SM UB-20
SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku | |
Typ | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy | kwiecień 1915 |
Wodowanie | 26 września 1915 |
Kaiserliche Marine | |
Wejście do służby | 8 lutego 1916 |
Wycofanie ze służby | 28 lipca 1917 |
Los okrętu | zatopiony |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 36,13 metra |
Szerokość | 3,2 metra |
Zanurzenie | 3,7 metry |
Zanurzenie testowe | 50 metra |
Rodzaj kadłuba | jednokadłubowy |
Napęd | |
2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM) 2 wały napędowy, 2 śruby | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg | 6650 Mm @ 5 węzłów (pow.) |
Uzbrojenie | |
4 torpedy, potem 6, karabin 5 cm SK L/40 gun | |
Wyrzutnie torpedowe | 2 × 500 mm (dziób) |
Załoga | 23 osób |
SM UB-20 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w roku 1915. Zwodowany 28 września 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 8 lutego 1916 roku. W czasie swojej służby, SM UB-20[a] odbył 15 patroli, w czasie których zatopił 13 statków o łącznej pojemności 10 076 BRT. Służbę rozpoczął w Flotylli Bałtyk 12 marca 1916 roku, a 16 marca 1916 roku został przeniesiony do Flotylli Flandria (U-boote des Marinekorps U-Flotille Flandern).
Budowa
Okręt SM UB-20 należał do typu UB-II, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metrów, wyporności w zanurzeniu 263 BRT, zasięgu 6450 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[1]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma.
Służba
Pierwszym dowódcą okrętu został 10 lutego 1916 roku mianowany Max Viebeg, wcześniej dowodzący SM UC-10[2]. 12 marca 1916 roku okręt został przydzielony do Flotylli Bałtyk. Pierwsze zwycięstwo jednostka odniosła 2 sierpnia 1916 roku podczas patrolu po Zatoce Botnickiej na Morzu Bałtyckim, UB-20 zatrzymał i zatopił poprzez podłożenie ładunków wybuchowych cztery szwedzkie statki handlowe:[3]. Były to: „Bror Oskar” (368 BRT), "Commerce" (638 BRT), "Vera" (312 BRT) oraz " Vermland" (213 BRT).
1 lutego 1917 roku na miejsce kapitana Maxa Viebega, który po urlopie objął dowództwo SM UB-32, został mianowany Oberleutnant zur See Hermann Glimpf[4]. 16 marca 1916 roku został przeniesiony do Flotylli Flandria (U-boote des Marinekorps U-Flotille Flandern). 10 kwietnia 1917 roku Glimpf zatopił swój pierwszy statek. Był to brytyjski parowiec „Pluto” o pojemności 1266 BRT. Zbudowany w 1897 roku statek płyną z ładunkiem z Rotterdamu do Bristolu. Został zatopiony około 32 mil od Lowestoft[5].
Największym zatopionym przez UB-20 statkiem był norweski parowiec „Askild”. Zbudowany w 1892 roku statek o pojemności 2540 BRT płynął z ładunkiem węgla oraz drobnicowym z Penarth do St. Vincent. Został zatopiony 10 mil na północ od Ushant[6].
Zatonięcie
28 lipca 1917 roku według jednej z wersji, został zatopiony przez samolot[7]. Według innych źródeł zatonął po wejściu na minę w czasie próbnych zanurzeń w Zeebrugge[8] lub zatonął po wejściu na mieliznę u wybrzeży Flandrii[9].
Uwagi
- ↑ SM – Seiner Majestät.
Przypisy
- ↑ Gardiner,.. Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921, str. 181.
- ↑ Max Viebeg (6 kwietnia 1887 – 19 listopada 1961), pierwszy dowódca UB-20, następnie dowódca UB-32, UC-65 oraz UB-80. 31 stycznia 1918 roku odznaczony Pour le Mérite. – Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ WWI U-boat Successes – Ships hit by UB 20 – Uboat.net, Ships hit during WWI [dostęp=2013-11-03]
- ↑ Hermann Glimpf (3 stycznia 1890 – 28 października 1917) – Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ Pluto – Uboat.net, Ships hit during WWI [dostęp=2013-11-03]
- ↑ Askild – Uboat.net, Ships hit during WWI [dostęp=2013-11-03]
- ↑ Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
- ↑ UB 20 Uboat.net
- ↑ Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd..
Bibliografia
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3.
Linki zewnętrzne
- uboat.net – WWI U-boats UB 20, (ang.) [dostęp 3-11-2013]
Media użyte na tej stronie
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.