S-Bahn w Berlinie

S-Bahn w Berlinie
szybka kolej miejska
Państwo	Niemcy
Lokalizacja	Berlin
Operator	S-Bahn Berlin GmbH
Liczba linii	15
Lata funkcjonowania	od 1924
Dzienna liczba pasażerów	1,3 mln
Infrastruktura
Schemat sieci berlińskiej S-Bahn
Długość sieci	331,5 km
Rozstaw szyn	1435 mm
Liczba stacji	166
Portal Transport

Skład berlińskiej S-Bahn typu 481

(c) Cezary p z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0

Tablica informacyjna na berlińskiej stacji S-Bahn Unter den Linden (obecna nazwa stacji: Berlin Brandenburger Tor)

Mapa sieci U-Bahn i S-Bahn

S-Bahn w Berlinie – szybka kolej miejska, najstarsza w Niemczech i pierwowzór klasycznej SKM na całym świecie. Linie S-Bahn obsługiwane są przez S-Bahn Berlin GmbH, spółkę-córkę Deutsche Bahn. Obecnie w Berlinie kursuje 15 linii S-Bahn, większość z nich wyjeżdża poza granice miasta. Wraz z liniami U-Bahn tworzą kręgosłup transportu zbiorowego w aglomeracji Berlina, zintegrowanego w Verkehrsverbund Berlin-Brandenburg.

Nazwa S-Bahn wywodzi się z określenia Stadt-Schnell-Bahn (szybka kolej miejska).

Linie S-Bahn rozmieszczone są w trzech grupach:

• linie wschód-zachód, przebiegające na centralnym odcinku przez kolej wiaduktową (Stadtbahn)
• linie północ-południe, na centralnym odcinku w tunelu (Nord-Süd S-Bahn)
• linie okólne (die Ringbahn)

Linia Ringbahn na mapie przypomina kształtem głowę psa, dlatego kolokwialnie berlińczycy nazywają ją, jak również centralny obszar przez nią otoczony właśnie Psim łbem (niem. Hundekopf).

Linie

Historia

Historia S-Bahn rozpoczęła się wraz z uruchomieniem pociągów lokalnych na średnicowej linii estakadowej (Stadtbahn – dosłownie „kolej miejska” lub „linia przez miasto”) w 1882 r. Następnie rozwinęły się również koleje podmiejskie (Vorortbahn) i okrężna (Ringbahn). Od 1924 r. zaczęto elektryfikację tych kolei, zaś 1 grudnia 1930 połączono je w system S-Bahn. Jeszcze kilkadziesiąt lat po II wojnie światowej część linii obsługiwana była przez pociągi elektryczne, część zaś przez parowe. Zasięg sieci S-Bahn był wówczas większy niż obecnie (pociągi dojeżdżały m.in. do Falkensee, Rangsdorf, Velten). Większość linii niezelektryfikowanych do lat sześćdziesiątych w późniejszym okresie została wyłączona z sieci S-Bahn i przejęta przez koleje regionalne.

W czasie ponad 80 lat eksploatacji elektrycznych kolei miejskich w Berlinie zdarzyło się kilka wypadków (pożary, wykolejenia), w których nikt nie zginął.

Zobacz też

• Bojkot S-Bahn w Berlinie Zachodnim

Linki zewnętrzne

• Schemat sieciowy berlińskiej S-Bahn (PDF)
• Kilometraż linii

Transport zbiorowy w Berlinie Transport kolejowy S-Bahn DB Regio Nordost Niederbarnimer Eisenbahn Ostdeutsche Eisenbahn Berliner Verkehrsbetriebe U-Bahn autobusy tramwaje promy