STS-41-D
Dane misji | |
Indeks COSPAR | 1984-093A |
---|---|
Zaangażowani | |
Oznaczenie kodowe | STS-41-D |
Pojazd | |
Wahadłowiec | |
Załoga | |
Od lewej: L-R: Walker, Resnik, L-R: Mullane, Hawley, Hartsfield, CoatsMike | |
Dowódca | |
Start | |
Miejsce startu | |
Początek misji | 30 sierpnia 1984 12:41:50 UTC |
Orbita okołoziemska | |
Apogeum | 354 km |
Perygeum | 346 km |
Okres orbitalny | 90,6 min |
Inklinacja orbity | 28,5° |
Lądowanie | |
Miejsce lądowania | |
Lądowanie | 5 września 1984, 13:37:54 UTC |
Czas trwania misji | 6 dni, 56 min, 04 sek |
Przebyta odległość | 4 007 000 km |
Liczba okrążeń Ziemi | 97 |
Program lotów wahadłowców |
STS-41-D (ang. Space Transportation System) – pierwsza misja wahadłowca kosmicznego Discovery i dwunasta programu lotów wahadłowców[1].
Załoga[1]
- Henry Hartsfield, Jr. (2)*, dowódca
- Michael Coats (1), pilot
- Judith Resnik (1), specjalista misji 1
- Steven Hawley (1), specjalista misji 2
- Richard „Mike” Mullane (1), specjalista misji 3
- Charles Walker (1), specjalista ładunku 1
- * (liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
- Masa:
- startowa orbitera: 119 511 kg
- lądującego orbitera: 91 476 kg
- ładunku: 21 552 kg
- Perygeum: 346 km
- Apogeum: 354 km
- Inklinacja: 28,5°
- Okres orbitalny: 90,6 min
Misja[2]
Po trzech próbach startu, przerwanych wskutek usterek, pomyślny start Discovery nastąpił 30 sierpnia 1984. Była to pierwsza misja trzeciego po Columbii i Challengerze wahadłowca. Na orbitę zabrano 24 tony ładunku. Oprócz przetestowania nowej konstrukcji wahadłowiec wyniósł na orbitę także trzy satelity:
- telekomunikacyjnego SBS-D dla łączności prywatnej (skonstruowanego przez firmę McDonnell Douglas),
- wojskowego LEASAT/SYNCOM 2,
- łącznościowego Telstar 3C, który został skierowany na orbitę geostacjonarną.
Podczas misji przeprowadzono także eksperyment z prototypem dużego żagla słonecznego (OAST 1), który po rozłożeniu miał szerokość cztery metry i długość 31 metrów. Na pokładzie przeprowadzono także eksperymenty z wykorzystaniem żywych komórek i kryształów. Astronauta Walker zajmował się produkcją lekarstw w warunkach mikrograwitacji. Cała misja była filmowana za pomocą kamery IMAX, a z nakręconego materiału powstał film fabularny.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- podsumowanie misji STS-41-D na stronie KSC (ang.)
- Mark Wade: STS-41-D (ang.). Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-07-23].
- Spaceflight mission report: STS-41D (ang.). W: Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
STS-41D Mission Insignia
- The official mission insignia for the 41-D Space Shuttle flight features the Discovery - NASA's third orbital vehicle - as it makes its maiden voyage. The ghost ship represents the orbiter's namesakes which have figured prominently in the history of exploration. The Space Shuttle Discovery heads for new horizons to extend that proud tradition. Surnames for the crewmembers of NASA's eleventh Space Shuttle mission encircle the red, white, and blue scene.
The crew assigned to the STS-41D mission included (seated left to right) Richard M. (Mike) Mullane, mission specialist; Steven A. Hawley, mission specialist; Henry W. Hartsfield, commander; and Michael L. (Mike) Coats, pilot. Standing in the rear are Charles D. Walker, payload specialist; and Judith A. (Judy) Resnik, mission specialist. Launched aboard the Space Shuttle Discovery August 30, 1984 at 8:41:50 am (EDT), the STS-41D mission deployed three satellites: the Satellite Business System SBS-D; the SYCOM IV-2 (also known as LEASAT-2); and the TELSTAR.