STS-32
 | |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR | 1990-002A |
|---|---|
| Zaangażowani |  NASA |
| Oznaczenie kodowe | STS-32 |
| Pojazd | |
| Wahadłowiec | Columbia |
| Załoga | |
 Z przodu od lewej: David C. Brandenstein, James D. Weatherbee. Z tyłu od lewej: Marsha S. Ivins, G. David Low, Bonnie J. Dunbar. | |
| Dowódca | Daniel Brandenstein |
| Start | |
| Miejsce startu | Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A |
| Początek misji | 9 stycznia 1990 12:35:00 UTC |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum | 361 km |
| Perygeum | 296 km |
| Okres orbitalny | 91,1 min |
| Inklinacja orbity | 28,5° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania | Edwards AFB |
| Lądowanie | 20 stycznia 1990 09:35:36 UTC |
| Czas trwania misji | 10 dni, 21 godz, 00 min, 36 sek |
| Przebyta odległość | 7 258 096 km |
| Liczba okrążeń Ziemi | 172 |
| Program lotów wahadłowców | |
STS-32 (ang. Space Transportation System) – dziewiąta misja wahadłowca kosmicznego Columbia i trzydziesta trzecia programu lotów wahadłowców[1].
Załoga
- źródło[1]
- Daniel C. Brandenstein (3)*, dowódca (CDR)
- James Wetherbee (1), pilot (PLT)
- Bonnie Dunbar (2), specjalista misji (MS1)
- George Low (1), specjalista misji (MS3)
- Marsha S. Ivins (1), specjalista misji (MS2)
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
- Masa:
- startowa orbitera: 116 117 kg
- lądującego orbitera: 103 571 kg
- ładunku: 12 014 kg
- Perygeum: 296 km
- Apogeum: 361 km
- Inklinacja: 28,5°
- Okres orbitalny: 91,1 min
Cel misji
Umieszczenie na orbicie satelity telekomunikacyjnego Leasat-5 (wytwórni Hughes), przeznaczonego do łączności wojskowej, oraz przechwycenie i dostarczenie na Ziemię satelity (LDEF)[1].
Przebieg misji
Start
Wahadłowiec wystartował 9 stycznia 1990 roku z Centrum Kosmicznego imienia Johna F. Kennedy’ego (stanowisko startowe 39A) na przylądku Canaveral na Florydzie. Po rozruchu silników Columbii pracujących w ciągu 120 milisekund, nastąpił zapłon silników startowych i wahadłowiec rozpoczął lot przy maksymalnym ciągu. Po 52 sekundach ciąg został zmniejszony do 65%, a przy T+58 znów zwiększony do 104%. Startowe silniki działały dwie minuty, a w pięć sekund później zostały odrzucone w odległości 234 km od miejsca startu, wodując na Atlantyku, gdzie zostały odzyskane. Trzy silniki Columbii pracowały T+8 min 57 s. Wahadłowiec osiągnął początkową orbitę 300-59 km, a następnie 370-270 km. Nastąpiło to w czterdziestej minucie po starcie.
Misja
W drugim dniu wprowadzono satelitę na właściwą orbitę. Ponadto załoga realizowała doświadczenia biomedyczne i technologiczne. Kolejnym zadaniem było odszukanie, przechwycenie i transport na Ziemię satelity Long Duration Exposure Facility. Satelita ten przeznaczony był do doświadczeń związanych z długotrwałym pobytem w przestrzeni kosmicznej. Satelita został umieszczony w przestrzeni kosmicznej w czasie wyprawy STS-41-C. Podczas operacji związanej z odzyskaniem satelity wykonano około 800 zdjęć, aby udokumentować prace trwające kilka godzin, ale zakończone sukcesem. Sporo uwagi poświęcono badaniom medycznym. Powrót orbitera z cennym ładunkiem nastąpił 20 stycznia 1990.
Powrót i lądowanie
Lot miał zakończyć się o dzień wcześniej, ale warunki meteorologiczne w rejonie miejsca lądowania zmusiły kierownictwo lotu do przedłużenia misji do 20 stycznia. W trakcie 173. okrążenia Ziemi rozpoczęto procedurę zejścia. Po 10 dniach 21 godzinach i 36 sekundach wahadłowiec wylądował w ośrodku wojsk lotniczych Edwards AFB na bieżni nr 22. Ładunek spowodował przesunięcie się środka masy statku bardziej do przodu, a zatem inne były warunki lądowania niż przy zazwyczaj pustej ładowni orbitera. Lot ten był najdłuższy w dotychczasowej historii wypraw.
Astronauci dopiero po dwóch godzinach od wylądowania mogli opuścić pokład. Przyczyną był długi czas pobytu w stanie nieważkości i konieczność readaptacji do warunków ciążenia, zgodnie z zaleceniami medycyny kosmicznej i przy użyciu specjalnych środków.
Columbia wraz z ładunkiem została przetransportowana na grzbiecie samolotu Boeing 747-SCA do Centrum im. Kennedy’ego. Ze względu na dużą masę całego kompleksu konieczne były trzy międzylądowania w celu uzupełnienia paliwa. Cała wyprawa zakończyła się pełnym sukcesem[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 165. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ L.P.. „Astronautyka”. 1(167) rok XXXIII (Columbia dobrze rozpoczęła rok), s. 4-5, 1990. Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Wrocław, Oddział w Warszawie. ISSN 0004-623X (pol.).
Linki zewnętrzne
- podsumowanie misji STS-32 na stronie NASA (ang.)
- Mark Wade: STS-32 (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-23].
- Spaceflight mission report: STS-32 (ang.). W: Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
STS-32 Mission Insignia
- The STS-32 patch, designed by the five crewmembers for the January, 1990 space mission, depicts the Space Shuttle orbiter rendezvousing with the Long Duration Exposure Facility (LDEF) satellite from above and the Syncom satellite successfully deployed and on its way to geosynchronous orbit. Five stars represent the mission number with three on one side of the orbiter and two on the other. The seven major rays of the sun are in remembrance of the crewmembers for STS 51-L. In preparation for the first Extended Duration Orbiter (EDO) missions, STS-32 conducted a number of medical and middeck scientific experiments. The caduceus on the left represents the medical experiments, and the crystalline structure on the right represents the materials science. The crew is comprised of Astronauts Daniel C. Brandenstein, James D. Wetherbee, Bonnie Dunbar, Marsha S. Ivins, and G. David Low.
Five astronauts launched aboard the Space Shuttle Columbia on January 9, 1990 at 7:35:00am (EST) for the STS-32 mission. Pictured in their crew portrait, front left to right, are Daniel C. Brandenstein, commander; and James D. Weatherbee, pilot. Pictured rear left to right are mission specialists Marsha S. Ivins, G. David Low, and Bonnie J. Dunbar. Primary objectives of the mission were the deployment of the SYNCOM IV-F5 defense communications satellite and the retrieval of NASA's Long Duration Exposure Facility (LDEF).