SFA-2

SFA-2

Autobus SFA-2
Dane ogólne
Producent	SFA
Premiera	1962
Lata produkcji	1962
Miejsce produkcji	Polska, Sanok
Dane techniczne
Typy nadwozia	Autobus turystyczny klasy MIDI
Układ drzwi	0-1-1
Liczba drzwi	2
Silniki	S530, 6550 cm³
Moc silników	92 kW (125 KM)
Skrzynia biegów	mechaniczna, niezsynchronizowana
Liczba przełożeń	5
Długość	8600 mm
Szerokość	2490 mm
Wysokość	3100 mm
Masa własna	5500 kg
Masa całkowita	8750 kg
Rozstaw osi	4300 mm
Wnętrze
Liczba miejsc ogółem	33
Liczba miejsc siedzących	33
Informacje dodatkowe
ABS	Nie
ASR	Nie
EBS	Nie
ESP	Nie
Klimatyzacja	Nie
Portal Komunikacja miejska

SFA-2 − polski prototyp autobusu turystycznego, skonstruowany w 1962 roku w Sanockiej Fabryce Autobusów.

Historia modelu

W 1962 roku w Sanockiej Fabryce Autobusów podjęto prace nad skonstruowaniem nowego modelu autobusu turystycznego średniej pojemności. Efektem tych prac był prototypowy pojazd o oznaczeniu SFA-2, który planowany był jako następca rodziny autobusów San H25A i San H25B.

Samonośne, kratownicowo-szkieletowe nadwozie, projektu Zdzisława Beksińskiego, charakteryzowała nowatorska stylizacja: duża powierzchnia przeszklona, brak przetłoczeń oraz duża wysokość (3100 mm). Dolna cześć nadwozia o konstrukcji samonośnego kadłuba otwartego stanowiła element nośny. Cześć górna (okienna) była lekką konstrukcją szkieletową i nie przenosiła żadnych obciążeń powstających podczas pracy nadwozia. Poszycie zewnętrzne wykonane zostało z blachy stalowej. W prawej ścianie bocznej autobusu, pomiędzy przednią i tylną osią oraz na zwisie tylnym, umieszczone zostały jednoskrzydłowe drzwi. W lewej ścianie bocznej zastosowano drzwi przeznaczone dla kierowcy. Wnętrze o wysokości 1950 mm, przeznaczone było do przewozu 33 pasażerów na miejscach siedzących i charakteryzowało się wysoko umieszczoną podłogą, dzięki czemu do przestrzeni pasażerskiej nie wnikały wnęki kół. Pod podłogą umieszczone zostały bagażniki o ładowności 300 kg. Dostęp do ich przestrzeni możliwy był z boku i z tyłu.

Do napędu SFA-2 zastosowano opracowany w Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Motoryzacyjnego w Warszawie prototypowy 6-cylindrowy, rzędowy silnik wysokoprężny typu S530 o pojemności skokowej 6550 cm³ i mocy maksymalnej 92 kW (125 KM). Jednostka napędowa zblokowana została z 5-biegową manualną, niezsynchronizowaną skrzynią biegów. Silnik umieszczony został w przedniej części pojazdu nad osią kół przednich, napęd na koła tylne przekazywany był poprzez wał o konstrukcji rurowej. W układzie jezdnym zastosowano sztywną oś przednią o przekroju dwuteowym opartą na półeliptycznych resorach piórowych oraz hydraulicznych amortyzatorach ramieniowych. Tylny most napędowy z nową obudową o zwiększonym o 150 mm rozstawie kół, zawieszony został na półeliptycznych resorach piórowych, dodatkowo wspartych przez pomocnicze resory piórowe.

W ramach rozwoju konstrukcji SFA-2, planowano zbudować jeszcze prototypy w odmianie miejskiej oraz przedłużonej międzymiastowej^[1]. Jednak dalszych prac oraz produkcji nie podjęto.

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Zieliński: Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1961-1965. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2008. ISBN 978-83-206-1671-2.

Linki zewnętrzne

• Opis i zdjęcia prototypu SFA-2 w serwisie Oldtimery.com. oldtimery.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-18)].