SM UB-30

SM UB-30
Ilustracja
Bliźniaczy SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku
TypUB II
ProjektWerk 254
Historia
StoczniaBlohm & Voss, Hamburg
Początek budowy22 lipca 1915
Wodowanie16 listopada 1915
 Kaiserliche Marine
Wejście do służby16 marca 1916
Wycofanie ze służby13 sierpnia 1918
Los okrętuzatopiony
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu
279 ton
303 ton
Długość36,9 metra
Szerokość4,37 metra
Zanurzenie3,7 metry
Zanurzenie testowe50 metra
Rodzaj kadłubajednokadłubowy
Napęd
2 x silnik Diesla (270 KM), 2 x silnik elektryczny (280 KM)
2 wały napędowe, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu
9,06 węzłów
5,71 węzła
Zasięg7030 Mm @ 5 węzłów (pow.)
45 Mm @ 4 węzły (zan.)
Uzbrojenie
4 (później 6) torped, armata 88 mm
Wyrzutnie torpedowe2 x 500 mm (dziób)
Załoga23 osób

SM UB-30 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w roku 1915. Zwodowany 16 listopada 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 16 marca 1916 roku. W czasie swojej służby, SM UB-30 odbył 19 patroli, podczas których zatopił 18 jednostek nieprzyjaciela.

Budowa

SM UB-30[a] należał do typu UBII, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metra, wyporności w zanurzeniu 274 BRT, zasięgu 7030 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu[1]. W typie UBII poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, uważanych za wadliwe w typie UBI. Zwiększono moc silników, zaś pojedynczy wał napędowy zastąpiono dwoma. Okręty serii od UB-30 do UB-41, budowane w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, miały zwiększoną szerokość i długość (do 36,90 metra), ich wyporność w zanurzeniu wzrosła do 303 BRT[1].

Służba

Dowódcą okrętu został 18 marca 1916 roku mianowany Oberleutnant zur See Kurt Schapler[2]. Schapler dowodził okrętem do 1 października 1916 roku. 8 maja jednostka został przydzielona do Flotylli Bałtyckiej i operowała w obszarze kanału La Manche, północnych wybrzeży Francji oraz Morza Celtyckiego.

2 października 1916 roku drugim dowódcą UB-30 został mianowany Oberleutnant zur See Cassius von Montigny[3].

Pierwszym zatopionym przez UB-30 statkiem był należący do C. Fr. Malmberg, zbudowany w 1872 roku szwedzki żaglowiec „August” o pojemności 346 BRT[4]. W czasie tego samego patrolu UB-30 zatopił jeszcze 5 statków: 23 października szwedzki „Elly” (88 BRT), a 24 października cztery rosyjskie „Elin” (127 BRT), „Ingersoll” (239 BRT), „Jenny Lind” (53 BRT), „Urpo” (111 BRT)[5]. 23 lutego 1917 roku okręt został przydzielony do Flotylli Flandria. 8 sierpnia 1917 roku kolejnym dowódcą okrętu mianowano Wilhelma Rheina[6]. Pierwszym zatopionym przez UB-30 statkiem pod nowym dowództwem był brytyjski parowiec "Vernon" o pojemności 982 BRT[7]. Statek płynął z ładunkiem węgla do Londynu.

26 września 1916 roku 17 mil na południowy wschód od Flamborough Head, przylądka pomiędzy Filey a Bridlington, UB-30 storpedował i zatopił francuski parowiec „S. N. A. 3” o pojemności 1709 BRT. Należący do Soc. Nationale d’Affrètements z Hawru, zbudowany w 1915 roku statek, płynął z ładunkiem węgla z West Harton w Newcastle upon Tyne do Rouen[8].

Największym zatopionym przez UB-30 statkiem był zbudowany w 1897 roku w Workman, Clark & Co., Ltd. z Belfastu brytyjski parowiec „Glenarm Head” o pojemności 3908 BRT[9]. Płynący z Southampton do Boulogne z ładunkiem amunicji statek został zatopiony 5 mil od Brighton.

5 marca 1918 roku na południe od Wight UB-30 storpedował brytyjski statek parowy „Clan Mackenzie” o pojemności 6544 BRT[10]. Statek zbudowany w 1917 roku w Northumberland Shipbuilding Co. Ltd., Howdon, płynął z ładunkiem kredy z Londynu do Plymouth. W wyniku ataku statek został uszkodzony, a śmierć poniosło 6 marynarzy[11].

22 kwietnia 1918 roku nowym dowódcą został Oberleutnant zur See Rudolf Stier[12]. Pierwszym zatopionym pod dowództwem Stiera statkiem był brytyjski parowiec „Norfolk Coast” o pojemności 782 BRT[13]. 18 czerwca statek został zatopiony 23 mile na południowy wschód od Flamborough Head.

13 sierpnia 1918 roku, trzy mile od Whitby, UB-30 został zatopiony przez brytyjski trawler John Gillmann[14][15]. Nikt z załogi nie przeżył.

W czasie swojej służby UB-30 odbył 19 patroli[16], zatopił 18 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 19 650 BRT, uszkodził 2 statki o łącznej pojemności 12 007 BRT[5].

Uwagi

  1. ↑ SM - Seiner Majestät.

Przypisy

  1. ↑ a b Moller ↓, s. 45.
  2. ↑ Kurt Schapler (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].(10 października 1888 - 21 kwietnia 1918), pierwszy dowódca UB-30. Następnie dowódca SM UC-73 oraz SM UC-71, na pokładzie której poległ. Pod jego dowództwem trzy okręty zatopiły 82 statki nieprzyjaciela o łącznej pojemności 12 551 BRT, uszkodziły jeden statek o pojemności 5796 BRT. Kurt Schapler zginął na pokładzie UC-71, 21 kwietnia 1918 wraz z 32 członkami załogi.
  3. ↑ Cassius von Montigny (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].(28 października 1890 - 8 listopada 1940) drugi dowódca UB-30. Następnie dowódca SM UB-10 oraz SM UB-42.
  4. ↑ August (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].
  5. ↑ a b Ships hit by UB 30 (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].
  6. ↑ Wilhelm Rhein (10 marca 1887 – 24 lipca 1967), poprzednio dowódca UB-16 i UB-112, na trzech okrętach zatopił 21 statków o pojemności 27 854 BRT i okręt o pojemności 1075 BRT oraz uszkodził trzy statki o pojemności 13 967 BRT - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  7. ↑ Vernon (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].
  8. ↑ S. N. A. 3 (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].
  9. ↑ Glenarm Head (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].
  10. ↑ Clan Mackenzie (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].
  11. ↑ SS Clan Mackenzie (+1937) (ang.). Wrecksite. [dostęp 2013-12-20].
  12. ↑ Rudolf Stier (11 listopada 1892 – 13 sierpnia 1918), poprzednio dowódca UB-16. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  13. ↑ Norfolk Coast (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].
  14. ↑ Gardiner (red.) ↓, s. 181.
  15. ↑ Fontenoy ↓, s. 103.
  16. ↑ UB 30 (ang.). W: WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-20].

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  • David Miller: U-boats: History, Development and Equipment, 1914-1945. London: Conway Maritime Press Ltd, 2000, s. 10. ISBN 0-85177-790-2. (ang.)
Okręty podwodne typu UB II
Kaiserliche Marine
K.u.K. Kriegsmarine

Media użyte na tej stronie

SM UB 45.jpg
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.
War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.