SM UB-19

SM UB-19
Ilustracja
SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku
TypUB II
Historia
StoczniaBlohm & Voss, Hamburg
Początek budowykwiecień 1915
Wodowanie2 września 1915
 Kaiserliche Marine
Wejście do służby16 grudnia 1915
Wycofanie ze służby30 listopada 1916
Los okrętuzatopiony
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu

263 ton
287 ton
Długość36,13 metra
Szerokość3,2 metra
Zanurzenie3,7 metry
Zanurzenie testowe50 metra
Rodzaj kadłubajednokadłubowy
Napęd
2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM)
2 wały napędowy, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu

9,15 węzłów
5,81 węzła
Zasięg6650 Mm @ 5 węzłów (pow.)
45 Mm @ 4 węzły (zan.)
Uzbrojenie
4 torpedy, potem 6, karabin 5 cm SK L/40 gun
Wyrzutnie torpedowe2 x 500 mm (dziób)
Załoga23 osób

SM UB-19niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w roku 1915. Zwodowany 2 września 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 16 grudnia 1915 roku. W czasie swojej służby, SM UB-19[a] odbył 15 patroli, w czasie których zatopił 14 statków o łącznej pojemności 11 590 BRT. Służbę rozpoczął w Flotylli Flandria (U-boote des Marinekorps U-Flotille Flandern) 1 marca 1916 roku.

Budowa

Okręt SM UB-19 należał do typu UB-II, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metrów, wyporności w zanurzeniu 263 BRT, zasięgu 6450 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[1]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma.

Służba

Pierwszym dowódcą okrętu został 17 grudnia 1915 roku mianowany Walter Gustav Becker, wcześniej dowodzący SM UB-13[2]. 1 marca 1916 roku okręt został przydzielony do Flotylli Flandria. Pierwsze zwycięstwo jednostka odniosła 18 maja 1916 roku podczas patrolu po Morzu Północnym, UB-19 zatrzymał i zatopił poprzez podłożenie ładunków wybuchowych małą łódź rybacką „Osprey", (16 BRT)[3]. Największym zatopionym przez UB-19 statkiem był brytyjski parowiec SS "San Bernardo". Zbudowany w 1896 roku w D. & W. Henderson & Co. Glasgow, a należący do Edye & Co - Palmerston Steamship Co. statek o pojemności 3803 BRT, płynął po ładunek z Tyssedal do South Shields został zatopiony około 17 mil na wschód od wybrzeży Szkocji na wysokości Alnmouth[4][5]. 4 i 5 października operując na Morzu Północnym u wybrzeży East Riding of Yorkshire, kilkanaście mil na północny wschód od Spurn Head w Humber, UB-19 zatopił cztery brytyjskie kutry rybackie: "Jennie Bullas" (26 BRT), "Jersey" (162 BRT), "Rado" (182 BRT) oraz "Rover" (42 BRT)[6]. 25 października 1916 roku 34 mile na północny zachód od wyspy Les Casquets w archipelagu Wysp normandzkich, UB-19 zatopił belgijski parowiec „Comtesse De Flandre”. Statek o pojemności 1810 BRT, należący do Océan S. A. Belge d’Armement et de Nav. w Antwerpii, płynął po ładunek z Calais do Barry[7].

4 listopada nowym dowódcą okrętu został Oberleutnant zur See Erich Noodt[8]. Po jego dowództwem w ciągu ostatniego tygodnia listopada 1916 roku UB+19 zatopił 5 statków o łącznej pojemności 5276 BRT. Największym z nich był norweski parowiec „Belle Ile” (1884 BRT), zbudowany w 1908 roku statek płynął z ładunkiem rudy żelaza z Bilbao do Middlesbrough. 27 listopada został zatopiony 16 mil na południe od Start Point, Devon. Po ataku na „Belle Ile” UB-19 zaatakołał kolejny norweski parowiec płynący w tym samym konwoju. Był to parowiec „Visborg” (1343 BRT)[9].

Zatonięcie

30 listopada 1916 roku operując dalej w La Manche UB-19 zauważył kolejny łatwy do zatopienia niewielki statek handlowy. Był to brytyjski okręt pułapka HMS Penshurst[10]. Po zbliżeniu się w wynurzeniu, do statku w celu abordażu i zatopienie UB-19 został ostrzelany z ukrytej broni pokładowej. W wyniku ostrzału okręt został ciężko uszkodzony i zatonął. Z załogi uratował się kapitan oraz 16 członków załogi. Erich Noodt został pojmany i osadzony w obozie jenieckim na terenie Wielkiej Brytanii.

Uwagi

  1. SM - Seiner Majestät.

Przypisy

  1. Gardiner,.. Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921, str. 181.
  2. Hans Valentiner (24 grudnia 1885 - 17 kwietnia 1918), pierwszy dowódca UB-19, następnie dowódca UB-82 na pokładzie którego zginął wraz z całą załogą. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  3. Ships hit during WWI, Osprey – Uboat.net, Ships hit during WWI [dostęp=2013-11-02]
  4. San Bernardo – Uboat.net, Ships hit during WWI [dostęp=2013-11-03]
  5. SS San Bernardo (+1916) – WreckSite, [dostęp=2013-11-03]
  6. WWI U-boat Successes – Ships hit by UB 19, Uboat.net, [dostęp=2013-11-03]
  7. Comtesse De Flandre – Uboat.net, Ships hit during WWI [dostęp=2013-11-03]
  8. Erich Nood (28 marca 1889 - ?), drugi dowódca UB-19. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  9. Visborg – Uboat.net, Ships hit during WWI [dostęp=2013-11-03]
  10. Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

SM UB 45.jpg
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.
War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.