SM U-53
| ||
 U-53 w czasie wizyty w Newport (Rhode Island) w październiku 1916 roku | ||
| Klasa | okręt podwodny | |
| Typ | U-51 | |
| Historia | ||
| Stocznia | Germaniawerft, Kilonia | |
| Początek budowy | sierpień 1914 | |
| Położenie stępki | 17 marca 1915 | |
| Wodowanie | 1 lutego 1916 | |
 Kaiserliche Marine | ||
| Wejście do służby | 22 kwietnia 1916 | |
| Los okrętu | poddany 1 grudnia 1918 i zniszczony w 1922 | |
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu | 712 ton 902 ton | |
| Długość | 65,2 m | |
| Szerokość | 6,4 m | |
| Zanurzenie | 3,6 m | |
| Zanurzenie testowe | 50 metrów | |
| Napęd | ||
| 2 silniki Diesla (2x1200 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały | ||
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu | 17,1 węzła 9,1 węzła | |
| Zasięg | powierzchnia: 9400 Mm / 8 węzłów zanurzenie: 55 Mm / 5 węzłów | |
| Uzbrojenie | ||
| 6 torped, działo 88 mm | ||
| Wyrzutnie torpedowe | 4 x 500 mm (dziób-rufa) | |
| Załoga | 38 | |
SM U-53 – niemiecki okręt podwodny typu U-51 zbudowany w Kaiserliche Werft w Gdańsku w latach 1915-1916. Wodowany 1 lutego 1916 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 22 kwietnia 1916 roku. Służbę rozpoczął w II Flotylli, a jego dowódcą został kapitan Hans Rose[1]. U-53 w czasie trzynastu patroli zatopił 87 statków o łącznej pojemności 224 314 BRT, 1 okręt wojenny o wyporności 1050 BRT jeden uszkodził, oraz 10 statków uszkodził. 31 maja 1916 roku okręt został przydzielony do II Flotylli.
Pierwszym zatopionym statkiem był brytyjski parowiec o pojemności 2876 BRT, 11 lipca 1916 roku około 15 mil na zachód od Listafjorden koło Farsund[2]. Statek płynął z ładunkiem z Londynu do Christianii. W wyniku ataku zginęło wszystkich 30 członków załogi.
7 października 1916 roku U-53 wszedł do portu Newport (Rhode Island). Dowódca okrętu Hans Rose złożył kurtuazyjną wizytę u admirała Austina M. Knighta ówczesnego dowódcy United States Second Naval District oraz admirała Alberta Gleavesa na pokładzie krążownika USS Birmingham. Wkrótce nastąpiła rewizyta obu admirałów na pokładzie U-53.
8 października 1916 roku w okolicach wyspy Nantucket u wybrzeży Stanów Zjednoczonych, U-53 zatopił pięć statków: holenderski parowiec Blommersdijk (4850 BRT), norweski tankowiec Christian Knutsen (4224 BRT), oraz trzy brytyjskie - parowiec pasażerski Stephano (3449 BRT), parowiec Strathdene (4321 BRT) oraz parowiec West Point (3847 BRT).
10 lipca 1917 roku w czasie patrolu po Morzu Północnym U-53 wytropił i zatopił 8 trawlerów brytyjskich.
Największym zatopionym statkiem przez załogę U-53 pod dowództwem kapitana Rose był brytyjski pasażerski parowiec SS Devonian[3] o 10 435 BRT. Statek został zatopiony 21 sierpnia 1917 roku, 20 mil na północny wschód od wyspy Tory u północnych wybrzeży Irlandii.
6 grudnia 1917 roku amerykański niszczyciel USS Jacob Jones eskortował konwój płynący do Brestu we Francji. W czasie powrotu do bazy w Irlandii USS Jacob Jones został zaatakowany przez U-53, pomimo prób zejścia z drogi zauważonej wcześniej torpedy, niszczyciel został trafiony. Dowódca David Worth Bagley nakazał ewakuację okrętu. Po kilku minutach od trafienia nastąpił wybuch znajdujących się na okręcie bomb głębinowych, w wyniku zatonięcia życie straciło 64 członków załogi. U-53 wyłowił 2 ciężko rannych członków załogi[4]. Hans Rose poinformował amerykańską bazę morską w Queenstown drogą radiową o pozycji zatopienia oraz miejscu dryfowania łodzi ratunkowych z rozbitkami[5].
17 sierpnia 1918 roku na stanowisku dowódcy okrętu Hans Rose został zastąpiony przez kapitana Otto von Schrader[6]. Po jego dowództwem U-53 zatopiła 6 statków w tym cztery małe francuskie kutry rybackie oraz brytyjski parowiec SS War Firth o 3112 BRT płynący z Bilbao do Clyde. W wyniku ataku zginęło 11 członków załogi[7].
1 grudnia 1918 roku U-53 został poddany Royal Navy. W 1922 roku okręt został zniszczony.
Przypisy
- ↑ Uboat.net WWI U-boat commanders - Hans Rose (15 kwietnia 1885 - 6 grudnia 1969), pierwszy dowódca okrętu, który za jego kadencji zatopił 81 statków nieprzyjaciela oraz jedne okręt wojenny oraz uszkodził 9 statków. Poprzednio dowódca SM U-17. 20 grudnia 1917 roku Rose został odznaczony Pour le Mérite.
- ↑ SS Calypso (+1916) Wrecksite.eu
- ↑ SS Devonian (+1917) - Wrecksite.eu
- ↑ Uboat.net Ships hit during WWI - USS Jacob Jones
- ↑ Jacob Jones Dictionary of American Naval Fighing Ships, DEPARTMENT OF THE NAVY -- NAVAL HISTORICAL CENTER
- ↑ Otto von Schrader (18 marca 1888 - 19 lipca 1945) wcześniej dowódca SM UC-31, SM UB-35, SM UB-64.
- ↑ SS War Firth (+1918) - Wrecksite.eu
Bibliografia
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 28. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 177. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 104. ISBN 1-85367-623-3.
Linki zewnętrzne
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.