SM UB-45

SM UB-45
Ilustracja
SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku
Klasa

okręt podwodny

Typ

UB II

Historia
Stocznia

AG Weser, Brema (Werk 247)

Początek budowy

31 lipca 1915

Położenie stępki

3 września 1915

Wodowanie

12 maja 1916

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

26 maja 1916

Wycofanie ze służby

6 listopada 1916

Los okrętu

zatopiony na Morzu Czarnym

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


263 tony
287 ton

Długość

36,13 metra

Szerokość

3,2 metra

Zanurzenie

3,7 metra

Zanurzenie testowe

50 metrów

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Napęd
2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM)
2 wały napędowe, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


9,15 węzła
5,81 węzła

Zasięg

6940 Mm przy 5 węzłach (pow.)
45 Mm przy 4 węzłach (zan.)

Uzbrojenie
4 torpedy, potem 6, działo kal. 5 cm SK L/40
Wyrzutnie torpedowe

2 x 500 mm (dziób)

Załoga

23 osoby

SM UB-45 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni AG Weser (Werk 247) w Bremie w roku 1916. Zwodowany 12 maja 1916 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 26 maja 1916 roku. W czasie swojej służby SM UB-45 odbył 5 patroli, w czasie których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 15 361 BRT. Okręt 6 listopada 1916 roku zatonął na minie u wejścia do portu w Warnie.

Budowa

SM UB-45[a] był dwudziestym piątym z typu UB II, który był następcą typu UB I[1]. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metra, wyporności w zanurzeniu 263 ton, zasięgu 6940 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu[2]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma[3].

Służba

26 maja 1916 roku (w dniu przyjęcia okrętu do służby) dowódcą jednostki został mianowany kapitan marynarki (niem. Kapitänleutnant) Karl Palis, który wcześniej skutecznie dowodził okrętem SM UC-12[4]. Jednostka rozpoczęła służbę we Flotylli Pula (niem. Deutsche U-Halbflotille Pola). 12 sierpnia 1916 roku UB-45 został przeniesiony do służby na Morzu Czarnym i przydzielony do Flotylli Konstantynopol (niem. Deutsche U-Halbflottille Konstantinopel)[1].

Okręt odbył łącznie pięć patroli, w czasie których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 15 361 BRT[5]. Pierwszym z nich był brytyjski parowiec „Virginia” o pojemności 4279 BRT. Statek był zbudowany w 1901 roku w stoczni Napier & Miller w Glasgow. Płynął z Torrevieja w Hiszpanii do Kalkuty z ładunkiem soli. Został storpedowany i zatopiony 42 mile na południowy zachód do Matapanu. W wyniku ataku zginęło 2 członków załogi[6]. Dwa dni później 120 mil na południowy zachód od Matapanu UB-45 zatopił francuski transportowiec „Ville De Rouen” o pojemności 4721 BRT[7]. Zbudowany w 1903 roku w stoczni Forges & Chant. de la Méditerranée w Hawrze dla Société Anonyme Des Longs Courriers Français statek płynął z ładunkiem sześciu samochodów ciężarowych Berliet CBA oraz 450 butlami z ciekłym wodorem, paliwem dla sterowców stacjonujących w Salonikach[8]. 12 sierpnia 1916 roku UB-45 został przeniesiony do Flotylli Konstantynopol, podobnie jak kilka dni później bliźniaczy okręt SM UB-42[1]. 31 sierpnia u wybrzeży Gruzji w pobliżu portu w Poti UB-45 zatopił włoski parowiec „Tevere” o pojemności 2660 BRT[9]. Ostatnim zatopionym przez UB-45 statkiem był rosyjski parowiec pływający pod banderą Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego „Gioconda” o pojemności 3701 BRT[10]. Statek został zbudowany w 1902 roku w Middlesbrough w stoczni R. Craggs & Sons. Został storpedowany około 45 mil od tureckiego portu Trabzon. Uszkodzony statek został doholowany do plaży w okolicach Trabzon i był używany jako pływająca przystań[10].

6 listopada 1916 roku na pozycji 43°12′N 28°09′E/43,200000 28,150000, przy wejściu do portu w Warnie, okręt wszedł na minę i zatonął. Tylko pięciu członków załogi zostało uratowanych. Symboliczny grób poległych znajduje się na cmentarzu wojennym w Heikendorf[11].

W listopadzie 1938 roku w Warnie wzniesiono pomnik marynarzy UB-45, odsłonięty podczas wizyty krążownika „Emden” z udziałem cara Borysa III[12].

Uwagi

  1. ↑ SM - Seiner Majestät.

Przypisy

  1. ↑ a b c Guðmundur Helgason: WWI U-boats UB 45. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
  2. ↑ R. Gardiner, Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921, s. 181.
  3. ↑ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  4. ↑ Karl Palis, Kapitänleutnant (Crew 4/04). [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
  5. ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit by UB 45. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
  6. ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Virginia. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  7. ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Ville De Rouen. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  8. ↑ SS Ville De Rouen (+1916). www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-04-054]. (ang.).zły zapis daty dostępu
  9. ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Tevere. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  10. ↑ a b Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Gioconda. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  11. ↑ Heikendorf (Möltenort), Landkreis Plön, Schleswig-Holstein: U-Boot-Ehrenmal Möltenort UB-45, Typ UB II, Mittelklasse-Küsten-Boot, Pola-Flottille. Onlineprojekt Gefallenendenkmäler. [dostęp 2017-04-06]. (niem.).
  12. ↑ Siergiej Patianin, Maksim Kniaziew. Logkij kriejsier «Emden». „Morskaja Kampanija”. Nr 2(15)/2008, s. 27, marzec 2008. Chimki: Izdatielstwo Kollekcyja. (ros.). 

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 180. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Okręty podwodne typu UB II
Kaiserliche Marine
K.u.K. Kriegsmarine

Media użyte na tej stronie

SM UB 45.jpg
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.
War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.