SM UB-23

SM UB-23
Ilustracja
SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku
TypUB II
ProjektWerk 253
Historia
StoczniaBlohm & Voss, Hamburg
Początek budowy30 kwietnia 1915
Wodowanie9 października 1915
 Kaiserliche Marine
Wejście do służby11 marca 1915
Wycofanie ze służby29 lipca 1917
Los okrętuinternowany w A Coruña po uszkodzeniu przez HMS PC-60
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu
263 ton
287 ton
Długość36,13 metra
Szerokość3,2 metra
Zanurzenie3,7 metry
Zanurzenie testowe50 metra
Rodzaj kadłubajednokadłubowy
Napęd
2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM)
2 wały napędowy, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu
9,15 węzłów
5,81 węzła
Zasięg6650 Mm @ 5 węzłów (pow.)
45 Mm @ 4 węzły (zan.)
Uzbrojenie
4 torpedy, potem 6, karabin 5 cm SK L/40 gun
Wyrzutnie torpedowe2 x 500 mm (dziób)
Załoga23 osób

SM UB-23 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w roku 1915. Zwodowany 26 września 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 1 marca 1916 roku. W czasie swojej służby, SM UB-23[a] odbył 21 patroli, w czasie których zatopił 51 statków o łącznej pojemności 338 805 BRT[1]. Służbę rozpoczął w Flotylli Flandria 19 maja 1916 roku[2].

Budowa

Okręt SM UB-23 należał do typu UB-II, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metrów, wyporności w zanurzeniu 263 BRT, zasięgu 6450 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[3]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma.

Służba

Pierwszym dowódcą okrętu został 13 marca 1916 roku mianowany Ernst Voigt[4].

19 maja 1916 roku okręt został przydzielony do Flotylli Flandria. Pierwsze zwycięstwo jednostka odniosła 4 lipca 1916 roku podczas patrolu po Morzu Północnym, UB-23 zatopił brytyjską łódź rybacką "Queen Bee" o pojemności 34 BRT[5]. W czasie tego patrolu zatopił kolejne statki: 5 lipca dwa brytyjskie kutry „Annie Anderson” oraz „Peep O'Day”[1]. 6 lipca kolejnych pięć podobnych jednostek. Pomiędzy 24 a 28 lipca U-23 w czasie kolejnego patrolu u wybrzeży Wielkiej Brytanii UB-23 zatopił 13 statków: trzy norweskie oraz dziesięć brytyjskich. Były to głównie niewielkie łodzie rybackie zatrzymane i zatopione ogniem z broni pokładowej lub poprzez podłożenie ładunków wybuchowych[1].

W czasie kolejnego patrolu po kanale La Manche U-23 zatopił 10 statków francuskich, brytyjskich, hiszpańskich i włoskich[1]. Największym z nich był włoski parowiec "Gemma" o pojemności 3111 BRT[6]. Płynący pod balastem z Civitavecchia do Barry, zbudowany w 1896 roku statek został zatopiony 43 mile na południowy zachód od Wolf Rock.

10 listopada 1916 roku Voigt został zastąpiony przez Oberleutnant zur See Heinza Ziemera, który dowodził okrętem do 5 lutego 1917 roku. Pod jego dowództwem UB-23 zatopił dwa statki. 7 stycznia 1917 roku niewielki brytyjski żaglowiec "Brenda" o pojemności 249 BRT[7]. A w czasie kolejnego patrolu u wybrzeży Francji, francuski parowiec "Gabrielle" o pojemności 1410 BRT[8].

6 lutego 1917 roku Ziemera na dwa tygodnie zastąpił Herbert Lefholz[9]. Następnie na miesiąc do 19 marca 1917 roku dowództwo objął doświadczony Kapitänleutnant Matthias Graf von Schmettow[10]. 20 marca 1917 roku ostatnim dowódcą UB-23 został mianowany Hans Ewald Niemer[11]. 31 marca w czasie pierwszego patrolu Hans Ewald Niemer zatopił dwa statki: holenderski tankowiec "Hestia" o pojemności 959 BRT[12]. Tankowiec płynął pod balastem z Rotterdamu do Londynu. W czasie ataku torpedowego zginęło 13 członków załogi. Tego samego dnia zatopił także norweski parowiec "Lisbeth" o pojemności 1621 BRT[13]. 4 kwietnia 1917 roku u wybrzeży Holandii UB-23 zatopił belgijski parowiec "Trevier" o pojemności 3006 BRT[14], płynący z Nowego Jorku do Rotterdamu z ładunkiem zboża. Pod dowództwem Niemera UB-23 zatopił łącznie 11 statków. Ostatni 30 czerwca 1917 roku. U południowych wybrzeży Kornwalii UB-23 storpedował brytyjski parowiec zbudowany w 1915 roku, "Ilston" o pojemności 2426 BRT[15]. Płynący z Swansea do Francji z ładunkiem elementów do trakcji kolejowej, zatonął 4 mile na południowy wschód od Lizard, w wyniku ataku zginęło 6 członków załogi.

26 lipca 1917 roku UB-23 został poważnie uszkodzony w czasie ataku bombami głębinowymi przez brytyjską łódź patrolową HMS PC-60. Trzy dni później UB-23 został internowany w A Coruña.

Uwagi

  1. ↑ SM - Seiner Majestät.

Przypisy

  1. ↑ a b c d Ships hit by UB 23 (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].
  2. ↑ UB 23 (ang.). W: WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].
  3. ↑ Gardiner,.. Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921, str. 181.
  4. ↑ Ernst Voigt (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (31 lipca 1890 - 21 sierpnia 1917), pierwszy dowódca UB-23, wcześniej dowódca SM UB-6, następnie dowódca UC-72. Pod jego dowództwem trzy okręty zatopiły 80 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 71 965 BRT - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  5. ↑ Queen Bee (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].
  6. ↑ Gemma (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].
  7. ↑ Brenda (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].
  8. ↑ Gabrielle (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].
  9. ↑ Herbert Lefholz (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (9 lipca 1888 - ?), pierwszy dowódca SM UB-33, następnie dowódca UC-59. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  10. ↑ Matthias Graf von Schmettow (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (9 listopada 1887 - 9 maja 1917), pierwszy dowódca SM UC-6, następnie dowódca UC-26, UB-10. Pod jego dowództwem cztery okręty zatopiły 76 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 110 974 BRToraz dwa okręty o wyporności 654 BRT - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  11. ↑ Hans Ewald Niemer (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (23 sierpnia 1889 - ?), wcześniej dowódca UB-16. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  12. ↑ Hestia (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].
  13. ↑ Lisbeth (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].
  14. ↑ Trevier (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].
  15. ↑ Ilston (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19].

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3.
Okręty podwodne typu UB II
Kaiserliche Marine
K.u.K. Kriegsmarine

Media użyte na tej stronie

SM UB 45.jpg
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.
War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.