SM UB-56

SM UB-56
Ilustracja
Jednostka bliźniacza UB-56 – SM UB-125 (w służbie japońskiej jako Maru-6)
Klasaokręt podwodny
TypUB III
Historia
StoczniaAG Weser, Brema (Werk 268)
Początek budowy20 maja 1916
Wodowanie11 maja 1917
 Kaiserliche Marine
Wejście do służby19 lipca 1917
Wycofanie ze służby19 grudnia 1917
Los okrętuzatopiony
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu

516 ton
651 ton
Długość56,3 metra
Szerokość5,8 metra
Zanurzenie3,68 metra
Zanurzenie testowe50 metrów
Napęd
2 x silnik Diesla (1085 KM), 2 x silnik elektryczny (780 KM)
2 wały napędowe, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu

13,5 węzła
8 węzłów
Zasięg9040 Mm przy 6 węzłach (pow.)
55 Mm przy 4 węzłach (zan.)
Uzbrojenie
10 torped, działo kal. 8,8 cm SK L/30
Wyrzutnie torpedowe5 × 500 mm (4 na dziobie, 1 na rufie)
Załoga34 osoby

SM UB-56niemiecki okręt podwodny typu UB III zbudowany w stoczni AG Weser (Werk 268) w Bremie w roku 1917. Zwodowany 11 maja 1917 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 19 lipca 1917 roku. W czasie swojej służby SM UB-56 odbył 4 patrole, w czasie których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 5387 BRT.

Budowa

SM UB-56[a] był dziewiątym z typu UB III, który był następcą typu UB II[1]. Był średnim okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 55,3 metra, wyporności w zanurzeniu 651 ton, zasięgu 9040 Mm przy prędkości 6 węzłów na powierzchni oraz 55 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu[2]. W typie III poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań. Zwiększono moc silników diesla do 1085 KM produkcji MAN SE, silników elektrycznych produkcji Siemens-Schuckert do 780 KM[3].

Służba

9 sierpnia 1917 roku (w dniu przyjęcia okrętu do służby) dowódcą jednostki został mianowany porucznik marynarki (niem. Oberleutnant zur See) Hans Valentiner, który wcześniej był dowódcą okrętu SM UC-71[4]. Jednostka 10 września 1917 roku została przydzielona do służby we Flotylli Flandria (niem. U-Bootflottille Flandern)[5].

W czasie swojej służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej odbył cztery patrole, w czasie których zatopił cztery jednostki o łącznej pojemności 5387 BRT[6].

Pierwszą zatopioną przez UB-56 jednostką był niewielki brytyjski statek napędzie parowym SS[b] „Atlas” o pojemności 989 BRT[7][8]. Statek został zbudowany w 1903 roku w norweskiej stoczni Fredrikstad Mekaniske Verksted A/S - FMV dla norweskiego armatora Hanssen Bernhard (A/S Atlantis). Od 1917 roku pływał dla The Shipping Controller (W. Coupland & Co.) z Londynu. W dniu 13 listopada 1917 roku, czasie podróży z ładunkiem węgla z Warkworth do Rouen, został zatopiony 5 mil na południowy wschód od latarniowca Owers LV[9]. Tego samego dnia UB-56 zatopił jeszcze jeden brytyjski statek handlowy. Był to zbudowany w 1909 roku parowiec „Axwell” o pojemności 1442 BRT[10]. Statek należący do Broomhill Collieries, Ltd. (H. Coates) z West Hartlepool płynął tą samą trasą także z ładunkiem węgla co wcześniej zatopiony „Atlas”. W wyniku ataku śmierć poniosło 3 członków załogi.

Trzecią jednostką zatopioną przez UB-56 był hiszpański statek parowy „Lalen Mendi” o pojemności 2183 BRT[11]. Był to zbudowany w 1896 roku w stoczni Richardson, Duck & Co. Ltd. z Thornaby-on-Tees dla niemickiego armatora Freitas & Co[12]. Od 1909 roku statek należał do hiszpańskiej firmy Sota y Aznar[13] z Bilbao. Statek płynął z ładunkiem węgla z Middlesbrough. 17 listopada został storpedowany i zatopiony 5 mil na południowy wschód od Beachy Head. Śmierć poniosło 5 członków załogi[11].

Ostatnią zatopioną jednostka przez okręt UB-56 był francuski parowiec „Maine” o pojemności 773 BRT[14]. 21 listopada 1917 roku statek ,zbudowany w 1910 roku w Atel. & Chant. de la Loire w Saint-Nazaire płynął dla Chemins de Fer de l'État Français z Dieppe. Został storpedowany i zatopiony na pozycji 50°16′N 0°43′E/50,266667 0,716667[14].

19 grudnia 1917 roku w Cieśninie Kaletańskiej, okręt wszedł na minę na pozycji 50°58′N 1°21′E/50,966667 1,350000. Nikt z załogi nie przeżył[5].

Uwagi

  1. SM - Seiner Majestät.
  2. SS - Steam Ship.

Przypisy

  1. Guðmundur Helgason: WWI U-boat Types, Type UB III UB coastal torpedo attack boats class (ang.). W: The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-07-03].
  2. R. Gardiner, Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921, s. 181.
  3. Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  4. Hans Valentiner, Oberleutnant zur See (Crew 4/09) (ang.). W: The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11].
  5. a b Guðmundur Helgason: WWI U-boats UB 56 (ang.). W: The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11].
  6. Guðmundur Helgason: Ships hit by UB 56 (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11].
  7. Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Atlas (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11].
  8. SS Atlas [+1917] (ang.). www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-11-11].
  9. LIGHT VESSEL No. 15 (ang.). W: The Historic Shipping Website [on-line]. historic-shipping.co.uk. [dostęp 2017-11-11].
  10. Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Axwell (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11].
  11. a b Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Lalen Mendi (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11].
  12. Freitas & Co. - A. C. De Freitas & Co (ang.). www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-11-11].
  13. Sota y Aznar (Cia. Naviera Sota y Aznar 1906-1939) (ang.). www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-11-11].
  14. a b Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Maine (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11].

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  • Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  • Eberhard Gibson, Maurice Prendergast: The German Submarine War 1914-1918. Penzance: Periscope Publishing Ltd, 2002, s. 274. ISBN 1-904381-08-1. (ang.)
  • Eberhard Rossler: The U-boat The evolution and technical history of German submarines. Penzance: Cassell & Co, 2001, s. 56–66, 332. ISBN 0-304-36120-8. (ang.)

Media użyte na tej stronie

Japanese submarine Maru-6 in 1919.jpg
Japanese submarine Maru-6 at Yokosuka Port. ex-UB125.
War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.