S-1 (szybowiec)
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Konstruktor | Józef Wallis |
| Typ | |
| Konstrukcja | drewniana |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Wycofanie ze służby | 1925 |
| Liczba egzemplarzy | 1 |
| Liczba wypadków | 1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 12 m |
| Wydłużenie | 8,2 |
| Długość | 6,4 m |
| Wysokość | 1,8 m |
| Powierzchnia nośna | 17,6 m² |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 1 | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
S-1 – polski szybowiec amatorski, skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym. Wziął udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym.
Historia
W warsztatach 3 pułku lotniczego inżynier Józef Wallis, konstruktor z Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów „Samolot”, zbudował szybowiec przeznaczony do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym. Szybowiec został przetransportowany na Oksywie koło Gdyni, gdzie z numerem 18 wziął udział w Konkursie.
W trakcie zawodów loty na szybowcu wykonywał Władysław Szulczewski. W trakcie konkursów osiągnął najwyższą wysokość ponad start (23 metry) oraz wykonał 18 lotów o łącznym czasie 6 minut i 45 sekund. Podczas ostatniego uległ rozbiciu. Konstruktor został wyróżniony nagrodą w postaci silnika lotniczego.
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec w układzie zastrzałowego górnopłata.
Kadłub wykonany z płaskiej kraty usztywnionej wewnętrznymi naciągami z drutu, dodatkowo usztywniony drutami mocowanymi do skrzydeł. W przedniej części kadłuba znajdowało się miejsce pilota wyposażone w siodełko oraz drążek sterowy i orczyk.
Podwozie płozowe. Dolna część kraty kadłuba pełniła funkcję płozy głównej, z tyłu kadłuba znajdowała się amortyzowana płoza ogonowa.
Płat o obrysie prostokątnym, dwudźwigarowy, kryty płótnem, podparty zastrzałem w kształcie V. Na końcach skrzydeł kabłąki chroniące przed uszkodzeniem płata przy lądowaniu.
Usterzenie klasyczne, krzyżowe, kryte płótnem. Statecznik pionowy wykonany jako integralna część kadłuba, statecznik poziomy dwudzielny. Stateczniki usztywnione naciągami z drutu.
Bibliografia
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971, s. 675. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 354. OCLC 830596725.
- Ks. Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8-9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018, s. 25. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Szybowiec S-1