SNCAC NC.1080
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | Société Nationale de Constructions Aéronautiques du Centre |
Typ | samolot doświadczalny |
Konstrukcja | metalowa |
Załoga | 1 |
Historia | |
Data oblotu | 29 lipca 1949 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 x Silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Nene |
Ciąg | 22,3 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość | 11 m |
Długość | 12,3 m |
Wysokość | 4,7 m |
Powierzchnia nośna | 27 m² |
Masa | |
Własna | 5 141 kg |
Startowa | 7 700 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 978 km/h |
Prędkość wznoszenia | 20 m/s |
Pułap praktyczny | 13 300 m |
Zasięg | 1 550 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
3 x 20 mm | |
Użytkownicy | |
Francja |
SNCAC NC.1080 – prototyp francuskiego, pokładowego samolotu myśliwsko-bombowego, który powstał w wytwórni Société Nationale de Constructions Aéronautiques du Centre (SNCAC) pod koniec lat 40.
Historia
Dowództwo francuskiego lotnictwa morskiego ogłosiło konkurs na nowy, bombardujący myśliwiec pokładowy z napędem odrzutowym. Do konkursu stanęła wytwórnia SNCAC, która zaprezentowała prototyp samolotu oznaczonego jako SNCAC NC.1080. Maszyna po raz pierwszy wzbiła się w powietrze 29 lipca 1949. Niestety 10 kwietnia 1950 roku samolot uległ rozbiciu i dalszych prób już nie kontynuowano, zwłaszcza, że w międzyczasie zapadła decyzja o budowie licencyjnej brytyjskiej maszyny de Havilland Sea Venom, którą przyjęło na swoje uzbrojenie francuskie lotnictwo morskie. W pokonanym polu pozostała również inna rodzima konstrukcja, Arsenal VG 90 wytówrni Arsenal de l'Aéronautique.
Konstrukcja
NC.1080 był jednomiejscowym, całkowicie metalowym, wolnonośnym dolnopłatem. Napęd stanowił silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Nene budowany we Francji na licencji w zakładach Hispano-Suiza. Skrzydło o obrysie trapezowym z niewielkim wzniosem i skosem 25°, zaopatrzone w sześciosegmentowe klapy szczelinowe. Kadłub o konstrukcji półskorupowej i kołowym przekroju. Cała tylna część kadłuba za skrzydłami mieściła silnik i można było ją łatwo oddzielić od części przedniej samolotu. Wolnonośne usterzenie klasyczne, usterzenie poziome zamontowane było w 1/3 wysokości statecznika pionowego. Podwozie trójzespołowe, chowane, przednie do wnęki w kadłubie, główne do wnęk w skrzydłach samolotu. Na wysokości kabiny pilota, po obu stronach kadłuba znajdowały się boczne chwyty powietrza dla silnika. Prototyp nie był uzbrojony chociaż w przypadku budowy wersji seryjnej przewidywano zamontowanie na dziobie trzech działek kalibru 20 mm oraz możliwość zabierania uzbrojenia podwieszanego. Prototyp nie był przystosowany do operowania z lotniskowców.
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Jerzy Świdziński, Aerocentre N.C. 1080, "Skrzydlata Polska", nr 37 (1990), s. 11, ISSN 0137-866x.
Media użyte na tej stronie
The French SNCAC NC.1080. It was a prototype single-seat carrier-based fighter aircraft first flown on 29 July 1949. Development was discontinued following an unexplained accident on 10 April 1950, and the contest for which the design was intended was eventually rendered moot when the Aéronavale adopted the de Havilland Sea Venom in 1952.