SM UB-13

SM UB-13

SM UB-10 bliźniaczy do UB-13, około 1916 roku
Klasa	okręt podwodny
Typ	UB I
Projekt	werk 222
Historia
Stocznia	AG Weser, Brema
Początek budowy	7 listopada 1914
Wodowanie	8 marca 1915
Kaiserliche Marine
Wejście do służby	6 kwietnia 1915
Wycofanie ze służby	24 kwietnia 1916
Los okrętu	zatopiony na minie
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	127 ton ↑ 142 tony ↓
Długość	28,1 m
Szerokość	3,2 m
Zanurzenie	3 m
Zanurzenie testowe	50 m
Napęd
na powierzchni: silnik diesla o mocy 60 KM pod wodą: silnik elektryczny o mocy 120 KM
Prędkość	6,5 węzła ↑ 5,5 węzła ↓
Zasięg	1650 Mm (przy prędkości 5 węzłów) ↑ 45 Mm (przy prędkości 4 węzłów) ↓
Uzbrojenie
2 torpedy, karabin maszynowy kal. 8 mm
Wyrzutnie torpedowe	2 dziobowe wyrzutnie torpedowe kal. 450 mm
Załoga	15

SM^[1] UB-13 – niemiecki okręt podwodny typu UB I zbudowany w stoczni AG Weser w Bremie w latach 1914-1915. Zwodowany 8 marca 1915 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 6 kwietnia 1915 roku. W czasie 36 patroli UB-13 zatopił 11 statków nieprzyjaciele o łącznej pojemności 17 665 BRT oraz uszkodził jeden^[2].

Budowa

SM UB-13 należał do typu UB I. Był małym jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji; długości 28,1 metrów, wyporności w zanurzeniu 142 tony, zasięgu 1650 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu.

Wymogiem przy projektowaniu tych okrętów była możliwość transportu koleją, dzięki temu część z nich została przetransportowana nad Adriatyk, gdzie operowały z baz austriackich, a część do baz na terenie Belgii. UB-13 został więc po wybudowaniu rozebrany na części i przewieziony koleją do Andwerpii, gdzie wodowany 8 marca 1915 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 24 kwietnia 1915 roku w Flotylli Flandria (U-Bootflottille Flandern) operującej z Brugii.

Służba

Pierwszym dowódcą został Walter Gustav Becker^[3]. Werner dowodził okrętem do 14 grudnia 1915 roku. Pod jego dowództwem UB-13 zatopił pierwszy statek nieprzyjaciela. 19 czerwca 1915 roku w czasie patrolu na Morzu Północnym UB-13 storpedował (6 mil na wschód od Aldeburgh) i zatopił brytyjski parowiec „Dulcie”^[4]. 27 lipca w ciągu kolejnego patrolu u wybrzeży Suffolk na wschód od Lowestoft UB-13 zatopił dwa brytyjskie kutry rybackie, a w dniu następnym jeszcze jeden.

15 grudnia 1915 roku nowym dowódcą okrętu został Karl Neumann^[5]. Neumann służył na UB-13 do początku marca 1916 roku. 1 marca 1916 roku w czasie patrolu u wybrzeży Suffolk, zatopił cztery brytyjskie łodzie rybackie.

12 marca 1916 roku ostatnim dowódcą okrętu został mianowany, dowodzący wcześniej SM UB-17, Oberleutnant zur See Arthur Metz^[6]. 16 marca 1916 roku w kanale La Manche UB-13 storpedował duński transatlantyk SS „Tubantia” o pojemności 13 911 BRT. Statek płynął w regularnym rejsie z Amsterdamu do Buenos Aires tylko z 80 pasażerami oraz z 294 członkami załogi pod neutralną flagą Danii. Po otrzymaniu ostrzeżenia, że w rejonie jego kursu operują niemieckie okręty podwodne, SS „Tubantia” zatrzymał się na pozycji 51.50 N, 02.49 E i zakotwiczył około 2:00 w nocy, w celu uniknięcia ataku na statku zostały zapalone wszystkie światła, co wskazywało na to, że jest to statek neutralny. Około 2:30 statek został trafiony torpedą wystrzeloną z UB-13 i zaczął tonąć. Po nadaniu sygnału SOS na pomoc tonącemu statkowi wyruszyły znajdujące się w pobliżu jednostki. Dzięki szybkiej akcji ratunkowej nie było ofiar.

31 marca w okolicach Southwold UB-13 zatopił brytyjski parowiec SS „Alacrity” (1080 BRT). W wyniku ataku torpedowego statek zatonął z cała czternastoosobową załogą^[7].

23 kwietnia 1916 roku UB-13 wyszedł w 36., jak się okazało swój ostatni patrol. 24 kwietnia zaczepił o sieć holowaną przez brytyjski trawler „Gleaner of the Sea”, towarzyszący mu niszczyciel HMS „Afridi” wyrzucił bomby głębinowe, które prawdopodobnie trafiły UB-13^[8].

Przypisy

Bibliografia

• Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
• Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 180. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3.

Linki zewnętrzne

• uboat.net – WWI U-boats UB 13, (ang.) [dostęp 22-05-2013]