SM U-35

SM U-35

(c) Bundesarchiv, Bild 102-00159 / CC-BY-SA 3.0
Klasa	okręt podwodny
Typ	U-31
Historia
Stocznia	Germaniawerft
Położenie stępki	20 grudnia 1912
Wodowanie	18 kwietnia 1914
Kaiserliche Marine
Wejście do służby	3 listopada 1914
Los okrętu	poddany 26 listopada 1918
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	685 ton 878 ton
Długość	64,4 metra
Szerokość	6,32 metra
Zanurzenie	3,56 metra
Zanurzenie testowe	50 metrów
Napęd
2 silniki Diesla, 2 silniki elektryczne, 2 wały
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	16,5 węzła 9,75 węzła
Zasięg	700 Mm / 8 w. (pow.) 80 Mm / 5 węzłów (zan.)
Uzbrojenie
6 torped, działo 88 mm/105 mm
Wyrzutnie torpedowe	2 x 500 mm (dziób) 2 x 500 mm (rufa)
Załoga	35

SM U-35 – niemiecki okręt podwodny typu U-31 - uznawanego przez niektóre źródła za jeden z pięciu kamieni milowych rozwoju tej klasy okrętów, najskuteczniejszy U-Boot pierwszej wojny światowej i najskuteczniejsza jednostka podwodna wszech czasów, który zatopił ogółem 224 jednostki o łącznej pojemności 535 900 BRT. Ostatnim dowódcą okrętu był kapitan Heino von Heimburg.

U-35 umownie zaliczany jest do przedwojennego jeszcze typu U-31 o długości 64,4 metra i szerokości 6,32 metra z zanurzeniem 3,56 metra. Wyposażony był w dwa sześciocylindrowe silniki dwusuwowe diesla o mocy 1850 KM, w zanurzeniu zaś korzystał z dwóch silników elektrycznych o mocy 880 kW, które na powierzchni pracowały jako generatory elektryczne. Uzbrojenie torpedowe okrętu tworzyły dwie wyrzutnie torpedowe kalibru 50 cm na dziobie oraz 2 wyrzutnie o takim samym kalibrze na rufie jednostki, służące do wystrzeliwania 6 przenoszonych przez okręt torped. Uzbrojenie torpedowe uzupełniane było przez 1 działo 7,5 cm, które w roku 1915 zostało zmienione przez działo o kalibrze 8,8 cm, rok później zaś na działo 10,5 cm. Załoga okrętu rozwijającego na powierzchni prędkość 16,7 węzła w zanurzeniu zaś 9,8 węzła, składała się z 35 osób, w tym 4 oficerów. Zanurzenie testowe okrętu określone zostało na 50 metrów.

4 października 1916 roku storpedował i zatopił statek pasażerski „Gallia”, transportujący wojsko (1200 ludzi zostało uratowanych przez krążownik „Châteaurenault”)^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 97-98. ISBN 1-85367-623-3.
• Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 26. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
• Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 176. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).