SS Narwik

SS Narwik (eks Empire Roamer) – polski drobnicowiec zbudowany w 1941 na zamówienie rządu brytyjskiego, jako jeden ze statków typu Empire. W 1942 roku przekazany wraz z czterema innymi ("Tobruk", "Bałtyk", "Białystok", "Borysław" - od 1950 "Bytom")^[1] – Rządowi RP na uchodźstwie dla Polskiej Marynarki Handlowej. W służbie polskiej nazwa statku została zmieniona na "Narwik" dla upamiętnienia polskiego wkładu w bitwę o Narwik. Przekazane statki formalnie stały się własnością GAL-u (Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe SA), ale w praktyce dysponowała nimi administracja transportu wojennego (War Transport Administration). Pod polską banderą "Narwik" pływał do 1972 roku.

10 października 1942, w czasie rejsu do Stanów Zjednoczonych, "Narwik" odebrał sygnał SOS pochodzący od storpedowanego przez U-172 transportowca wojska „Orcades”. W związku z tym - pomimo obecności niemieckiego okrętu podwodnego - przystąpiono do akcji ratowniczej, w wyniku której podjęto na pokład 1022 rozbitków. Była to najskuteczniejsza i największa akcja ratownicza przeprowadzona przez jeden statek podczas II wojny światowej. Statkiem dowodził wówczas czasowo jego I oficer Czesław Zawada, ponieważ kapitan musiał przed rejsem zejść z pokładu z powodu choroby. Czesław Zawada wraz z załogą zostali za akcję ratowniczą uhonorowani odznaczeniami polskimi i brytyjskimi.

W czasie wojny jednostka brała w licznych konwojach oraz operacjach wojskowych (np. lądowanie na Sycylii). Po 1945 statek wrócił do kraju, skąd w dalszym ciągu wykonywał rejsy transatlantyckie. Od 1967 roku pływał w czarterze w polsko-koreańskiej spółce Korpol. 16 lutego 1972 roku został sprzedany na złom do Hiszpanii. Złomowany w stoczni w Bilbao.^[2]

Bibliografia

• Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 90. ISBN 83-10-08902-3.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• O statkach, co się bombom nie kłaniały