SMS Baden (1915)

SMS Baden
Pancernik SMS "Baden"
Historia
Stocznia	Stocznia Schichaua, Gdańsk
Położenie stępki	29 sierpnia 1913 r.
Wodowanie	30 października 1915
Kaiserliche Marine
Wejście do służby	19 października 1916
Wycofanie ze służby	21 czerwca 1919 r.
Los okrętu	zatopiony w czasie testów w 1921
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	32 200 ton
Długość	180 m
Szerokość	30 m
Zanurzenie	9,4 m
Napęd
3 parowe turbiny o mocy 56 275 koni parowych
Prędkość	22 węzły
Zasięg	5000 km przy prędkości 12 węzłów
Uzbrojenie
8 dział kalibru 380 mm, 16 dział kalibru 150 mm, 2 działa 88 mm, 5 wyrzutni torped kalibru 600 mm.
Załoga	1271 oficerów i marynarzy

SMS Baden był niemieckim pancernikiem typu Bayern służącym w Kaiserliche Marine, który został zwodowany w 1916 i został uratowany przez Brytyjczyków w czasie samozatopienia Hochseeflotte w Scapa Flow przez wyrzucenie go na mieliznę. Później zatopiony w czasie intensywnych testów artyleryjskich przez Royal Navy w 1921.

Historia

"Baden" był jednym z czterech planowanych niemieckich pancerników typu Bayern. Pozostałe to "Württemberg", "Bayern" i "Sachsen".

"Baden" nie był początkowo przewidziany do przekazania w ramach kapitulacji niemieckiej po I wojnie światowej, ale zastąpił krążownik liniowy SMS "Mackensen", który był nieukończony i nie mógł wypłynąć na morze.

Po próbie samozatopienia w Scapa Flow "Bayern" został podniesiony i złomowany, ale "Baden", z racji tego że należał do najnowszego typu niemieckich pancerników, został poddany przez Brytyjczyków dokładnym testom i porównaniom z istniejącymi brytyjskimi okrętami. Na okręcie testowano także skuteczność brytyjskiej artylerii. Najpierw brytyjską armatę BL 15 inch /42 naval gun, która była zainstalowana na dwóch monitorach HMS "Erebus" i HMS "Terror". Monitory strzelały w wybrane części kadłuba i nadbudówek. Na pokładzie tego pancernika testowano także wiele bomb lotniczych. W końcu pancerniki Brytyjskiej Floty Atlantyckiej używając swoich głównych dział zatopiły SMS "Baden" na południowy zachód od Portsmouth 16 sierpnia 1921. Wrak pancernika niemieckiego leży na głębokości 180 metrów.

Uwagi

Testy artyleryjskie, które przeprowadzono przy pomocy tego okrętu, pokazały że ulepszone pociski brytyjskie kalibru 381 mm, gdyby były dostępne w czasie bitwy jutlandzkiej, spowodowałyby, że flota niemiecka poniosłaby znacznie większe straty.

Bibliografia

• Geoffrey Bennett: Naval Battles of the First World War. London: Pen & Sword Military Classics, 2005. ISBN 1-84415-300-2.