SM U-32 (1914)
 Bliźniaczy SM U-38 | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy | 8 listopada 1912 |
| Wodowanie | 28 stycznia 1914 |
 Kaiserliche Marine | |
| Wejście do służby | 3 września 1914 |
| Zatopiony | 8 maja 1918 roku |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość | 64,7 metry |
| Szerokość | 6,32 metra |
| Zanurzenie testowe | 50 metrów |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla (2x950 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg | powierzchnia: 8790 Mm / 8 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 6 torped, działo 88 mm/105 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe | |
| Załoga | 35 |
SM U-32 – niemiecki okręt podwodny typu U-31 zbudowany w Friedrich Krupp Germaniawerft w Kilonii w latach 1912-1914. Wodowany 28 stycznia 1914 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 3 września 1914 roku. Służbę rozpoczął w IV Flotylli pod dowództwem Edgara von Spiegel von und zu Peckelsheim. Od 8 listopada 1916 roku rozpoczął służbę na Morzu Śródziemnym w Pola flotilla z bazą w Pula.
8 kwietnia 1915 roku U-32 zatopił pierwszy statek, był to francuski żaglowiec o pojemności 2247 BRT. 11 kwietnia na liście zwycięstw U-32 znalazł się kolejny statek - brytyjski parowiec SS Wayfarer, który przewoził 200 żołnierzy z Warwickshire Yeomanry. Wayfarer został uszkodzony.
18 marca 1916 roku nowym dowódcą okrętu U-32 został Kurt Hartwig[1]. W czasie podróży z Niemiec na Morze Śródziemne załoga U-32 zatopiła 3 statki. 18 października 1916 roku norweski parowiec Athene, 30 października na zachód od Gibraltaru brytyjski parowiec SS Marquis Bacquehem o pojemności 4396 BRT oraz włoski parowiec Vertunno o pojemności 3239 BRT.
9 stycznia 1917 roku w czasie patrolu na wschód od Malty U-32 storpedował brytyjski pancernik HMS Cornwallis o wyporności 14 000 BRT, który zatonął. W wyniku ataku zginęło 15 marynarzy brytyjskich.
16 lutego 1918 roku Kurt Hartwig został zastąpiony przez kapitana Kurta Albrechta[2] Pod dowództwem Albrechta U-32 zatopił dwa statki. 21 kwietnia 1918 roku około 16 mil od wybrzeży Tunezji brytyjski parowiec SS Bellview z 1894 roku o pojemności 567 BRT, przewożący na Maltę ładunek węgla oraz 1 maja u wybrzeży Algierii australijski parowiec Era, przewożący do Glasgow rudę żelaza o pojemności 2379 BRT[3].
8 maja 1918 roku okręt U-32 wraz z całą 41-osobową załogą został zatopiony na północny zachód od Malty.
Przypisy
- ↑ Kurt Hartwig (1887-1972) – odznaczony Pour le Mérite. Później dowódca SM U-63.
- ↑ Kurt Albrecht (1887-1918) – niemiecki kapitan, dowódca okrętów podwodnych UB-24, UB-36 oraz UC-53.
- ↑ SS Era (+1918), Wreck Site
Bibliografia
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 97-98. ISBN 1-85367-623-3.
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 26. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 176. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
SM U-38 of the german imperial navy, original title: „In sicheren Gewässern. Erfrischendes Morgenluftbad nach anstrengender Nachtfahrt“ („In safe water. Refreshing bath of air in the morning after exhausting night-cruise“)
.svg)
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.