SS Rajputana

Rajputana
ilustracja
Bandera

 Wielka Brytania

Port macierzysty

Greenock

Armator

Peninsular & Oriental Line

Dane podstawowe
Typ

statek pasażerski

Historia
Stocznia

Harland and Wolff

Data wodowania

6 sierpnia 1925

Data oddania do eksploatacji

30 grudnia 1925

Dane techniczne
Liczebność załogi

380

Liczba pasażerów

595

Długość całkowita (L)

173,2 m

Szerokość (B)

21,7 m

Zanurzenie (D)

8,7 m

Pojemność

brutto 16 664 RT

Napęd mechaniczny
Silnik

maszyny parowe poczwórnego rozprężania, 15.000 KM

Liczba śrub napędowych

2

Prędkość maks.

17 w.

HMS Rajputana (F35)
Historia
 Royal Navy
Wejście do służby

4 września 1939

Zatopiony

13 kwietnia 1941

Dane taktyczno-techniczne
Uzbrojenie
8 dział 152 mm (8xI)
2 działa 76 mm plot (2xI)
Załoga

318-324

SS Rajputana – brytyjski statek pasażerski, służący w okresie II wojny światowej jako krążownik pomocniczy HMS Rajputana, zatopiony w 1941 przez U-Boota.

Budowa i służba jako statek

Statek wodowano 6 sierpnia 1925 w stoczni Harland and Wolff w Greenock (numer budowy 661 – w tej samej stoczni zbudowano wcześniej "Rawalpindi"), a ukończono 30 grudnia 1925. Należał do serii czterech statków tego typu: "Ranchi", "Ranpura", "Rawalpindi", przeznaczonych na trasę Londyn-Bombaj, dla brytyjskiego armatora Peninsular & Oriental Line (P&O). Nazwa pochodziła od indyjskiego stanu Radźputana. W dziewiczą podróż wyruszył w styczniu 1926[1].

Był to średniej wielkości dwukominowy, dwuśrubowy parowiec, o pojemności początkowo 16 568 BRT, a po przebudowie w 1933 – 16 644 BRT. Zabierał 307 pasażerów w I klasie i 288 w II klasie, a załoga liczyła 380 osób[1].

Służba jako krążownik pomocniczy

Po wybuchu II wojny światowej, 4 września 1939 statek został przejęty w Jokohamie przez rząd brytyjski i przebudowany następnie w kanadyjskiej stoczni Esquimalt (koło Victorii) na krążownik pomocniczy HMS "Rajputana". Uzbrojenie składało się z 8 pojedynczych armat 152 mm MK VII i dwóch armat przeciwlotniczych 76 mm. Okręt stał się jednokominowcem, przez usunięcie tylnego komina. Zapas paliwa wynosił 2100 ts. Okręt miał znak taktyczny F35[1].

Przebudowę ukończono pod koniec 1939 roku i okręt skierowano najpierw do służby w składzie Stacji Ameryki i Indii Zachodnich (America and West Indies Station). Używany był głównie do eskorty konwojów. Od maja 1940 służył w siłach eskortowych konwojów na Bermudach, a od czerwca – Bermuda and Halifax Escort Force. Od kwietnia 1941 okręt służył w Siłach Eskortowych Północnego Atlantyku (North Atlantic Escort Force)[1].

13 kwietnia 1941, o 7.43, będąc na zachód od Islandii, "Rajputana" została storpedowana dwoma torpedami przez niemiecki okręt podwodny U-108, po czym zatonęła o 8.45 na pozycji 64°50′N 27°25′W/64,833333 -27,416667. Zginęło 41 ludzi załogi, 277 (według części danych 283) zostało uratowanych przez niszczyciele HMS "Legion" i polski ORP "Piorun", które przewiozły ich do Reykjavíku[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e J. Jarosz, Brytyjskie..., s.42

Bibliografia

  • Jacek Jarosz, Brytyjskie krążowniki pomocnicze II wojny światowej w: Morza, Statki i Okręty nr 6/2005, s.42

Zobacz też

Media użyte na tej stronie