SS Narwik

SS Narwik
Poprzednie nazwy

Empire Roamer

Bandera

 Polska

Port macierzysty

Gdynia

Armator

GAL/PLO

Dane podstawowe
Typ

drobnicowiec

Historia
Data wodowania

1942

Data wycofania ze służby

1972

Dane techniczne
Nośność (DWT)

10 420

Liczebność załogi

41

Długość całkowita (L)

136 m

Szerokość (B)

17,2 m

Zanurzenie (D)

8,2 m

Pojemność

brutto: 7031 RT
netto: 4967 RT

Napęd mechaniczny
Silnik

maszyna parowa

Moc silnika

2500 KM

Prędkość maks.

10 w.

SS Narwik (eks Empire Roamer) – polski drobnicowiec zbudowany w 1941 na zamówienie rządu brytyjskiego, jako jeden ze statków typu Empire. W 1942 roku przekazany wraz z czterema innymi ("Tobruk", "Bałtyk", "Białystok", "Borysław" - od 1950 "Bytom")[1]Rządowi RP na uchodźstwie dla Polskiej Marynarki Handlowej. W służbie polskiej nazwa statku została zmieniona na "Narwik" dla upamiętnienia polskiego wkładu w bitwę o Narwik. Przekazane statki formalnie stały się własnością GAL-u (Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe SA), ale w praktyce dysponowała nimi administracja transportu wojennego (War Transport Administration). Pod polską banderą "Narwik" pływał do 1972 roku.

10 października 1942, w czasie rejsu do Stanów Zjednoczonych, "Narwik" odebrał sygnał SOS pochodzący od storpedowanego przez U-172 transportowca wojska „Orcades”. W związku z tym - pomimo obecności niemieckiego okrętu podwodnego - przystąpiono do akcji ratowniczej, w wyniku której podjęto na pokład 1022 rozbitków. Była to najskuteczniejsza i największa akcja ratownicza przeprowadzona przez jeden statek podczas II wojny światowej. Statkiem dowodził wówczas czasowo jego I oficer Czesław Zawada, ponieważ kapitan musiał przed rejsem zejść z pokładu z powodu choroby. Czesław Zawada wraz z załogą zostali za akcję ratowniczą uhonorowani odznaczeniami polskimi i brytyjskimi.

W czasie wojny jednostka brała w licznych konwojach oraz operacjach wojskowych (np. lądowanie na Sycylii). Po 1945 statek wrócił do kraju, skąd w dalszym ciągu wykonywał rejsy transatlantyckie. Od 1967 roku pływał w czarterze w polsko-koreańskiej spółce Korpol. 16 lutego 1972 roku został sprzedany na złom do Hiszpanii. Złomowany w stoczni w Bilbao.[2]

Bibliografia

  • Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 90. ISBN 83-10-08902-3.

Przypisy

  1. Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 92. ISBN 83-10-08902-3.
  2. Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 90. ISBN 83-10-08902-3.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (with coat of arms).svg
Flaga Polski z godłem, wersja symboliczna. Oparta na Image:Flag of Poland.svg i Image:Herb Polski.svg. Uwaga: godło użyte w tej grafice nie jest oficjalne. Oficjalna wersja godła nie jest jeszcze dostępna w formacie wektorowym, stąd zamieszczono poniżej dodatkową wersję tej grafiki w formacie PNG, w której użyto poprawnego wizerunku godła.