SZD-60 GOKO
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | Stanisław Oskwarek |
| Typ | |
| Konstrukcja | mieszana |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Liczba egzemplarzy | 1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 10,96 m |
| Wydłużenie | 7,24 |
| Długość | 5,33 m |
| Wysokość | 2,19 m |
| Powierzchnia nośna | 18,6 m2 |
| Masa | |
| Własna | 69 kg |
| Startowa | 180 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 90 km |
| Prędkość optymalna | 50 km |
| Prędkość dopuszczalna | 265 km/h |
| Prędkość min. opadania | 1,2 m/s |
| Doskonałość maks. | 14 |
| Współczynnik obciążenia konstrukcji | +6 / -3 g |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 1 | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
SZD-60 GOKO – polski szybowiec szkolny.
Historia
Zespół konstrukcyjny pod kierownictwem Stanisława Oskwarka zaprojektował ultralekki szybowiec wzorowany na amerykańskim szybowcu Goat. W skład zespołu weszli: M. Goryl, St. Oskwarek, M. Krysta i M. Ombach - od pierwszych liter ich nazwisk powstała nazwa GOKO. Konstrukcja szybowca nawiązywała do polskich tradycji jednoosobowego szkolenia w szybownictwie – Wrona, IS-A Salamandra, IS-3 ABC czy PW-2 Gapa.
Prace projektowe i konstrukcyjne prowadzono przy wsparciu Mieczysława Krysty, właściciela Pracowni Architektonicznej z Cieszyna. W stosunku do pierwowzoru w polskiej konstrukcji zmieniono profil skrzydła, zmieniono jego obrys, powiększono lotki oraz przekonstruowano ster kierunku. Zastosowano klapy przelotowo-przeskokowe, które jednocześnie pełnią funkcję hamulców aerodynamicznych. Konstrukcja ramy kadłuba została wykonana z zastosowaniem spawów i jest wzmocniona tak aby była w przyszłości możliwa instalacja silnika.
Bibliografia
- Tomasz Murawski: Sylwetki szybowców. Warszawa: Tomasz Murawski, 2020, s. 226-227.
- Allstar PZL Glider rozwija skrzydła - rozmowa z dyrektorem zakładu (pol.). dlapilota.pl. [dostęp 2021-11-10].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).