SZD-13 Wampir
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga | 1 |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Rozpiętość | 15 m |
Wydłużenie | 14,1 |
Długość | 3,64 m |
Wysokość | 1,75 m |
Powierzchnia nośna | 18 m² |
Profil skrzydła | NACA 6-H-21, NACA 6-H-15 |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 210 km/h |
Prędkość minimalna | 57 km/h |
Prędkość min. opadania | 0,64 m/s przy 63,5 km/h |
Doskonałość maks. | 29,4 przy 75,5 km/h |
SZD-13 Wampir – projekt polskiego, jednomiejscowego, szybowca bezogonowego zaprojektowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej.
Historia
Projekt szybowca został opracowany w 1955 r. przez inż. Irenę Kaniewską. W swoich założeniach nawiązywał do SZD-6 Nietoperz. Zastosowano w nim nowo opracowane profile laminarne NACA. Zbudowano model do badań tunelowych w skali 1:15. Wyniki badań okazały się niezadowalające, w związku z czym zaniechano dalszych prac rozwojowych.
Konstrukcja
Szybowiec bezogonowy ze skrzydłem w układzie podwójnego trapezu. Profil skrzydła laminarny NACA 6-H-21 u nasady, przechodzący w 6-H-15 przy mniejszej podstawie pierwszego trapezu i ku końcom (profil w dużym zakresie kątów ma zerowy moment aerodynamiczny oraz dużą doskonałość). Stateczność podłużną miał zapewnić znaczny dodatni skos skrzydeł (18,5° w 30% cięciwy), zaś stateczność kierunkową miało zapewnić podwójne usterzenie pionowe o dużym rozstawie (po 0,7 m²). Kadłub umieszczono w pogrubionej części centralnej w celu zmniejszenia oporów szkodliwych oraz uniknięcia niekorzystnych momentów kierunkowych. Podwozie jednotorowe składało się z koła głównego umieszczonego za środkiem ciężkości oraz koła przedniego.
Bibliografia
- Andrzej Błasik, Andrzej Glass, Stanisław Madeyski (praca zbiorowa), Konstrukcje lotnicze Polski Ludowej, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1965.
- Szybowce bezogonowe SZD: praca zbiorowa pod red. Tomasza Murawskiego, Warszawa 2015, ISBN 978-83-937805-1-8
Linki zewnętrzne
- SZD-13X Wampir (pol.)
- SZD-13x "Wampir", 1955 (pol.)
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).