SM UB-36

SM UB-36
Ilustracja
Bliźniaczy SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku
TypUB II
ProjektWerk 260
Historia
StoczniaBlohm & Voss, Hamburg
Początek budowy22 lipca 1915
Wodowanie15 stycznia 1916
 Kaiserliche Marine
Wejście do służby22 maja 1916
Wycofanie ze służby9 maja 1917
Los okrętuzatopiony
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu
279 ton
303 ton
Długość36,9 metra
Szerokość4,37 metra
Zanurzenie3,7 metry
Zanurzenie testowe50 metra
Rodzaj kadłubajednokadłubowy
Napęd
2 x silnik Diesla (270 KM), 2 x silnik elektryczny (280 KM)
2 wały napędowy, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu
9,06 węzłów
5,71 węzła
Zasięg7030 Mm @ 5 węzłów (pow.)
45 Mm @ 4 węzły (zan.)
Uzbrojenie
4 (później 6) torped, armata 88 mm
Wyrzutnie torpedowe2 x 500 mm (dziób)
Załoga23 osób

SM UB-36 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w latach 1915-1916. Zwodowany 15 stycznia 1916 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 22 maja 1916 roku. W czasie swojej służby, SM UB-36 odbył 12 patroli, podczas których zatopił 7 jednostek nieprzyjaciela[1].

Budowa

SM UB-36[a] należał do typu UBII, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,90 metrów, wyporności w zanurzeniu 274 BRT, zasięgu 7030 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[2]. W typie UBII poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, uważanych za wadliwe w typie UBI. Zwiększono moc silników, zaś pojedynczy wał napędowy zastąpiono dwoma. Okręty serii od UB-30 do UB-41, budowane w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, miały zwiększoną szerokość i długość, ich wyporność w zanurzeniu wzrosła do 303 BRT[2].

Służba

Dowódcą okrętu został 22 maja 1916 roku mianowany Oberleutnant zur See Kurt Albrecht[3]. Albrecht dowodził okrętem do 12 grudnia 1916 roku. 26 czerwca jednostka został przydzielona do Flotylli Bałtyckiej i operowała na Morzu Bałtyckim[1].

Pierwszym zatopionym przez UB-36 statkiem był należący do armatora A.P. Elfving, Länna-Sztokholm, zbudowany w 1866 roku szwedzki żaglowiec „Anna” o pojemności 172 BRT[4]. 30 lipca 1916 roku statek został zatrzymany i zatopiony ogniem z broni pokładowej u wejścia do protu Rauma w wybrzeży Finlandii. Tego samego dnia UB-36 zatrzymał i wziął jako pryz szwedzki parowiec „Pitea” o pojemności 644 BRT[5]. 1 sierpnia UB-36 zatopił kolejne dwa statki płynące do portu w Rauma. Pierwszym był szwedzki parowiec „Hudisvall” o pojemności 481 BRT[6], a drugim fiński „Pehr Brahe” o pojemności 499 BRT[7].

13 grudnia 1916 Albrecht został zastąpiony przez Oberleutnant zur See Haralda von Keyserlingka[8]. 23 lutego 1917 roku okręt został przeniesiony do Flotylli Flandria. Operował w obszarze kanału Morza Północnego, La Manche, północnych wybrzeży Francji oraz Morza Celtyckiego.

18 kwietnia 1917 roku dowodzony przez Haralda von Keyserlingka UB-36 zatrzymał i zajął jako pryz płynący z Holandii do Londynu norweski parowiec „Avance” o pojemności 644 BRT[9]. 1 kwietnia operując u południowych wybrzeży Bretanii w okolicach Audierne UB-36 zatopił dwa francuskie kutry rybackie[10]. 16 kwietnia w okolicach przylądka Gris Nez na Côte d'Opale, Pas-de-Calais UB-36 zatrzymał i zatopił dwa brytyjskie statki: żaglowiec „Rochester Castlee” o pojemności 102 BRT oraz parowiec „Marden” o pojemności 297 BRT[10].

9 maja 1917 roku, w czasie wychodzenia z Zeebrugge na kolejny patrol UB-36 wszedł na minę. Nikt z załogi nie przeżył.

W czasie swojej służby UB-36 odbył 12 patroli[1], zatopił 7 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 1584 BRT, uszkodził 2 statki zajął jako pryz (917 BRT)[10].

Uwagi

  1. ↑ SM - Seiner Majestät.

Przypisy

  1. ↑ a b c UB 36 (ang.). W: WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26].
  2. ↑ a b Moller ↓, s. 45.
  3. ↑ Kurt Albrecht (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26].(2 stycznia 1887 - 8 maja 1918), pierwszy dowódca SM UB-24, następnie pierwszy dowódca UB-36, UC-53 oraz U-32. Pod jego dowództwem cztery okręty zatopiły 38 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 41 870 BRT, uszkodziły 8 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 17 437 BRT - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  4. ↑ Anna (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26].
  5. ↑ Pitea (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26].
  6. ↑ Hudisvall (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26].
  7. ↑ Pehr Brahe (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26].
  8. ↑ Harald von Keyserlingk (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (19 stycznia 1889 - 9 maja 1917), drugi dowódca UB-36. Wcześniej dowódca SM UB-2.
  9. ↑ Avance (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26].
  10. ↑ a b c Ships hit by UB 36 (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26].

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  • David Miller: U-boats: History, Development and Equipment, 1914-1945. London: Conway Maritime Press Ltd, 2000, s. 10. ISBN 0-85177-790-2. (ang.)
  • Jak Mallmann Snowell: U-boat Century German Submarine Warfare 1906-2006. London: Chatham Publishing Lionel Leventhal Ltd, 2006, s. 146. ISBN 1-86176-241-0. (ang.)
Okręty podwodne typu UB II
Kaiserliche Marine
K.u.K. Kriegsmarine

Media użyte na tej stronie

SM UB 45.jpg
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.
War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.