SM UB-45

SM UB-45
Ilustracja
SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku
Klasa

okręt podwodny

Typ

UB II

Historia
Stocznia

AG Weser, Brema (Werk 247)

Początek budowy

31 lipca 1915

Położenie stępki

3 września 1915

Wodowanie

12 maja 1916

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

26 maja 1916

Wycofanie ze służby

6 listopada 1916

Los okrętu

zatopiony na Morzu Czarnym

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


263 tony
287 ton

Długość

36,13 metra

Szerokość

3,2 metra

Zanurzenie

3,7 metra

Zanurzenie testowe

50 metrów

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Napęd
2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM)
2 wały napędowe, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


9,15 węzła
5,81 węzła

Zasięg

6940 Mm przy 5 węzłach (pow.)
45 Mm przy 4 węzłach (zan.)

Uzbrojenie
4 torpedy, potem 6, działo kal. 5 cm SK L/40
Wyrzutnie torpedowe

2 x 500 mm (dziób)

Załoga

23 osoby

SM UB-45 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni AG Weser (Werk 247) w Bremie w roku 1916. Zwodowany 12 maja 1916 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 26 maja 1916 roku. W czasie swojej służby SM UB-45 odbył 5 patroli, w czasie których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 15 361 BRT. Okręt 6 listopada 1916 roku zatonął na minie u wejścia do portu w Warnie.

Budowa

SM UB-45[a] był dwudziestym piątym z typu UB II, który był następcą typu UB I[1]. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metra, wyporności w zanurzeniu 263 ton, zasięgu 6940 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu[2]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma[3].

Służba

26 maja 1916 roku (w dniu przyjęcia okrętu do służby) dowódcą jednostki został mianowany kapitan marynarki (niem. Kapitänleutnant) Karl Palis, który wcześniej skutecznie dowodził okrętem SM UC-12[4]. Jednostka rozpoczęła służbę we Flotylli Pula (niem. Deutsche U-Halbflotille Pola). 12 sierpnia 1916 roku UB-45 został przeniesiony do służby na Morzu Czarnym i przydzielony do Flotylli Konstantynopol (niem. Deutsche U-Halbflottille Konstantinopel)[1].

Okręt odbył łącznie pięć patroli, w czasie których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 15 361 BRT[5]. Pierwszym z nich był brytyjski parowiec „Virginia” o pojemności 4279 BRT. Statek był zbudowany w 1901 roku w stoczni Napier & Miller w Glasgow. Płynął z Torrevieja w Hiszpanii do Kalkuty z ładunkiem soli. Został storpedowany i zatopiony 42 mile na południowy zachód do Matapanu. W wyniku ataku zginęło 2 członków załogi[6]. Dwa dni później 120 mil na południowy zachód od Matapanu UB-45 zatopił francuski transportowiec „Ville De Rouen” o pojemności 4721 BRT[7]. Zbudowany w 1903 roku w stoczni Forges & Chant. de la Méditerranée w Hawrze dla Société Anonyme Des Longs Courriers Français statek płynął z ładunkiem sześciu samochodów ciężarowych Berliet CBA oraz 450 butlami z ciekłym wodorem, paliwem dla sterowców stacjonujących w Salonikach[8]. 12 sierpnia 1916 roku UB-45 został przeniesiony do Flotylli Konstantynopol, podobnie jak kilka dni później bliźniaczy okręt SM UB-42[1]. 31 sierpnia u wybrzeży Gruzji w pobliżu portu w Poti UB-45 zatopił włoski parowiec „Tevere” o pojemności 2660 BRT[9]. Ostatnim zatopionym przez UB-45 statkiem był rosyjski parowiec pływający pod banderą Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego „Gioconda” o pojemności 3701 BRT[10]. Statek został zbudowany w 1902 roku w Middlesbrough w stoczni R. Craggs & Sons. Został storpedowany około 45 mil od tureckiego portu Trabzon. Uszkodzony statek został doholowany do plaży w okolicach Trabzon i był używany jako pływająca przystań[10].

6 listopada 1916 roku na pozycji 43°12′N 28°09′E/43,200000 28,150000, przy wejściu do portu w Warnie, okręt wszedł na minę i zatonął. Tylko pięciu członków załogi zostało uratowanych. Symboliczny grób poległych znajduje się na cmentarzu wojennym w Heikendorf[11].

W listopadzie 1938 roku w Warnie wzniesiono pomnik marynarzy UB-45, odsłonięty podczas wizyty krążownika „Emden” z udziałem cara Borysa III[12].

Uwagi

  1. ↑ SM - Seiner Majestät.

Przypisy

  1. ↑ a b c Guðmundur Helgason: WWI U-boats UB 45. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
  2. ↑ R. Gardiner, Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921, s. 181.
  3. ↑ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  4. ↑ Karl Palis, Kapitänleutnant (Crew 4/04). [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
  5. ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit by UB 45. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
  6. ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Virginia. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  7. ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Ville De Rouen. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  8. ↑ SS Ville De Rouen (+1916). www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-04-054]. (ang.).zły zapis daty dostępu
  9. ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Tevere. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  10. ↑ a b Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Gioconda. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  11. ↑ Heikendorf (Möltenort), Landkreis Plön, Schleswig-Holstein: U-Boot-Ehrenmal Möltenort UB-45, Typ UB II, Mittelklasse-Küsten-Boot, Pola-Flottille. Onlineprojekt Gefallenendenkmäler. [dostęp 2017-04-06]. (niem.).
  12. ↑ Siergiej Patianin, Maksim Kniaziew. Logkij kriejsier «Emden». „Morskaja Kampanija”. Nr 2(15)/2008, s. 27, marzec 2008. Chimki: Izdatielstwo Kollekcyja. (ros.). 

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 180. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Okręty podwodne typu UB II
Kaiserliche Marine
K.u.K. Kriegsmarine

Media użyte na tej stronie

War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.
SM UB 45.jpg
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.