SZD-28
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga | 2 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 21,14 m |
| Długość | 8,2 m |
| Powierzchnia nośna | 25,1 m² |
| Osiągi | |
| Prędkość minimalna | 59 km/h |
| Prędkość dopuszczalna | 200 km/h |
| Prędkość min. opadania | 0,90 m/s przy 68 km/h |
| Doskonałość maks. | 23 przy prędkości 83 km/h |
SZD-28 – projekt polskiego dwukadłubowego szybowca doświadczalnego opracowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej.
Historia
W 1960 r. w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym rozpoczęto prace nad projektem dwukadłubowego szybowca doświadczalnego SZD-28 (latające laboratorium). Miał on być przeznaczony do prowadzenia badań profili płatów w warunkach jak najbardziej zbliżonych do rzeczywistych. W tym celu przewidywano montowanie między kadłubami segmentu skrzydła z profilem do testów. Projekt wstępny opracowywał inż. Zbigniew Badura i inż. Tadeusz Łabuć. W konstrukcji tej przewidywano użycie kadłubów szybowca SZD-9 Bocian 1D.
Załogę miał stanowić pilot zajmujący miejsce w lewym kadłubie na przednim siedzeniu, choć przewidywano także możliwość zabierania asystenta w prawym kadłubie. Oprócz załogi zabierana miała być aparatura pomiarowa o wadze do 50 kg.
Po zarzuceniu prac nad tym projektem rozważano jeszcze możliwość budowy innego typu szybowca doświadczalnego o oznaczeniu SZD-28 Kondor. W 1959 r. inż Józef Niespał opracował niezrealizowany projekt szybowca treningowego o oznaczeniu SZD-28 Sowa.
Bibliografia
- Andrzej Błasik, Andrzej Glass, Stanisław Madeyski (praca zbiorowa), Konstrukcje lotnicze Polski Ludowej, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1965.
- Niespał J., Zatwarnicki R., Stafiej W., Konstrukcje SZD, Skrzydlata Polska nr 49/1976.
Linki zewnętrzne
- SZD-28 (Latające laboratorium)
- SZD-28 latające laboratorium, 1960
- Problemy rozwoju szybowców Bocian i Puchacz. smil.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-29)].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).