SASER

SASER – urządzenie emitujące intensywny strumień fal dźwiękowych o cechach podobnych do światła emitowanego przez laser i działające na podobnej zasadzie. Nazwa SASER jest akronimem od Sound Amplification by Stimulated Emission of Radiation – wzmocnienie dźwięku przez wymuszoną emisję promieniowania. Pierwsze eksperymentalne urządzenie pracujące w zakresie GHz powstało w 2009 roku[1] w wyniku współpracy naukowców z University of Nottingham i ukraińskiego Instytutu Fizyki Półprzewodników Wadima Laszkariewa.

Zasada działania

Saser jest w stanie wytworzyć spójną, skoncentrowaną wiązkę ultradźwięków, przy użyciu metody zbliżonej do wykorzystywanej w laserach.

Urządzenie to używa dźwięku do uzyskania strumienia fononów. W przeciwieństwie do lasera, fonony przechodzą nie przez rezonator optyczny, lecz przez „superkratownicę” składającą się z około 50 niezwykle cienkich warstw dwóch półprzewodników, arsenku galu i arsenku glinu. Każda z warstw liczy sobie kilka atomów grubości.

Fonony pobudzone przez źródło energii (strumień światła), zaczynają odbijać się pomiędzy warstwami półprzewodników, pojawia się ich coraz więcej, aż w końcu wydostają się z kratownicy tworząc strumień o bardzo wysokiej częstotliwości.

Modyfikując budowę kratownicy możliwe jest uzyskanie strumieni o różnych właściwościach. Tym samym przystosowując saser do różnych zadań.

Możliwe zastosowania

  • Sonogram, czyli urządzenia do wykrywania defektów w miniaturowych układach elektronicznych,
  • Obrazowanie medyczne,
  • Skanerach bezpieczeństwa na lotniskach.

Wiadomo też, że bardzo intensywne fale dźwiękowe mogą zmieniać elektroniczne właściwości nanostruktur. Co za tym idzie SASER może zostać użyty jako terahercowy zegar w niezwykle szybkich układach scalonych.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Sonic lasers--a shot heard 'round the world. [dostęp 2010-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-04)].

Linki zewnętrzne