SS Jadwiga

SS Jadwiga

Następne nazwy	Polyp, Wilk, Anna, Halina, Zofia
Bandera	Polska
Port macierzysty	Gdynia
Armator	Żegluga Polska
Dane podstawowe
Typ	statek pasażerski
Historia
Stocznia	Palmers Shipbuilding and Iron Co.
Data wodowania	1928
Data wycofania ze służby	1965
Dane techniczne
Liczebność załogi	13
Liczba pasażerów	300 do 1939, 200 po 1948
Długość całkowita (L)	42,90 m
Szerokość (B)	7,40 m
Zanurzenie (D)	2,70 m
Pojemność	brutto: 270 netto: 107 RT
Napęd mechaniczny
Silnik	maszyna parowa potrójnego rozprężania
Moc silnika	830 KM
Prędkość maks.	9 w.

SS Jadwiga – polski statek pasażerski żeglugi przybrzeżnej przed wojną w służbie Żeglugi Polskiej, po wojnie (pod różnymi nazwami) w barwach Żeglugi Gdańskiej.

Początki

Marszałek Piłsudski i minister Kwiatkowski na pokładzie "Jadwigi"

Wraz z budową Gdyni i promowaniem w społeczeństwie atrakcyjności polskiego wybrzeża, rozwijać zaczęła się również turystyka morska. Początkowo były to rejsy wycieczkowe na łodziach rybackich lub holownikach, względnie na wynajmowanych w Gdańsku statkach pasażerskich, z których najpopularniejszym był bocznokołowiec "Paul Beneke".

W roku 1927 Żegluga Polska zakupiła w gdańskiej stoczni dwa parowce "Gdańsk" i "Gdynię", a w rok później dwa mniejsze, zbudowane w Wielkiej Brytanii "Jadwigę" i "Wandę" (nazwy od imion córek Józefa Piłsudskiego). Te cztery statki stanowiły, aż do września 1939 roku, trzon turystycznej "białej floty". "Jadwiga" woziła pasażerów z Gdyni do Sopotu, Gdańska, Helu i Jastarni.

W roku 1930, w dziesięciolecie Polski na morzu, przybył na Wybrzeże marszałek Piłsudski, który w towarzystwie ministra Kwiatkowskiego odbył krótki rejs na pokładzie "Jadwigi".

Pod niemiecką banderą

W 1939 roku została przejęta przez Niemców w Jastarni i przebudowana w Kilonii na holownik o nazwie "Polyp". Był on eksploatowany w porcie w Gdańsku. W ostatnim roku wojny został (prawdopodobnie z niemieckimi uciekinierami) skierowany do Zatoki Kilońskiej, gdzie zastał go koniec działań.

Po wojnie

W 1946 statek, rewindykowany przez Polskę, został zatrudniony, jako holownik o nazwie "Wilk", w gdyńskim porcie, ale już w 1948 roku wrócił do "białej floty" jako "Anna".

26 lipca 1949 roku "Anna", po kolizji z tureckim statkiem "Odenis", zatonęła na Zatoce Gdańskiej zabierając ze sobą na dno 11 osób. 15 listopada tegoż roku statek został podniesiony, następnie odremontowany i ponownie wdrożony do służby, tym razem jako "Halina", później zaś jako "Zofia".

W roku 1965 wycofany ze służby i oddany na złom w Elblągu.

Bibliografia

• Mieczysław Bogucki {red.): Polska na morzu, Główna Księgarnia Wojskowa, Warszawa 1935
• JanJ. Piwowoński JanJ., Flota spod biało-czerwonej, AdamA. Werka (ilust.), BrunonB. Nowicki (oprac.), Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, ISBN 83-10-08902-3, OCLC 834682944 .
• Jerzy Miciński, Księga statków polskich: 1918-1945. T.1, Gdańsk: Polnord-Oskar, 1996, ISBN 83-86181-23-0