SMS Pandúr

SMS „Pandúr”
Ilustracja
„Wildfang” – okręt bliźniaczy SMS „Pandúr”
Klasa

niszczyciel

Typ

Huszár

Historia
Stocznia

Danubius Werft, Fiume

Położenie stępki

2 sierpnia 1907

Wodowanie

25 października 1908

 K.u.K. Kriegsmarine
Wejście do służby

12 października 1908

Wycofanie ze służby

1918

Los okrętu

złomowany 1920

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 389,4 t
pełna: 414 t

Długość

na linii wodnej: 67,1 m
pełna: 68,4 m

Szerokość

6,3 m

Zanurzenie

1,9 m

Napęd
4 kotły parowe Yarrow
maszyny parowe VTE
2 śruby napędowe
6 000 ihp
Prędkość

28,4 węzła

Uzbrojenie
1 x armata okrętowa 66 mm L/45
7 x armata okrętowa 47 mm L/44 (do 1912-13)
5 x armata okrętowa 66 mm L/30 (od 1912-13)
2 x wyrzutnia torped kal. 450 mm
Załoga

65-70

SMS Pandúr - austro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Siódma jednostka typu Huszár. Okręt wyposażony w cztery opalane węglem kotły parowe typu Yarrow. Okręt przetrwał I wojnę światową i po jej zakończeniu został przekazany Francji. Złomowany w 1920 roku.

Bibliografia

  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.

Media użyte na tej stronie

Naval Ensign of Austria-Hungary (1894–1915).svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Naval Ensign of Austria-Hungary, used from 1894 to 1915.
Smswildfang.jpg
Austro-Hungarian destroyer (SMS Wildfang) - copyright expired