S-70 Ochotnik

S-70

Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Suchoj
Typ	uderzeniowo-rozpoznawczy samolot bezzałogowy
Historia
Data oblotu	3 sierpnia 2019
Dane techniczne
Napęd	1 x Silnik turbowentylatorowy AL-41F1
Ciąg	142 kN (z dopalaniem)
Wymiary
Rozpiętość	19 m
Długość	14 m
Masa
Startowa	25 000 kg
Osiągi
Prędkość przelotowa	1400 km/h
Zasięg	6000 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2,8 t
Użytkownicy
Rosja

S-70 (ros. С-70 «Охотник») – prototypowy, rosyjski, ciężki, uderzeniowy samolot bezzałogowy (ang. unmanned combat aerial vehicle – UCAV) wybudowany w ramach programu Ochotnik (pol. myśliwy) przez wytwórnię Suchoj.

Historia

14 października 2011 roku Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej zamówiło w wytwórni Suchoj zaprojektowanie demonstratora uderzeniowo-rozpoznawczego systemu bezzałogowego Ochotnik (Udarno-Razwiedywatielnyj Bespiłotnyi Kompleks Ochotnik), oznaczonego jako S-70. Przystępując do prac projektowych demonstratora, Suchoj wykorzystał w jego konstrukcji elementy samolotu Su-57, również zaprojektowanego w Suchoju. Wśród nich znajduje się ten sam co w samolocie myśliwskim silnik AL-41F1. Pierwsze informacje o pracach nad nową maszyną w ramach tzw. pracy naukowo-badawczej (Nauczno-Issledowatielskaja Rabota) pojawiły się w 2009 roku. Jej projekt ujawniono w 2014 roku. W ramach badań do testów przystosowano trzeci prototyp Su-57, T-50-3. Badano na nim między innymi systemy autonomicznej nawigacji, automatycznego startu i lądowania. Za odbywającą się w latach 2016–2017 budowę prototypu odpowiadały Nowosybirskie Zjednoczenie Przemysłu Lotniczego. Pierwsze zdjęcia nowej maszyny pojawiły się w rosyjskiej prasie w 2017 roku^[1]. Zdjęcia ukończonego prototypu ukazały się po raz pierwszy pod koniec stycznia 2019 roku. S-70 sfotografowany został na przyzakładowym lotnisku w Nowosybirsku, gdzie przechodził próbne rozpędzanie na pasie startowym. 29 stycznia 2019 roku maszyna została przewieziona na pokładzie transportowego An-124 do 929 Państwowego Ośrodka Lotniczo-Doświadczalnego im. Czkałowa w Achtubinsku. Tam 3 sierpnia 2019 roku dokonano oblotu nowego samolotu. Start nastąpił o godzinie 12:20 czasu moskiewskiego. S-70 wzniósł się na wysokość 600 metrów i po 20 minutowym locie bezpiecznie wylądował. Wytwórnia zaprojektowała samolot w układzie latającego skrzydła. Misje uderzeniowe mają być realizowane dzięki znajdującemu się na pokładzie uzbrojeniu. Będzie ono przenoszone w dwóch wewnętrznych komorach o długości 4,5 m i szerokości 1 m. S-70 ma być zdolny do przenoszeni uzbrojenia dedykowanemu w pierwszej kolejności Su-57, wśród nich mogą się znaleźć cztery przeciwradiolokacyjne pociski Ch-58USzK, cztery bomby KAB-250 lub KAB-500M, cztery pociski powietrze-ziemia Ch-38M. Dzięki zastosowaniu silnika AL-41F1 posiadającego dopalacz samolot ma być zdolny do lotu z prędkością ponaddźwiękową w locie na małej wysokości. Jest to wyjątkowa cecha, jako że podobne konstrukcje innych, zagranicznych producentów zwykle nie są zdolne do osiągania takiej prędkości. S-70 będzie prawdopodobnie mógł przekroczyć prędkość dźwięku w trakcie pokonywania pasa obrony przeciwlotniczej przeciwnika, a i to pewnie przez krótki okres. Zdaniem niektórych analityków, S-70 ma umożliwić Rosji nawiązanie rywalizacji ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki w dziedzinie budowy bezzałogowych systemów uderzeniowych. S-70 ma być zdolny do realizacji zadań w ścisłej współpracy z Su-57. Idea takiego współdziałania, określana mianem lojalnego skrzydłowego (ang. loyal wingman), testowana jest przez amerykańskie samoloty Kratos XQ-58 Valkyrie i Boeing Airpower Teaming System^[2][3][4][5]. Przeprowadzono próbne loty w formacji S-70 i Su-57. Docelowo samolotem współpracującym z S-70 ma być dwumiejscowa wersja Su-57, która będzie zdolna do kontroli czterech bezzałogowych maszyn^[6].

12 lutego 2021 roku rosyjska prasa poinformowała, iż w Nowosybirskich Zakładach Lotniczych im. Czkałowa trwa budowa kolejnych trzech maszyn prototypowych, które mają dołączyć do prób aparatu. Zebrane do tej pory doświadczenia, z eksploatacji pierwszego prototypu, zaowocowały wprowadzeniem zmian w konstrukcji drugiego samolotu oraz jego wyposażenia radioelektronicznego. Trzeci i czwarty egzemplarz budowany jest w docelowej konfiguracji seryjnej. W styczniu 2021 roku potwierdzono, iż S-70 wziął udział w próbach poligonowych, w takcie których zbombardował cele naziemne bombami swobodnie spadającymi, niekierowanymi, o masie 500 kg, które przenoszone były w wewnętrznych komorach uzbrojenia aparatu^[7].

Drugi ukończony prototyp został oficjalnie i uroczyście wytoczony (rollout) z wytwórni Nowosybirskich Zakładach Lotniczych im. Czkałowa 14 grudnia 2021 roku. W uroczystości wziął udział wiceminister obrony Federacji Rosyjskiej Aleksiej Kriworuczko. Od swojego poprzednika, drugi prototyp różni się między innymi wyraźnie spłaszczoną dyszą wylotową silnika. Wykonano ją z tytanu w technologii druku 3D. Płatowiec pozbawiony jest również zewnętrznych sond, wlotów powietrza do chłodzenia wewnętrznych instalacji oraz owiewek okrywających wewnętrzne systemy^[8]. Maszyna ma być również sterowana z nowej stacji kontroli naziemnej^[9].

Przypisy