Słup ogłoszeniowy w Kłodzku
_1979%2c_MiNr_612.jpg)
Media użyte na tej stronie
Colonne Morris, Place Saint-Sulpice, Paris, 1910-1911.
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ta fotografia przedstawia zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID
Like a number of other 19th-century artists, Béraud first trained to become a lawyer before discovering his true calling. In 1872, he enrolled in the studio of the portraiture specialist Léon Bonnat. While he began as a portraitist, he eventually became known for his highly detailed scenes of urban life. Working from a carriage that he converted into a mobile studio, Béraud recorded life on the grand boulevards of Paris. The corner represented here can still be recognized as the intersection of the Rue Scribe and the Boulevard des Capucines. Like Degas, Béraud depicted modern life in all of its variety with journalistic accuracy. Béraud, however, delighted in recording even the smallest details, which are so precise that we can make out an advertisement for "Yedda," a popular ballet, and just below it, another playbill for a comic opera called "La Fatinitza," which opened in Paris in 1879.