SM UB-24
 SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku | |
| Typ | UB II |
|---|---|
| Projekt | Werk 238 |
| Historia | |
| Stocznia | AG Weser, Brema |
| Początek budowy | 29 czerwca 1915 |
| Wodowanie | 18 października 1915 |
 Kaiserliche Marine | |
| Wejście do służby | 18 listopada 1915 |
| Wycofanie ze służby | 24 listopada 1918 |
| Los okrętu | poddany Francji, Zezłomowany w Breście w lipcu 1921 roku. |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu | 263 ton 292 ton |
| Długość | 36,13 metra |
| Szerokość | 3,2 metra |
| Zanurzenie | 3,7 metry |
| Zanurzenie testowe | 50 metra |
| Rodzaj kadłuba | jednokadłubowy |
| Napęd | |
| 2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (280 KM) 2 wały napędowy, 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu | 9,15 węzłów 5,81 węzła |
| Zasięg | 6650 Mm @ 5 węzłów (pow.) 45 Mm @ 4 węzły (zan.) |
| Uzbrojenie | |
| 6 torpedy, potem 6, karabin 5 cm SK L/40 gun | |
| Wyrzutnie torpedowe | 2 x 500 mm (dziób) |
| Załoga | 23 osób |
SM UB-24 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni AG Weser, Bremie w roku 1915. Zwodowany 18 października 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 18 listopada 1915 roku. W czasie swojej służby, SM UB-24[a][1].
Budowa
Okręt SM UB-24 należał do typu UB-II, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metrów, wyporności w zanurzeniu 263 BRT, zasięgu 6450 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[2]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma.
Służba
Pierwszym dowódcą okrętu został 18 listopada 1916 roku mianowany Kurt Albrecht[3]. Albrecht dowodził okrętem do 12 grudnia 1915 roku nie odnosząc żadnych sukcesów. Dalsze losy okrętu nie są znane.
24 listopada 1918 roku UB-24 został poddany Francji. A w lipcu 1921 roku został zezłomowany w Breście.
Uwagi
- ↑ SM - Seiner Majestät.
Przypisy
- ↑ UB 24 (ang.). W: WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-23].
- ↑ Gardiner,.. Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921, str. 181.
- ↑ Kurt Albrecht (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-23].(2 stycznia 1887 - 8 maja 1918), pierwszy dowódca UB-24, następnie dowódca UB-36, UC-53 oraz U-32. Pod jego dowództwem cztery okręty zatopiły 38 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 41 870 BRT, uszkodziły 8 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 17 437 BRT - Uboat.net WWI U-boat commanders.
Bibliografia
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3.
Media użyte na tej stronie
.svg)
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.