STS-51-A
 | |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR | 1984-113A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Oznaczenie kodowe | STS-51-A |
| Pojazd | |
| Wahadłowiec | |
| Załoga | |
 L-P: Gardner, Walker, Fisher, Hauck, Allen | |
| Dowódca | inż. Frederick Hauck |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji | 8 listopada 1984 12:15:00 UTC |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum | 297 km |
| Perygeum | 289 km |
| Okres orbitalny | 90,4 min |
| Inklinacja orbity | 28,4° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania | KSC, Pas startowy 15 |
| Lądowanie | 16 listopada 1984 11:59:56 UTC |
| Czas trwania misji | 7 dni, 23 godz, 44 min, 56 sek |
| Przebyta odległość | 5 293 786 km |
| Liczba okrążeń Ziemi | 126 |
| Program lotów wahadłowców | |
STS-51-A (ang. Space Transportation System) – druga misja amerykańskiego wahadłowca kosmicznego Discovery i czternasta programu lotów wahadłowców[1].
Załoga[1]
- Frederick Hauck (2)*, dowódca
- David M. Walker (1), pilot
- Anna Fisher (1), specjalista misji 1
- Dale Gardner (2), specjalista misji 2
- Joseph Allen (2), specjalista misji 3
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Cel misji
Umieszczenie na orbicie satelitów telekomunikacyjnych Telesat-H oraz Leasat F-1 (Syncom IV-1), przechwycenie i dostarczenie na Ziemię satelitów Palapa-B2 i Wester 6, które nie weszły na prawidłową orbitę (umieszczone podczas lotu Challengera STS-41-B)[1].
Przebieg misji
Satelita Telesat-H (Anik D 2) został wysłany na orbitę o perygeum 299,3 km i apogeum 36 806,3 km 9 listopada 1984. Tym razem silnik PAM-D zdał egzamin i satelita po 87 sekundach wszedł na zaplanowaną orbitę. 10 listopada Anna Fisher umieściła na bliskiej Ziemi orbicie (313 do 316,7 km) satelitę Leasat F-1 (indeks COSPAR - 1984-113C). W następnym dniu doprowadzono wahadłowiec na orbitę, po której poruszał się satelita Palapa-B2 i dogoniono go, zbliżając się na odległość 11 m. Allen i Gardner, zaopatrzeni w plecaki odrzutowe MMU, przeszli do ładowni, następnie Allen zbliżył się do satelity, hamując jego obroty. Wraz z Gardnerem przy pomocy manipulatora RMS obsługiwanego przez Annę Fisher umieścili go wewnątrz ładowni na specjalnie przygotowanej palecie. Cała operacja zajęła każdemu z nich po 6 godzin, niezależnie od udziału Anny Fisher, która w kabinie pomagała manipulatorem RMS przytrzymać satelitę. 13 listopada astronauci dogonili drugi obiekt – satelitę Westar 6, który oddalony był o 1163 km od Palapy. Allen i Gardner zamienili się tym razem rolami i 14 listopada 1984 sprowadzili satelitę do wnętrza ładowni i umocowali na palecie. Operacja ta została wykonana sprawniej niż przy Palapie. Na wszystkie manewry zużyli mniej paliwa niż przewidywano (około 80%). W sumie, przeprowadzony po raz pierwszy, eksperyment odszukania satelitów i sprowadzenia ich z orbity na Ziemię udał się w pełni. Indonezyjski satelita Palapa B2, jako Palapa B2R, został ponownie umieszczony na orbicie 13 kwietnia 1990 roku przez amerykańską rakietę Delta II[2][3]. 7 kwietniu 1990 roku satelita Westar 6 powrócił na orbitę jako AsiaSat 1 przy pomocy chińskiej rakiety Długi Marsz 3[4].
Parametry misji[5]
- Masa:
- startowa orbitera: 119 441 kg
- lądującego orbitera: 94 120 kg
- ładunku: 20 550 kg
- Perygeum: 289 km
- Apogeum: 297 km
- Inklinacja: 28,4°
- Okres orbitalny: 90,4 min
Spacery kosmiczne[1]
- Allen i Gardner – EVA 1
- Start EVA 1: 12 listopada 1984
- Koniec EVA 1: 12 listopada
- Czas trwania: 6 godz 13 min
- Koniec EVA 1: 12 listopada
- Allen i Gardner – EVA 2
- Start EVA 2: 14 listopada 1984
- Koniec EVA 2: 14 listopada 1984
- Czas trwania: 6 godz 1 min
- Koniec EVA 2: 14 listopada 1984
Uwaga
Frederick Hauck za ten lot został wyróżniony w 1985 roku przez FAI Medalem Jurija Gagarina (za pomyślną naprawę satelity na orbicie okołoziemskiej), a cała załoga otrzymała Dyplomy im. Komarowa za pierwszą w przestrzeni kosmicznej udaną operację przechwycenia dwóch satelitów (Palapa i Westar)[6].
Ciekawostka
Po umieszczeniu satelitów w ładowni promu astronauta Dale Gardner zażartował, pozując do zdjęcia z kartką „For sale”. Zdjęcie stało się jedną z najbardziej znanych fotografii w historii lotów kosmicznych. Jednak po powrocie na Ziemię został stanowczo upomniany przez NASA[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 158. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ „Astronautyka”. 170 (4), s. 10, 1990. Wrocław: Ossolineum. ISSN 0004-623-X.
- ↑ Władysław Geisler. Pomyślne sprowadzenie satelitów z orbity na Ziemię. „Astronautyka”. 4(140), s. 24-25, 1985. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. ISSN 0004-623x (pol.).
- ↑ a b Andrzej Kotarba: Naprawa satelity na orbicie. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2014, s. 16-20, seria: Kosmos. Tajemnice Wszechświata. Encyklopedia Astronomii i Astronautyki. ISBN 978-83-252-2324-3.
- ↑ Mark Wade: STS-51-A (ang.). Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-07-23].
- ↑ Praca zbiorowa. Osiągnięcia kosmiczne 1985 roku. „Astronautyka”. 5(147), s. 21, 1986. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. ISSN 0004-623x (pol.).
Linki zewnętrzne
- podsumowanie misji STS-51-A na stronie NASA (ang.)
- Spaceflight mission report: STS-51A (ang.). W: Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The crew assigned to the STS-51A mission included Frederick H. Hauck, commander,who is seated to the right. Standing, left to right, are Dale A. Gardner, mission specialist; David M. Walker, pilot; and mission specialists Anna L. Fisher, and Joseph P. Allen. Launched aboard the Space Shuttle Discovery on November 8, 1984 at 7:15:00 am (EST), the STS-51A mission deployed the Canadian communications satellite TELLESAT-H (ANIK), and the defense communications satellite SYCOM IV-1 (also known as LEASAT-1). In addition, 2 malfunctioning satellites were retrieved: the PALAPA-B2 and the WESTAR-VI.