SM U-95 (1917)
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | U-93 |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy | 1915 |
| Położenie stępki | 29 marca 1916 |
| Wodowanie | 20 stycznia 1917 |
 Kaiserliche Marine | |
| Wejście do służby | 29 kwietnia 1917 |
| Los okrętu | zaginiony po 16 stycznia 1918 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 808 ton ↑ |
| Długość | 70,60 m |
| Szerokość | 6,30 m |
| Zanurzenie | 4,02 m |
| Zanurzenie testowe | 50 m |
| Napęd | |
| na powierzchni: 2 silniki diesla o łącznej mocy 2400 KM pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1200 KM | |
| Prędkość | 16,8 węzłów ↑ |
| Zasięg | 11380 Mm (przy prędkości 8 węzłów) ↑ |
| Uzbrojenie | |
| 16 torped, pierwotnie działo pokładowe 88 mm, w 1918 zastąpione przez działko 105 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe | 4 wyrzutnie torpedowe kal. 500 mm od dzioba i 2 od rufy |
| Załoga | 40[1] |
SM U-95 – niemiecki okręt podwodny typu U-93 zbudowany w Friedrich Krupp Germaniawerft w Kilonii w latach 1915-1917. Wodowany 20 stycznia 1917 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 19 kwietnia 1917 roku. 24 maja 1917 roku został przydzielony do IV Flotylli pod dowództwem kapitana Athalwina Prinza[2]. U-95 w ciągu sześciu patroli zatopił 14 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 38 014 BRT oraz trzy uszkodził o łącznej pojemności 5862 BRT[3].
W czasie pierwszego patrolu na Morzu Północnym, 3 czerwca 1917 roku, U-95 storpedował i zatopił brytyjski statek parowy „Hollington” (4221 BRT). Statek płynął z Liverpoolu do Rosji, zatonął około 14 mil na południe od Wysp Owczych. Zginęło 30 członków załogi[4].
12 czerwca 57 mil na zachód od Fastnet Rock U-95 storpedował i zatopił największy z zatopionych przez siebie statków, brytyjski parowiec „Polyxena” (5737 BRT). Zbudowany w 1896 roku statek płynął z ładunkiem zboża z Australii do Queenstown. W wyniku ataku 7 członków załogi poniosło śmierć[5].
2 stycznia w czasie ostatniego patrolu na Morzu Celtyckim na południe od półwyspu Penwith w Konrwalii, U-95 zatopił dwa statki oraz jeden uszkodził. Uszkodzonym był brytyjski parowiec „Kingsley” (633 BRT), który wracał z Honfleur do Swansea. Statek został ostrzelany z broni pokładowej U-95, w wyniku czego zginęło pięciu marynarzy[6]. Zatopionymi były parowce: włoski „Christos Markettos” (3 084 BRT) oraz brytyjski „Gallier” (4592 BRT). W obu przypadkach obyło się bez ofiar.
Najprawdopodobniej 16 stycznia 1918 roku okręt zatonął w okolicach Neufchâtel-Hardelot u wybrzeży Francji. Zginęła cała załoga[7].
Przypisy
- ↑ Heikendorf (Möltenort), Landkreis Plön, Schleswig-Holstein U-Boot-Ehrenmal Möltenort U-95 (niem.) [dostęp 28-05-2013]
- ↑ Athalwin Prinz (8 lipca 1883 - styczeń 1918) jedyny dowódca SM U-95. - Uboat.net WWI U-boat commanders (ang.) [dostęp 28-05-2013]
- ↑ Ships hit by U 95 - Uboat.net (ang.) [dostęp 28-05-2013]
- ↑ Ships hit during WWI Hollington - Uboat.net (ang.) [dostęp 28-05-2013]
- ↑ A. J. Tennent: British Merchant Ships Sunk by U-boats in World War One. Londyn: Periscope Publishing Ltd., 1990, s. 131. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
- ↑ Ships hit during WWI Kingsley - Uboat.net (ang.) [dostęp 29-05-2013]
- ↑ U-95 ? Wrecksite.eu [dostęp 29-05-2013]
Bibliografia
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 34. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 178. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 109. ISBN 1-85367-623-3.
Linki zewnętrzne
- uboat.net - WWI U-boats U95, (ang.) [dostęp 28-05-2013]
Media użyte na tej stronie
.svg)
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.