STS Kruzensztern
Poprzednie nazwy | Padua |
---|---|
Bandera | |
Znak wywoławczy | UCVK |
Port macierzysty | |
Armator | MR Rosja |
Dane podstawowe | |
Materiał | stal |
Historia | |
Stocznia | J. C. Tecklenborg |
Data budowy | 1926 |
Data wodowania | 11 czerwca 1926 |
Dane techniczne | |
Wyporność | 4700 t |
Liczebność załogi | 257 |
Długość całkowita (L) | 114,4 m |
Szerokość (B) | 14,02 m |
Zanurzenie (D) | 6,8 m |
Pojemność | 3545 RT |
Ożaglowanie | |
Typ ożaglowania | |
Powierzchnia ożaglowania | 3400 m² |
Wysokość masztów | 51,3 |
Liczba masztów | 4 |
Napęd mechaniczny | |
Silnik | 2 × 1000 hp (diesel) |
Prędkość maks. | 17,3 w. |
STS Kruzensztern (ros. Крузенштерн, transkr. ang. Kruzenshtern[1]), poprzednio Padua – rosyjski żaglowiec, czteromasztowy bark, jeden z największych (obok "Siedowa" i "Royal Clippera") żaglowców i ostatnich windjammerów.
Historia i rejsy
Żaglowiec został zbudowany w 1926 w stoczni J. C. Tecklenborg w Wesermünde dla Ferdynanda Laeisza. Pływał pod nazwą „Padua” (Padwa) jako żaglowiec towarowy, przywożąc do Europy saletrę z Chile. 12 stycznia 1946 został przekazany ZSRR jako odszkodowanie po II wojnie światowej. Obecnie pływa jako statek szkolny rybołówstwa.
„Padua” była ostatnim zbudowanym w historii wielkim żaglowcem handlowym. Pod banderą radziecką otrzymała imię Iwana Kruzenszterna, dowódcy pierwszej rosyjskiej wyprawy dookoła świata podjętej w latach 1803-1806 na statkach "Nadieżda" i "Newa".
Porty macierzyste:
- 1926–1946: Hamburg
- 1946–1981: Ryga
- 1981–1991: Tallinn
- 1991– teraz: Kaliningrad
Dalsza literatura
- Janusz Kozak. Śladami swojego patrona. „Morza, Statki i Okręty”. 2/1996, s. 68, lipiec-wrzesień 1996
- Siergiej Bałakin. Windjammery. Część V. "Okręty Wojenne". 6/2016 (140)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ STS Kruzensztern. ITU. [dostęp 2015-03-16]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Remigiusz Józefowicz, Licencja: CC BY-SA 2.5 pl
Kruzenshtern, The Tall Ships' Races, Szczecin 2007