STS-61-B
 | |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR | 1985-109A |
|---|---|
| Zaangażowani |  NASA |
| Oznaczenie kodowe | STS-61-B |
| Pojazd | |
| Wahadłowiec | Atlantis |
| Załoga | |
 Z tyłu od lewej stoją: Charles Walker, Jerry Ross, Mary Cleave, Sherwood Spring i Rodolfo Neri Vela. W pierwszym rzędzie od lewej: Bryan O’Connor oraz Brewster Shaw. | |
| Start | |
| Miejsce startu | Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A |
| Początek misji | 27 listopada 1985 00:29:00 UTC |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum | 417 km |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania | Edwards AFB, Pas startowy 22 |
| Lądowanie | 3 grudnia 1985 21:33:49 UTC |
| Czas trwania misji | 6 dni, 21 godz, 4 min, 49 s |
| Przebyta odległość | 4 568 883 km |
| Program lotów wahadłowców | |
STS-61-B (ang. Space Transportation System) – druga misja wahadłowca kosmicznego Atlantis i dwudziesta trzecia programu lotów wahadłowców[1].
Załoga
- Brewster Shaw (2)*, dowódca (CDR)
- Bryan O’Connor (1), pilot (PLT)
- Mary Cleave (1), specjalista misji 1 (MS2), jej zadaniem była obsługa manipulatora
- Sherwood Spring (1), specjalista misji 2 (MS1) desygnowany do odbycia dwóch EVA
- Jerry Ross (1), specjalista misji 3 (MS3) desygnowany do odbycia dwóch EVA
- Rodolfo Neri Vela (1), specjalista ładunku 2 (PS2) (Meksyk), pierwszy astronauta meksykański
- Charles Walker (3), specjalista ładunku 1 (PS1), inż. z firmy McDonnell Douglas, obsługujący urządzenia biotechnologiczne tej firmy.
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
- Masa:
- startowa orbitera: 118 664 kg
- lądującego orbitera: 93 316 kg
- ładunku: 21 791 kg
- Perygeum: 361 km
- Apogeum: 417 km
- Inklinacja: 28,5°
- Okres orbitalny: 91,9 min
Cel misji
Umieszczenie na orbicie satelitów telekomunikacyjnych Satcom KU-2, Morelos 2 oraz Aussat-2[1].
Przebieg misji
Start
- źródło[2]
Start z przylądka Canaveral nastąpił 27 listopada 1985 roku o godzinie 00:29 GMT. Był to drugi nocny start, a pierwszy przy doskonałej pogodzie. Dzięki temu wzlot był obserwowany z odległości kilkuset kilometrów. Świadkowie dostrzegli odrzucenie rakiet startowych SRB, które nastąpiło na wysokości ponad 50 km. Główne silniki SSME pracowały 8,5 min. Po półgodzinnej przerwie uruchomiono na trzy minuty silniki manewrowe OMS, dzięki czemu Atlantis znalazł się na orbicie przebiegającej na wysokości 350 km.
Umieszczenie satelitów
- źródło[2]
W drugim dniu lotu, 28 listopada 1985 astronauci wyładowali dwa satelity telekomunikacyjne. Pierwszy z nich, Morelos 2, był obiektem przeznaczonym dla tworzonej na potrzeby Meksyku krajowej sieci łącznościowej. Nadzorowanie operacji było jednym z zadań Rodolfo Noriego. Drugi satelita, Aussat 2, wprowadzony na orbitę był własnością Australii. Trzeci, Satcom KU-2, został umieszczony wstępnie na niskiej orbicie 29 listopada 1985. Był przeznaczony dla amerykańskiej firmy RCA. Po uruchomieniu pomocniczego silnika rakietowego satelita znalazł się najpierw na wydłużonej orbicie przejściowej, a następnie na geostacjonarnej. Nastąpiło to 1 grudnia 1985. Również wcześniejsze manewry umieszczenia na orbicie geosynchronicznej satelitów Morelos i Aussat zostały zrealizowane bez problemów.
