SM UB-22
| ||
SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku | ||
Typ | UB II | |
Projekt | Werk 252 | |
Historia | ||
Stocznia | Blohm & Voss, Hamburg | |
Początek budowy | 30 kwietnia 1915 | |
Wodowanie | 9 października 1915 | |
Kaiserliche Marine | ||
Wejście do służby | 1 marca 1916 | |
Wycofanie ze służby | 19 stycznia 1918 | |
Los okrętu | zatopiony – wszedł na minę w Heligoland Bight | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu | 263 ton 287 ton | |
Długość | 36,13 metra | |
Szerokość | 3,2 metra | |
Zanurzenie | 3,7 metry | |
Zanurzenie testowe | 50 metra | |
Rodzaj kadłuba | jednokadłubowy | |
Napęd | ||
2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM) 2 wały napędowy, 2 śruby | ||
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu | 9,15 węzłów 5,81 węzła | |
Zasięg | 6650 Mm @ 5 węzłów (pow.) 45 Mm @ 4 węzły (zan.) | |
Uzbrojenie | ||
4 torpedy, potem 6, karabin 5 cm SK L/40 gun | ||
Wyrzutnie torpedowe | 2 x 500 mm (dziób) | |
Załoga | 23 osób |
SM UB-22 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w roku 1915. Zwodowany 26 września 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 1 marca 1916 roku. W czasie swojej służby, SM UB-22[a] odbył 18 patroli, w czasie których zatopił 27 statków o łącznej pojemności 16 645 BRT[1]. Służbę rozpoczął w I Flotylli 14 kwietnia 1916 roku, 1 lutego 1917 roku został przeniesiony do II Flotylli, a 22 września tego samego roku do V Flotylli[2].
Budowa
Okręt SM UB-22 należał do typu UB-II, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metrów, wyporności w zanurzeniu 263 BRT, zasięgu 6450 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[3]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma.
Służba
Pierwszym dowódcą okrętu został 2 marca 1916 roku mianowany Bernhard Putzier[4]. 18 lutego 1916 roku okręt został przydzielony do I Flotylli. Pierwsze zwycięstwo jednostka odniosła 20 października 1916 roku podczas patrolu po Morzu Północnym, UB-22 zatopił norweski parowiec "Drafn" o pojemności 774 BRT[5]. W czasie tego patrolu zatopił kolejne statki: 21 października szwedzki żaglowiec "Antoinette" o pojemności 912 BRT[6], oraz norweski żaglowiec "Theodor" o pojemności 912 BRT[7], 22 października norweski żaglowiec "Gunn" o pojemności 483 BRT[8] oraz norweski parowiec "Caerloch" o pojemności 659 BRT[9]. 27 października na zachód od Alnwick, Northumberland UB-22 zatopił mały duński parowiec "Sif" o pojemności 377 BRT[10], statek płynął z Göteborga do Hull. Dwa dni później łupem UB-22 padł norweski parowiec "Falkefjellf" o pojemności 1131 BRT[1]. Był to ostatni statek zatopiony przez UB-22 w czasie służby w I Flotylli. 1 lutego 1917 roku UB-22 rozpoczął służbę w II Flotylli. W czasie pierwszego patrolu w nowej jednostce, u wybrzeży North East England, UB-22 zatopił 10 niewielki statków brytyjskich, głównie łodzi rybackich oraz trawlerów[1] oraz 10 mil na południowy wschód od Isle of May norweski statek parowy "Bellax" o pojemności 1107 BRT[11].
16 kwietnia 1917 roku Bernhard Putzier został zastąpiony przez Oberleutnant zur See Karla Wackera[12]. 29 kwietnia 1917 roku UB-22 pod dowództwem nowego kapitana odniósł kolejne zwycięstwo. 16 mil od Aberdeen zatrzymał i zatopił brytyjski trawler "Dilston Castle" o pojemności 129 BRT[1].
13 grudnia 1917 roku UB-22 odniósł swoje ostatnie zwycięstwo. 4 mile na wschód od Whitby, Yorkshire and the Humber zatopił zbudowany w 1917 roku w Newcastle, brytyjski parowiec "Garthwaite" o pojemności 5690 BRT. Statek płynął pod balastem z Tyne do Nowego Jorku. W wyniku ataku zginęło 14 członków załogi[13][14].
19 stycznia 1918 roku UB-22 wpadł na minę w Heligoland Bight. Wszyscy członkowie załogi zginęli.
Uwagi
- ↑ SM - Seiner Majestät.
Przypisy
- ↑ a b c d Ships hit by UB 22 (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ UB 22 (ang.). W: WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ Gardiner,.. Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921, str. 181.
- ↑ Bernhard Putzier (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17]. (27 czerwca 1887 - ?), pierwszy dowódca UB-22, następnie dowódca UB-62. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ Drafn (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-15].
- ↑ Antoinette (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-15].
- ↑ Theodor (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ Gunn (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ Caerloch (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ Sif (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ Bellax (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ Karl Wacker (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17]. (7 lipca 1890 - 19 stycznia 1918). - Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ Garthwaite (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ SS Garthwaite (+1917) (ang.). W: Wreck Site [on-line]. WreckSite.eu. [dostęp 2013-11-17].
Bibliografia
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3.
|
Media użyte na tej stronie
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.
Merchant Ensign of Austria-Hungary from 1786 until 1869 and Naval and War Ensign of Austria-Hungary from 1786 until 1915 (de jure, de facto until 1918)