Spacery kosmiczne
- źródło[2]
Po wyładowaniu satelitów załoga skupiła się na dwóch spacerach kosmicznych. Astronauci Spring i Ross wychodzili przez śluzę powietrzną na dolnym pokładzie do otwartej ładowni. Zajmowali się budową i demontażem prototypowych konstrukcji szkieletowych, które w przyszłości miały posłużyć do łączenia ze sobą modułów stacji kosmicznej. Łączone przez nich rurki metalowe utworzyły wieżę wysokości 14,5 m złożoną z 10 łączonych zatrzaskowo sekcji oraz odwróconą piramidę o boku 3,5 m. Czynności montażu oraz rozbierania konstrukcji były powtarzane wiele razy. Astronauci w pełni wykonali swe zadania, a ich czynności były rejestrowane.
- EVA-1 (30 listopada 1985, 5 godz. 34 min): S. Spring, J. Ross[2].
- EVA-2 (1 grudnia 1985, 6 godz. 46 min): S. Spring, J. Ross[2].
Doświadczenia
Charles Walker nadzorował w czasie misji działanie kolumny rektyfikacyjnej, która służyła do otrzymywania czystego hormonu przeciwdziałającego anemii. Uzyskane porcje substancji biologicznie czynnej posłużyły do testów na zwierzętach. Rodolfo Neri zajmował się eksperymentami biomedycznymi przygotowanymi przez uczonych meksykańskich. Jednym z kolejnych doświadczeń przeprowadzonych w czasie misji STS-61-B było wykonywanie, za pomocą specjalnego sprzętu fotograficznego zdjęć nawiedzonych suszą obszarów Afryki – w celu poszukiwania podziemnych zbiorników wody.
W przedostatnim dniu wyprawy Neri stał się główną postacią prowadzonej via Ośrodek Kierowania Lotem konferencji prasowej. Wypraw STS-61-B zakończyła się po przebyciu około 4,5 mln km lądowaniem na pięciokilometrowym pasie w bazie Edwards w Kalifornii, 3 grudnia 1985 roku o 21:34 GMT[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 165. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ a b c d e f g Jerzy Wierzbowski. Wyprawy STS. „Astronautyka”. 4 (1986), s. 8-12, czerwiec 1986. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. ISSN 0004-623x (pol.).
- ↑ Robert Godwin: Space Shuttle. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 57, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-973-5.
Linki zewnętrzne
- podsumowanie misji STS-61-B na stronie NASA (ang.)
- Mark Wade: STS-61-B (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-23].
- Spaceflight mission report: STS-61B (ang.). W: Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
STS-61-B mission patch
This is the insignia designed by the STS-61B crewmembers to represent their November 1985 mission aboard the Space Shuttle Atlantis, depicted here in earth orbit, making only its second space flight. The design is surrounded by the surnames of the seven crewmembers.
The crew assigned to the STS-61B mission included (kneeling left to right) Bryan D. O'conner, pilot; and Brewster H. Shaw, commander. On the back row, left to right, are Charles D. Walker, payload specialist; mission specialists Jerry L. Ross, Mary L. Cleave, and Sherwood C. Spring; and Rodolpho Neri Vela, payload specialist. Launched aboard the Space Shuttle Atlantis November 28, 1985 at 7:29:00 pm (EST), the STS-61B mission's primary payload included three communications satellites: MORELOS-B (Mexico); AUSSAT-2 (Autralia); and SATCOM KU-2 (RCA Americom. Two experiments were conducted to test assembling erectable structures in space: EASE (Experimental Assembly of Structures in Extravehicular Activity), and ACCESS (Assembly Concept for Construction of Erectable Space Structure). In a joint venture between NASA/Langley Research Center in Hampton, VA and Marshall Space Flight Center (MSFC), the Assembly Concept for Construction of Erectable Space Structures (ACCESS) was developed and demonstrated at MSFC's Neutral Buoyancy Simulator (NBS). The primary objective of this experiment was to test the ACCESS structural assembly concept for suitability as the framework for larger space structures and to identify ways to improve the productivity of space construction.